«Հայերը Չինաստանում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:Q4793318
չ clean up, replaced: → (3), ը: → ը։ (2), լ: → լ։, մ: → մ։ (2), ն: → ն։ (2), վ: → վ։, տ: → տ։, ր: → ր։ (4), ց: → ց։ (2), ք: → ք։ (2), ): → )։ (3) oգտվելով [[Վիքիպեդիա:ԱվտոՎիքիԲ...
Տող 1.
Ըստ պատմական աղբյուրների հայերը [[Չինաստան]]ում առաջին անգամ հիշատակվում են [[2-րդ դար]]ում: Դրանք եղել են մետաքս և այլ ապրանքներ արտահանող վաճառականներ:վաճառականներ։ Հայկական փոքր գաղութներ հիմնվել են մոնղոլական արշավանքներից հետո ([[13-րդ դար]]), երբ Հայաստանից գերեվարված հայերի մի մասը բնակեցվել է Չինաստանի հյուսիսում:հյուսիսում։ Այնուհետև հայերը թափանցել են Չինաստանի խորքը և բնակվել ծովային շրջաններում:շրջաններում։ Չինաստանի Կանտոն ([[Գուանչժոու]] ) քաղաքում մինչև [[1307]] թվականը կառուցվել է եկեղեցի` հարակից շինություններով:շինություններով։ [[17-րդ դար]]ում Կանտոնում բնակվում էր 30 հայ ընտանիք:ընտանիք։ [[18-րդ դար]]ում ոչ մեծ առևտրավաններ են եղել [[Շանհայ]]ում: [[19-րդ դար]]ում հայերի հոսք եղավ [[Հնդկաստան]]ից ու հարևան երկրներից:երկրներից։ Նրանք բնակվեցին [[Մուկդեն]]ում, [[Խարբին]]ում, [[Չանչուն]]ում, [[Շանհայ]]ում: Չինաստանի հարավում բնակվում էին գլխավորապես նորջուղաեցիներ, արևելքում` ղարաբաղցիներ ու զանգեզուրցիներ:զանգեզուրցիներ։ Ամենահայաշատ քաղաքը Խարբինն էր:էր։ Խարբինի համայնքը ուներ եկեղեցի, ներքին սահմանադրություն:սահմանադրություն։ Այստեղ [[1930]]-ին հիմնվեց Արծիվ միությունը, Հայ երիտասարդական ակումբ, Հայ տիկնանց միությունը:միությունը։ [[1937]]-ին [[Շանհայ]]ում կար 200 հայ ընտանիք (հետագայում նրանց թիվը հասավ 600-ի):։ Չինաստանում կային հայտնի հայ բժիշկներ, ինժեներներ, փաստաբաններ:փաստաբաններ։ Առևտրում հայերը ունեին անգլիացիներին հավասար իրավունքներ, իրենց սեփական նավերը, գործարաններ (Կանտոնում):։ Կանտոնաբնակ չինարենի ուսուցիչ [[Հովհաննես Ղազարյան]]ը հայերենից չինարեն է թարգմանել [[Աստվածաշունչ]]ը (չինարեն առաջին և լավագույն թարգմանությունը):։ Խարբինի առողջապահական գործը ղեկավարել է Ստեփան Մուղդեսյանը:Մուղդեսյանը։ Չինահայերը չեն կորցրել կապը հայրենիքի հետ:հետ։ [[18-րդ դար]]ում չինահայեր Մնացական Ղասապյանը, Հովհաննես Մաթևոսյանը և ուրիշներ մեծ գումարներ են կտակել Հայաստանին, նոր Նախիջևանին:Նախիջևանին։ Չիանաստանի հայերը տուժել են ճապոնական ներխուժումից:ներխուժումից։ Նրանք դիտվել են իբրև Ճապոնական կայսրության թշնամիներ և մեկուսացվել:մեկուսացվել։ Նրանց մեծ մասը գաղթել է [[Ավստրալիա]], [[ԱՄՆ]], Մալայա և [[Ֆիլիպիններ]]: Այժմ [[Չինաստան]]ում կան շատ քիչ թվով հայեր (մոտ 160 մարդ` հիմնականում [[Պեկին]]ում և [[Հոնկոնգ]]ում), որոնք չունեն ազգային կյանք:կյանք։
 
 
{{Հայկական սփյուռք}}