«Աբեռացիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Աբեռացիա''' (լատ. aberratio–շեղում, մոլորում), 1. '''աստղագիտության''' մեջ, երկնոլորտում [[լուսատու]]ի թվացող տեղաշարժ, որ հետևանք է լույսի տարածման վերջավոր արագության և Երկրի շարժման։ Ա. լինում է '''օրական'''՝ պայմանավորված Երկրի օրական պտույտով, '''տարեկան՝''' Արեգակի շուրշը Երկրի շարժմամբ և '''դարավոր՝''' Տիեզերքում Արեգակնային համակարգության տեղաշարժմամբ։ Աբեռացիան հայտնաբերել է Ջ. Բրադլեյը [[1725]] թ.–ին։▼

Ընդունենք, որ CB (տես գծ.) դիտորդ–լուսատու ուղղությունն է, A՝ ''ապեքսը''։ Անշարժ դիտակով լուսատուն տեսնելու համար դիտափողը պետք է ուղղել CB–ով։ Բայց քանի որ դիտորդը Երկրի հետ շարժվում է, ապա t ժամանակում, երբ լույսը B–ից անցնի C, դիտորդը C–ից կհասնի C՛։ Ուստի, լուսատուն տեսնելու համար դիտափողն անհրաժեշտ է ուղղել CB՛–ով, այսինքն՝ թեքել՝ α անկյունով (α–ն կոչվում է աբեռացիա)։ Այսպիսով, լուսատուն կտեղափոխվի շարժման ուղղությամբ դեպի ապեքս α անկյունով։ CB կոչվում է լուսատուի իսկական, իսկ CB՛ տեսանելի ուղղություն։ Ա. հաշվվում է α՛՛=χ sinφ բանաձևով, որտեղ χ կոչվում է Ա–ի հաստատուն և միջազգային համաձայնությամբ 20,496՛՛ է։▼