«Բալլադ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 5.
Միջին դարերերում եվրոպական երկրներում ([[Իտալիա]], [[Ֆրանսիա]]) բալլադ կոչվում էին երգի ու պարի ուղեկցությամբ կատարվող քնարական բանաստեղծությունները, որոնք հատուկ տաղաչափական կառուցվածք ունեին։ Բալլադը մեծամասամբ բաղկացած էր 28 տողից և ուներ կառուցվածքի կայուն ձև (երեք ութտողանի տներ և վերջում մեկ քառյակ, որոնց մեջ գործ են ածվում միևնույն [[հանգ]]երը և կրկնվում է միևնույն եզրափակիչ տողը)։
18-րդ դարի վերջերից բալլադի թե՛ [[բովանդակություն]]ը, թե՛ [[ձև]]ը զգալի փոփոխության են ենթարկվում։
Ռոմանտիկ բանաստեղծների բալլադներում գործողությունը հաճախ իրական աշխարհ ից տեղափոխվում էր երևեկայության ոլորտը, ներկայացվում իբրև խորհրդավոր ուժերի և հրաշապատում երևույթների թատերաբեմ։ Հաճախ հանդես էին գալիս ուրվականներ, կենդանացող մեռելներ, ոգիներ, սատանաներ ու կմախքներ, չարագուշակ գերեզման ու խորհրդավոր լուսին։ Իսկ ռեալիստ բանաստեղծները՝ [[Ալեքսանդր Պուշկին|Ա. Պուշկինը]], [[Ռոբերտ Բըրնս]]ը, [[Հովհաննես Թումանյան|Հ. Թումանյանը]], պահպանելով հադերձ սյուժեի ավանդական-լեգենդային հիմքը, շատ պատկերների պայմանական և անսովոր բնույթը, բալլադն օժտեցին կյանքի իրական գծերով, կենդանի խոսակցական լեզվով (օր.՝ [[Ալեքսանդր Պուշկին|Ա. Պուշկինի]] «Ջրահեղձը»)։
| |||