«Թաներ Աքչամ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ clean up, replaced: — → - (3) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:Akcam1.jpg|thumb|250px|Թաներ Աքչամ]]
'''Թաներ Աքչամը''' (ծնվել [[հոկտեմբերի 23]], [[1953]]) [[թուրք]] [[պատմագիր]], [[սոցիոլոգ]] և [[հեղինակ]] է։ Նա առաջին թուրք [[գիտնական]]ներից մեկն է, որ ճանաչում և բացահայտորեն քննարկում է [[Հայոց Ցեղասպանություն]]ը։
Թաներ Աքչամը ծնվել է [[Արդահան]]ում Դյուրսուն և Պերիհան Աքչամի։ Աքչամը թուրքական քաղաքականությամբ զբաղվել է վաղ տարիքից։ 1976-ին ձերբակալվել է որպես ուսանողական քաղաքական պարբերականի խմբագիր և դատապարտվել 10 տարվա բանտարկության։ Մի տարի անց փախել է բանտից և ապաստան գտել [[Գերմանիա]]յում «Միջազգային ներում» կազմակերպության հովանու ներքո։ 1988-ից սկսել է աշխատել [[Համբուրգ]]ի Սոցիալական ուսումնասիրությունների ինստիտուտում։ Այդտեղ էլ սկսել է հետաքրքրվել Հայոց Ցեղասպանության հետ առնչվող հարցերով և այդ թեմայի շուրջ դոկտորական թեզ է պաշտպանել 1996-ին [[Հանովվեր]]ի համալսարանում։ 2002-ից սկսած պրոֆեսորի հրավիրյալ ասիստենտ է [[Մինեսոտա]]յի (ԱՄՆ) համալսարանում։
== Հեղինակի հայտարարությունները ==
«Հայաստանի և Թուրքիայի ժողովուրդները պետք է լսեն միմյանց։ Սակայն այս ամենին Թուրքիան դեռևս պատրաստ չէ, իսկ սա այժմ ամենակարևոր հարցն է»,
Ըստ Աքչամի՝ մինչ վերջերս նա եղել է միակ թուրք գիտնականը, ով ազատ խոսել է Հայոց Ցեղասպանության մասին։ Նա նաև ավելացրել է, որ մի քանի տարի առաջ՝ 1995 թվականի ապրիլի 24-ին՝ Հայոց Ցեղասպանության օրը, այցելել է Էջմիածին, որտեղ մոմ է վառել։ «Ես խոստացել եմ ամեն ինչ անել երկու ժողովրդներին հաշտեցնելու համար, վերադարձնել պատմություն, որը մենք կորցրել ենք Ցեղասպանության պատճառով»,
Պատմաբանի համոզմամբ՝ Թուրքիան պետք է ընդունի իր պատմական սխալները, քանի որ առանց դրա Թուրքիան երբեք իրեն չի կարող տեսնել Եվրոմիության կազմում։ Բացի այդ, Թուրքիայի պատմական սխալներից է ոչ միայն Հայոց Ցեղասպանությունը, այլև «Քրդական հարցը», ինչպես նաև բազմաթիվ հարցեր, բայց դեռևս այսօր ամենակարևոր հարցը մնում է Հայոց Ցեղասպանությունը։ Ըստ Թաների՝ տարածքային պահանջները երկու կողմերի համար քննարկման առարկա դեռևս հանդիսանալ չեն կարող։
«Նախորդ տարիների սխալները պետք է փոխհատուցվել, բայց՝ ինչ ձևով, ես չգիտեմ։ Տարածքային և ֆինանսական փոխհատուցումներրը, կարծում եմ, կազմում են միայն հարցի բարոյական մասը»,
Անդրադառնալով Թուրքիայի արխիվներին՝ պրոֆեսորն ասել է, որ երկրում կան երկու արխիվներ, առաջինը Ստամբուլում է, երկրորդը՝ Անկարայում։ Բացի այդ՝ Անկարայի արխիվը գիտնականների համար դեռևս փակ է, իսկ Ստամբուլի արխիվը բաց է մասնակիորեն։ Երբեմն այն թուրք գիտնականները, ովքեր օգտագործել են արխիվային փաստաթղթերը, հետագայում հարցմանքննման են ենթարկվում համապատասխան մարմինների կողմից։
Թուրք պրոֆեսորը նաև արտահայտել է այն տեսակետը, որ քաղաքական վերնախավի փոփոխումը կարող է հանգեցնել բազմաթիվ հարցերի լուծմանը։ Եվ վերջում, նա կիսվեց իր երազանքով, որպեսզի 2015 թվականին՝ Հայոց Ցեղասպանության համրյուրամյակին, Թուրքիան դառնա [[Եվրոպական Միություն|ԵՄ]] անդամ, իսկ Հայոց Ցեղասպանությունն էլ լինի ճանաչված։
|