«Աստերոիդների դաս C»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''[[Աստերոիդ]]ների դաս C''', մուգ ածխածնային մարմիններ:մարմիններ։ Սա ամենատարածված աստերոիդների դասն է, այս դասի մեջ են մտնում բոլոր հայտնի աստերոիդների 75 %-ը, իսկ [[աստերոիդների գոտի|աստերոիդների գոտու]] արտաքին մասում (2,7 ա. մ. ուղեծրից այն կողմ) այս դասի աստերոիդների տոկոսային պարունակությունը ավելի մեծ է, այս աստերոիդների դասը հանդիսանում է հիմնականը:հիմնականը։ Այս դասի աստերոիդների քանակը իրականում կարող է լինել շատ ավելի շատ, քանի որ նրանք ունեն ավելի ցածր արտացոլման հատկություն համեմատած մյուս սպեկտրալ դասերի հետ, և հետևաբար նրանց ավելի դժվար է հայտնաբերել:հայտնաբերել։

Այս աստերոիդների դասը ունի քարե խոնդրիտային [[երկնաքար]]երի սպեկտրին շատ նման [[սպեկտր]], որոնց քիմիական կազմվածքը մոտ է այն միգամածության կազմվածքին, որից առաջացել է [[Արեգակ]]ը և որը ծառայել է պրոտոմոլորակային սկավառակի ստեղծման համար սկզբնանյութ, սակայն նրանց մեջ բացակայում են [[ջրածին]]ը, [[հելիում]]ը և այլ ցնդող նյութերը:նյութերը։ Այս աստերոիդների մեջ հավանական են օգտակար հանաձոների առկայությունը<ref>{{cite book

Ածխածնային աստերոիդները չափազանց մուգ են, նրանց [[ալբեդո]]ն կազմում է ընդամենը 0,03 — 0,10 (օրինակ՝ [[(211) Իզոլդա]] աստերոիդի ալբեդոն կազմում է ընդամենը 0,06):։ Այդ պատճառով, եթե [[Աստերոիդների դաս S|S դասի աստերոիդները]] կարելի է տեսնել հասարակ [[հեռադիտակ]]ով, ածխածնային C դասի աստերոիդների դիտարկման համար անհրաժեշտ է արդեն ոչ մեծ [[աստղադիտակ]]: Այս դասի առավել վառ ներկայացուցիչն է [[(324) Բամբերգա]] աստերոիդը, սակայն քանի որ այս աստերոիդի ուղեծիրը բավականին ձգված է, իր առավելագույն պայծառության այն հասնում է համեմատաբար կարճ ժամկետով:ժամկետով։

Նրանց սպեկտրները ունեն չափավոր ուժեղ ուլտրամանուշակագույն կլանում 0,4-0,5 մկմ ալիքի երկարության ժամանակ, իսկ ավելի մեծ ալիքի երկարության դեպքում կլանումը մոտավորապես համասեռ է մի փոքր մեծացմամբ սպեկտրի կարմիր մասում:մասում։ Ի հայտ են գալիս, այսպես կոչված «ջրային» կլանումներ մոտավորապես 0,3 մկմ ալիքի երկարության ժամանակ, որոնք կարող են վկայել ջրի առկայության մասին:մասին։