«Ժ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ժ''', '''ժ''', (անվանում:անվանում։ '''ժե'''), [[հայկական այբուբեն]]ի 10-րդ տառը:տառը։ Թվային արժեքը` «10»:

Ստեղծել է [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը [[405]]—[[406]] թվականներին:թվականներին։ [[Միջնադար]]ում օգտագործվել են «[[երկաթագիր]]», «գրչագիր», «նոտրգիր», «շղագիր» տառատեսակները:տառատեսակները։

Ստեղծել է [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը [[405|405 թվականին]] իր հորինած այբուբենի բոլոր տառերի հետ միասին։ Ուղղահայաց երկարի ձախ կողմից նրան եմ միանում հավասար հեռավորության վրա գտնվող երկար և լայն տարրերը, ընդ որում կարճը երկարին է միանում երկու ծայրից` վերջինիս ստորին և միջին մասերից, իսկ լայնը վերին ծայրերից վերին մասին` «Ժ»։ Ունի բոլոր տառատեսակները։

Ժ նշանագրում է հայերենի առաջնալեզվային (միջնատամնային) պարզ շփական ձայնեղ բաղաձայն հնչյունը (հնչույթը)։ [[Գրաբար]]ում, [[միջին հայերեն]]ում և [[ժամանակակից հայերեն]]ում «Ժ»-ն միշտ պահպանում է հնչյունական արժեքը։

«Ժ»-ն որպես [[հայկական այբուբեն|հայոց այբուբենի]] տասներորդ տառ նշանակել է տասն և տասներորդ, բյուրի նշանով (''Ժ¯'')` հարյուր հազար։ «Ժ»-ն տասնավորների սկիզբն է, որից հետո եկող տառերը հաջորդաբար ավելանում են տասը միավորով և ձեռք բերում թվական նոր արժեք։ [[Արաբական թվանշաններ]]ի ընդունումից հետո էլ գործածվել է որպես [[Խոսքի մասեր#Թվական|քանակական]] և [[Խոսքի մասեր#Թվական|դասական թվական]]։ Այժմ գործածվում է միայն որպես դասական թվական (''Ժ դար'' = տասներորդ, ''Գլուխ Ժ'' = գլուխ տասներորդ)։

*Հ. Տաշյան, ''Ակնարկ մը հայ հնագրության վրա'' — Վենետիկ 1898