«Սալվադոր Դալի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-` +՝)
Տող 28.
[[Պատկեր:Dali-the-sacrament-of-the-l.jpg|մինի|աջից|200px|Վերջին Ընթրիքը]]
Դալիի նկարները բնորոշվում են իրենց մանր գծանկարով և իրատեսական մանրամասնություններով և անշուշտ անբասիր գույներով, որոնք ևս շեշտվում են թափանցիկ ջնարակումով։ Դալին նաև նկարահանել է սյուրռեալիստական ֆիլմեր, տպագրել նկարազարդված գրքեր, զբաղվել է նաև ոսկերչությամբ, պատրաստել [[թատրոն]]ային բեմեր և [[հագուստ]]ներ։ Դալիի նկարչության հետ մեկտեղ, կան նրա [[բալետ]]ային սցենարները և մի շարք գրքեր, որոնցից են՝ «Սալվադոր Դալիի գաղտնի կյանքը» (1942 թվական) և «Հանճարի օրագիրը» (1964 թ)։ Դալիի կյանքն ու արվեստը դարձել էին մի կախարդական միաձուլում, որը նույնպես կարելի է Դալիի ստեղծագործություններից համարել։ Սալվադոր Դալին ներկայացված է ԱՄՆ-ի և [[Եվրոպա]]յի թանգարաններում՝ [[Լոնդոն]], [[Բազել]], [[Գլազգո]], [[Փարիզ]], [[Չիկագո]], [[Նյու Յորք]], [[Վաշինգտոն]] և [[Ֆիլադելֆիա]] քաղաքներում։
1968 թվականին Դալին դղյակ է գնում Գալայի համար, որտեղ նա ապրում է ամուսնուց առանձին, և Դալին կարող էր այցելել դղյակ, միայն կնոջ գրավոր թույլատվության դեպքում:1982 թվականին մահանում է նրա կինը։ Կնոջ մահից հետո Դալին ապրում է դղյակ:1984 թվականին դղյակը վառվում է, և Դալին ծանր այրվածքներով տանում են հիվանդանոց։ Նրա կյանքը փրկում են, բայց նա դառնում է հաշմանդամ: Հրդեհից հետո տեղափոխվում է թատրոն-թանգարան, որտեղ էլ մահանում է 1989 թվականի հունվարի 23-ին`ին՝ սրտի կաթվածից։
[[Պատկեր:Dali museum.jpg|մինի|աջից|200px|Դալիի թատրոն-թանգարան]]
 
== Դալիի թատրոն-թանգարան ==
Դալիի [[թատրոն]]-[[թանգարան]]ը գտնվում է Իսպանիայի Ֆիգերաս [[քաղաք]]ում:Սալվադոր Դալին իրագործում է իր վաղեմի երազանքը՝ զետեղելով [[արվեստ]]ի իր բացառիկ նմուշները իր իսկ ծննդավայրի Հին թատրոնի շենքում: Թանգարանի պաշտոնական բացումը տեղի է ունեցել 1974 թվականին: Հատկանշական է, որ թատրոնը վերանվանվում է Տոռե Գալատեյա՝ ի հիշատակ Դալիի վաղամեռ կնոջ՝ Գալաի անունով: Կառույցի ամենագրավիչ մասը՝ թափանցիկ, ցանցային կառուցվածքով գեոդեզիական [[գմբեթ]]ը`ը՝ աչքի ընկնող ճարտարապետության մի մասն է, որն այսօր հանդիսանում է թե՛ թատրոնի, և թե՛ Ֆիգերասի խորհրդանիշը:Դալիի Թատրոն-Թանգարանը, որի ճարտարապետն է Էմիլիո Պերես Պիներոն, բոլորի ուշադրությունն է գրավում ալ կարմիր պատերի երկայքով տեղակայված հսկա սպիտակ ձվերի շարանով: Մեծ արվեստագետ Սալվադոր Դալիի մարմինն իր իսկ ցանկությամբ հանգչում է գլխավոր ցուցասրահում, հատակի տակ, որպեսզի մարդկային շփումն ընդմիշտ մնա վարպետի հետ:
== Գրականություն ==
* Jean-Pierre Thiollet, ''Carré d'Art'' (Սալվադոր Դալի), Anagramme Ed., 2008. ISBN 978-2-35035-189-6