|
[[Պատկեր:Royal Greenwich Observatory Postcard c1902.jpg|thumb|Գրինվիչի թագավորական աստղադիտարանը 1902 թվականին]]
'''Ռութ Բելվիլ''' ({{lang-en|Ruth Belville}}, ի ծնե` {{lang-en|Elizabeth Ruth Naomi Belville}}), որը հայտնի է նաև որպես {{lang-en|Greenwich Time Lady}}. [[1854]]-ի [[մարտի 5]], [[Լոնդոն]] - [[1943]]-ի [[դեկտեմբերի 7]], [[Լոնդոն]]), լոնդոնցի կին գործարար, որն իր հաճախորդներին ժամանակ էր վաճառում:վաճառում։ Կնոջ աշխատանքի բնույթը հետևյալն էր. նա ամեն օր իր ժամանակագրիչն ուղղում էր [[Գրինվիչի աստղադիտարան]]ի ժամացույցով, այնուհետև այդ ժամանակագրիչով ուղղում էր իր ծառայություններին բաժանորդագրված հաճախորդների ժամացույցները:ժամացույցները։
== Բիզնեսը ==
[[Պատկեր:Maria Belville.jpg|thumb|Մարիա Բելվիլը 1892 թվականին]]
Ժամանակ վաճառելու գործը Ռութ Բելվիլին է անցել ծնողներից:ծնողներից։ Նրա հայրը` Ջոն Հենրին, [[1836]] թվականին ուներ մոտ 200 հաճախորդ:հաճախորդ։ Ամեն առավոտ նա գնում էր Գրինվիչի աստղադիտարանի մոտ և իր ժամացույցն ուղղում [[Գրինվիչի ժամանակ]]ով:ով։ Այնուհետև նա գնում էր իր հաճախորդների մոտ և ուղղում նրանց ժամացույցները:ժամացույցները։
Հենրին իր աշխատանքը շարունակել է մինչև իր մահը` [[1856]] թվականը:թվականը։ Նրա այրին` Մարիա Էլիզաբեթը, շարունակեց ամուսնու գործը մինչև [[1892]] թվականը, երբ մոտ 80 տարեկան հասակում այդ գործը հանձնեց դստերը:դստերը։ Ռութ Բելվիլն ընդունեց ընտանեկան բիզնեսը` ամեն [[երկուշաբթի]] ստուգելով իր ժամանակագրիչը գրինվիչյան ժամացույցով և ուղղելով հաճախորդների ժամացույցները:ժամացույցները։ Ժամանակի փոխանցման ճշտությունը մոտ 10 [[վայրկյան]] էր:էր։
[[XX դար]]ի սկզբում Բելվիլը մրցակից ունեցավ:ունեցավ։ «Standard Time» ընկերության նախագահ Ջոն Վինը ևս սկսեց նման ծառայություն մատուցել, սակայն [[Հեռագրական կապ|հեռագրասարք]]ի միջոցով:միջոցով։ Քաղաքային «United Wards Club» ակումբում ունեցած ելույթում նա նախատում էր Ռութին, որ վերջինս աշխատում է հնացած եղանակով` ենթադրելով, որ իր գործն առաջ տանելու համար նա օգտագործում է իր կանացիությունը:կանացիությունը։
Այդ ելույթը տպագրվեց «[[Թայմս]]ում», սակայն չէր նշվել այն հանգամանքը, որ հեղինակը Ռութի անմիջական մրցակիցն է:է։ Հրապարակումից հետո Ռութին սկսեցին այցելել լրագրողները, որոնք հետաքրքվում էին նրա բիզնեսով, ինչպես նաև մեծ աղմուկ բարձրացնում հոդվածում տեղ գտած ակնարկների վերաբերյալ:վերաբերյալ։ Սակայն լայն ճանաչումը միայն հանգեցրեց վաճառքի ավելացմանը. չէ՞ որ ոչ բոլորն էին ի վիճակի տանը կամ գրասենյակում ունենալու հեռագրասարք:հեռագրասարք։ Ռութը նույնիսկ ասաց, որ այն ամենը, ինչ հաջողվեց անել Վինին, իր անվճար [[գովազդ]]ն էր:էր։
[[1926]]-ին հայտնվեց ավելի լուրջ մրցակից, երբ [[BBC ռադիոկայան]]ը սկսեց հաղորդել [[ճշգրիտ ժամանակի ազդանշաններ]]ը:ը։ Հաճախորդներից շատերը հրաժարվեցին Բելվիլի ծառայություններից, բայց նա շարունակեց աշխատել մինչև [[1940]] թվականը, և [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ը սկսվելուն պես դադարեցրեց իր գործը:գործը։ 86 տարեկանում նա արդեն դժվարանում էր կատարել իր ամենօրյա ուղերթները` հաղթահարելով 12 [[մղոն]] և աստղադիտարանի մոտ լինելով առավոտյան ժամը 9-ին:ին։
== Ժամացույցը ==
Աշխատանքի համար Բելվիլն օգտագործում էր գրպանի № 485/786 «Arnold» անվանական ժամանակագրիչը, որը պատրաստել էր անգլիացի հայտնի ժամագործ Առնոլդ Ջոնը:Ջոնը։ Ռութի մահից հետո ժամացույցը հանձնվեց ժամագործների միության թանգարանին:թանգարանին։
== Գրականություն ==
* {{գիրք|հեղինակ=David Rooney|վերնագիր=Ruth Belville:Belville։ The Greenwich Time Lady|վայր=Լոնդոն|հրատարակչություն=National Maritime Museum|տարեթիվ=2008|էջեր=192|isbn=0948065974}}
== Արտաքին հղումներ ==
* {{cite web|last=Lienhard|first=John H.|url=http://uh.edu/engines/epi2070.htm|title=No. 2070:2070։ TIME & RUTH BELVILLE|publisher=University of Houston:Houston։ Engines of Our Ingenuity|accessdate=05.04.2012|archiveurl=http://www.webcitation.org/67h6DDyYl|archivedate=2012-05-16}}
* {{cite web|last=Mendham|first=Trevor|url=http://www.horology-stuff.com/more/time-lady.html|title=The Greenwich Time Lady|publisher=Horology Stuff|accessdate=05.04.2012|archiveurl=http://www.webcitation.org/67h6DesNE|archivedate=2012-05-16}}
| 
