«Հովհաննես Հինդլյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ →‎Գրական ժառանգությունը: clean up, replaced: ր: → ր։ oգտվելով ԱՎԲ
→‎Կենսագրություն: clean up, replaced: : → ։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 31.
Նա շրջագայել է Եվրոպայում և ուսումնասիրել, թե ինչպես է դպրոցական համակարգը գործում այնտեղ։ Նա հանդիպել է ճանաչված ուսուցիչների ու մանկավարժների հետ, ինչպիսիք էին Պեստալոցցին և Մարիա Մոնտեսսորին։
Վերադառնալով հայրենի քաղաք, նա Գ. Մալաթյանի հետ Կ.Պոլսի Բանկալթի թաղամասում հիմնում է «[[Նոր դպրոց]]» կրթօջախը, որն իր դռներն է բացում [[1909]] թ. [[հոկտեմբերի 15]]-ին։
Հինդլյանն ուսումնասիրել է մանկավարժության պատմություն ու տեսության հարցերը։ Ըստ նրա, դաստիարակության նպատակն ու խնդիրը, ինչպես և ուսուցման մեթոդները փոփոխվում են` «ժամանակին, տեղին և միջավայրին համեմատ»:։ Այս առումով մերժել է ինչպես ժառանգականության տեսության գերագնահատումը, այնպես էլ Ջոն Լոկի` երեխայի հոգու «մաքուր տախտակ» լինելու տեսությունը։ Գտնում էր, որ բնական նախադրյալների զարգացումը պայմանավորված է կյանքի պայմաններով։ Նա բարձր է գնահատել օտար մանկավարժների փորձը և առաջադիմական գաղափարները։ Հաշվի առնելով երեխայի տարիքային առանձնահատկությունները` անհրաժեշտ է համարել ֆիզիկական, մտավոր ու բարոյական դաստիարակությունը, կարևորել է մայրենի լեզվի և գրականության ուսուցումը։ Ուսման մեջ պաշտպանել է դիդակտիկայի առաջավոր սկզբունքները, մեծ տեղ հատկացրել աշխատանքային դաստիարակության, համատեղ ուսուցման հարցերին։
Հինդլյանը եղել է «Հ.Մ.Ը.Մ.»-ի («[[Հայ Մարմնակրթական Ընդհանուր Միություն]] և Սկաուտներ»` հայկական մարզական ակումբներն ու սկաուտական խմբերը միավորող կազմակերպության) հիմնադիրներից մեկը։
[[1949]] թ. առողջության վատթարացմաան պատճառով ընդունվում է Սուրբ Փրկիչ հիվանադանոց, [[1950]] թ. [[մարտի 16]]-ին` 84 տարեկան հասակում կնքում է իր մահկանացուն։