«Ներքին այրման շարժիչ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
{{wikify}}
[[պատկեր:engine_large.jpg|thumb|Ներքին այրման շարժիչի կառուցվածքը]]
[[Շոգեշարժիչ]]ն աշխատում է երկու փուլով, կրակը կաթսայի մեջ առաջացնում է գոլորշի, որր գլանի մեջ ընդարձակվելով՝ աշխատեցնում է մեքենան: Մինչև 19-րդ դարի կեսերը մարդիկ փորձում էին ստեղծել փոքրածավալ և արդյունավետ [[:category:շարժիչներ|շարժիչներ՝]] վառելիքն այրելով հենց գլանի մեջ: Սակայն պիտանի վառելիք գտնելու, շարժիչի մեջ լցնելու և այրելու խնդիրները դեռևս լուծված չէին: Դա արեց գերմանացի ճարտարագետ [[Նիկոլաուս Օտտո|Նիկոլաուս Օտտոն (1832-1891)]], որը 1861 թվականին ստեղծեց բենզինով աշխատող առաջին շարժիչրշարժիչը, իսկ 1876-ին՝ քառատակտ շարժիչը՝ ժամանակակից մեքենաների շարժիչների նախատիպը: Օտտոն վառելիքի և օդի խառնուրդը բոցավառելու համար օգտագործեց էլեկտրական կայծը: 1893 թվականին գերմանացի մեկ այլ ճարտարագետ՝ [[Ռուդոլֆ Դիզել|Ռուդոլֆ Դիզելը (1858-1913)]], ստեղծեց այնպիսի շարժիչ, որի մեջ խառնուրդը բռնկվում է սեղմվելով: Թեև դիզելային շարժիչր ծանր է, սակայն առավել հուսալի ու խնայողական է, քան բենզինային շարժիչը:
: Շոգեշարժիչն աշխատում է երկու փուլով, կրակը կաթսայի մեջ առաջացնում է գոլորշի, որր գլանի մեջ ընդարձակվելով՝ աշխատեցնում է
Շարժիչների մեծ մասն աշխատում է քառատակտ շրջապտույտով, քառագլան շարժիչում յուրաքանչյուր պտույտի ընթացքում բոցավւսռումըբոցավառումը կատարվում է երկու անգամ: Առավել սահուն շարժում ապահովելու համար գլաններից ամեն մեկն աշխատում է մյուսներին ոչ համաքայլ:
մեքենան: Մինչև 19-րդ դարի կեսերը մարդիկ փորձում էին ստեղծել փոքրածավալ և արդյունավետ [[:category:շարժիչներ|շարժիչներ՝]] վառելիքն այրելով հենց գլանի մեջ: Սակայն պիտանի վառելիք գտնելու, շարժիչի մեջ լցնելու և այրելու խնդիրները դեռևս լուծված չէին: Դա արեց գերմանացի ճարտարագետ [[Նիկոլաուս Օտտո|Նիկոլաուս Օտտոն (1832-1891)]], որը 1861 թվականին ստեղծեց բենզինով աշխատող առաջին շարժիչր, իսկ 1876-ին՝ քառատակտ շարժիչը՝ ժամանակակից մեքենաների շարժիչների նախատիպը: Օտտոն վառելիքի և օդի խառնուրդը բոցավառելու համար օգտագործեց էլեկտրական կայծը: 1893 թվականին գերմանացի մեկ այլ ճարտարագետ՝ [[Ռուդոլֆ Դիզել|Ռուդոլֆ Դիզելը (1858-1913)]], ստեղծեց այնպիսի շարժիչ, որի մեջ խառնուրդը բռնկվում է սեղմվելով: Թեև դիզելային շարժիչր ծանր է, սակայն առավել հուսալի ու խնայողական է, քան բենզինային շարժիչը:
Շարժիչների մեծ մասն աշխատում է քառատակտ շրջապտույտով, քառագլան շարժիչում յուրաքանչյուր պտույտի ընթացքում բոցավւսռումը կատարվում է երկու անգամ: Առավել սահուն շարժում ապահովելու համար գլաններից ամեն մեկն աշխատում է մյուսներին ոչ համաքայլ:
 
 
 
 
[[image:engine01.jpg|left|Ներարկում]][[image:engine02.jpg|right|Սեղմում]]
'''1. ՆԵՐԱՐԿՈՒՄՆերարկում'''
 
Երբ ծնկաձև լիսեռը մխոցը ձգում է ներքև, բռնցքավոր լիսեռը բացում Է ներարկման կափույրը, և օդը զտիչով ներս Է լցվում: Վառելիքի ճշգրիտ չափավորված քանակությունն էլեկտրոնային վերահսկողությամբ ներարկվում Է օդի հոսքի մեջ:
Տող 19 ⟶ 15՝
 
 
'''2. ՍԵՂՄՈՒՄՍեղմում'''
 
Ծնկաձև լիսեռի հաջորդ կիսապտույտի ժամանակ երկու կափույրն էլ փակ են: Մխոցր հրվում է վեր՝ սեղմելով վառելիքի և օդի խառնուրդը: Հենց որ մխոցը հասնում է վերին կետին, բռնկման համակարգը բարձր լարում է ստեղծում վառոցքամոմի վրա՝ առաջացնելով կայծ:
 
[[image:engine03.jpg|left|Էներգիա ]][[image:engine04.jpg|right|Արտանետում]]
 
'''3. ԷՆԵՐԳԻԱԷներգիա'''
 
Վառելիքի և օդի խառնուրդը կայծից բռնկվում է և պայթյունով այրվում, առաջացնելով ջերմաստիճանի կտրուկ բարձրացում: Հենց այդ պահին ջերմային էներգիան փոխարկվում է մեխանիկական էներգիայի, մխոցըս հրվում է ներքև՝ պտտելով ծնկաձև լիսեռը:
Տող 36 ⟶ 32՝
 
 
'''4. ԱՐՏԱՆԵՏՈՒՄԱրտանետում'''
 
Արտանետման կափույրը բացվում է, և ծնկաձև լիսեռը շարժվում է ծանր թափանիվում պահեստավորված էներգիայով (իսկ բազմագլան շարժիչի դեպքում՝ նաև այլ գլանի ուժով) ու նորից մխոցը հրում վեր: Գլանն արտամղում է այրված գազերը: