«Ազատությունների մեծ խարտիա»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ազատությունների մեծ խարտիա''' ({{lang-la|Magna Carta Libertatum}}, {{lang-en|The Great Charter}}) — [[Անգլիա]]յի թագավոր [[Հովհաննես I Անհողին]]ի կողմից [[1215]]թ. [[հունիսի 15]]-ին ստորագրված փաստաթուղթ, որը հետագայում դարձել է [[Մեծ Բրիտանիա]]յի սահմանադրական-օրենսդրական հիմնարար փաստաթղթերից մեկը` ազդելով այլ արևմտյան երկրների իրավական համակարգի կայացման վրա:վրա։

Խարտիան բաղկացած էր 63 հոդվածներից, որոնցից 30-ը պաշտպանում էին հոգևորական և աշխարհիկ ֆեոդալների շահերը, 7-ը` ասպետների, 3-ը` քաղաքացիների:քաղաքացիների։ Սահմանափակվում էին թագավորի իրավունքները ֆեոդալական հարկերի հաստատման և նրանց հավաքման մեջ:մեջ։ 39-րդ հոդվածում նշվում էր, որ ոչ մի ազատ մարդ (ազնվական) չէր կարող ձերբակալվել, իսկ նրա ունեցվածքը ենթարկվել բռնագրավման առանց պերերի (բարոնների) դատի:դատի։ 15-րդ հոդվածը պաշտպանում էր ասպետների շահերը բարոնների ոտնձգություններից, 13-րդ հոդվածը հաստատում էր Լոնդոնի և մյուս քաղաքաների իրավունքները:իրավունքները։ Այսպիսով, Խարտիան մի կողմից սահմանափակում էր թագավորի իրավունքները, պաշտպանում էր բարոնների շահերը և սահմանափակում ուժեղ կենտրոնական, թագավորական և պետական իշխանության լիազորությունները, մյուս կողմից այն պաշտպանում էր ասպետների և քաղաքների շահերը, որոնք միշտ աջակցում էին ուժեղ պետության գաղափարին:գաղափարին։