«Ամուսնություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

[['''Ամուսնություն]]'''ը տղամարդու և կնոջ` պատմականորեն ձևավորված, հասարակության կարգավորվող հարաբերությունների ձև է, որով սահմանվում են ամուսինների իրավունքներն ու պարտականությունները միմյանց, զավակների և հասարակության նկատմամբ:նկատմամբ։

Ամուսնության համար անհրաժեշտ են կնոջ և տղամարդու [[ամուսնական տարիք]]ի հասնելը, փոխադարձ կամավորությունն ու համաձայնությունը:համաձայնությունը։ Ամուսնությունը գրանցվում է [[ամուսնաընտանեկան օրենսդրություն|ամուսնաընտանեկան օրենսդրությամբ]] սահմանված կարգով, որով հաստատվում է ամուսինների իրավահավասարությունը՝ անկախ ռասայական և կրոնական պատկանելությունից:պատկանելությունից։

Մարդկանց միջև կարգավորված [[ամուսնական հարաբերություններ]]ի առաջին ձևը [[խմբամուսնություն]]ն էր:էր։ Հասարակության զարգացման ընթացքում աստիճանաբար սահմանափակվել են [[ամուսնություն]]ներըամուսնությունները մերձավոր ազգականների միջև:միջև։ Մայրական տոհմի զարգացումով ձևավորվել է [[զուգամուսնություն]]ը. երեխաները մնացել են մոր տոհմում, ազգակցությունը ճանաչվել է մոր գծով:գծով։ Տնտեսության մեջ տղամարդու առաջնակարգ դերի հաստատումով առաջացել է [[մենամուսնություն]]ը:

Հայոց մեջ հնուց ընդունված էր [[մենամուսնություն]]ը, օրենքով արգելվել է մերձավոր ազգականների [[ամուսնություն]]ներըամուսնությունները:

Հայաստանում ամուսնությունն ամրագրվում է ամուսնաընտանեկան օրենսդրությամբ և գրանցվում [[Քաղաքացիական կացության ակտեր]]ի գրանցման բաժնում:բաժնում։ Կան նաև պայմանագրով կարգավորվող [[ամուսնություն]]ներամուսնություններ. ամուսնացող կողմերի միջև կնքվում են պայմանագրեր, որոնցով սահմանվում են ամուսինների անձնական և գույքային իրավունքներն ու պարտականությունները:պարտականությունները։ Նրանց փոխհարաբերությունները հիմնվում են փոխադարձ սիրո ու հարգանքի, անհատի և հասարակության շահերին չհակասող ընդհանուր հետաքրքրությունների վրա:վրա։ Ամուսնություն չի թույլատրվում ազգականների, հարազատ և խորթ եղբայրների ու քույրերի, որդեգրողների և որդեգրվողների, նաև այն անձանց միջև, որոնցից մեկն այլ ամուսնության մեջ է, հոգեկան հիվանդության կամ տկարամտության պատճառով անմեղսունակ է ճանաչված և այլն:այլն։

Մինչև եկեղեցու անջատումը պետությունից [[Հայաստան]]ում [[ամուսնություն]]ներըամուսնությունները կարգավորվել են և՜ եկեղեցական, և՜ քաղաքացիական օրենսդրությամբ:օրենսդրությամբ։ Հայոց եկեղեցին դեմ է եղել երկրորդ, ինչպես և գաղտնի ամուսնությանը, արգելել է մինչև չորրորդ սերնդի հարազատների ամուսնությունը:ամուսնությունը։ Այժմ եկեղեցում կատարվում են ամուսնական պսակադրություններ, բայց դրանք օրենքի ուժ չունեն:չունեն։

[[Կաթողիկոս Ներսես Ա Մեծ]]ի և [[Արշակ Բ]]-ի նախաձեռնությամբ [[Տարոն]] գավառի [[Աշտիշատ]] գյուղում 356 թ-ին հայկական եկեղեցական առաջին կանոնադիր ժողովն արգելել է մերձավոր ազգականների ամուսնությունը, բազմակնությունը և այլն:այլն։