«Խոտ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Խոտ''', հնձած և չորացրած կանաչ։ Մսուրային շրջանի հիմնական կերերից է։ Կերային արժեքը կախված է կանաչի բուսաբանական կազմից, բերքահավաքի ձևերից ու ժամկետից, պահպանման պայմաններից։ Ըստ բուսաբանական կազմի լինում է թիթեռնածաղկավոր, հացազգի, տարաբույս և խառը։ Առավել արժեքավոր խոտ ստացվում է [[առվույտ]]ից, [[կորնգան]]ից, ցանովի [[վիկ]]ից, հացազգի և լոբազգի բույսերից։ Որակով խոտը ստանալու համար պետք է կանաչը քաղել ծաղկման, իսկ [[հացազգիներ]]ը՝ հասկակալման սկգբներին։ 100 կգ լավագույն խոտը պարունակում է մոտ 50 կերամիավոր, 9,2 կգ մարսելի [[պրոտեին]], 1000—1500 գ [[կալցիում]], 200—220 գ [[ֆոսֆոր]], կարոտին, B1, B2, D, C վիտամիններ։ Խոտը պահում են դեզերով՝ բաց երկնքի, երբեմն՝ ծածկի տակ։ Տեղափոխելը հեշտացնելու նպատակով խոտը մամլում են։ Նախկին ՍՍՀՄ-ում կենդանիների ձմեռային շրջանի կերային հաշվեկշռում խոտի բաժինը 40—45 % կերամիավոր է։