Շովինիզմը ({{lang-fr|chauvinsme}}) [[գաղափարախոսություն]] է, որի էությունը կայանում է ազգային գերակայության քարոզումը խտրականության «իրավունքը» հիմնավորելու և այլ ժողովուրդներին ճնշելու նպատակով:նպատակով։ [[Ազգայնականություն|Ազգայնականության]] ծայրահեղ տեսակներից է, որի ժամանակ ազնիվ նպատակներին հասնում են անպետք միջոցներով:միջոցներով։ Ի տարբերություն [[ազգայնականներ]]ի, որոնք «բարձրացնում են» իրենց ազգը՝ այն «առաջինը» դարձնելու նպատակով (ամենալավը), [[շովինստներ]]ը (նույն նպատակով՝ տեսնել իրենց ազգը առաջինը) թույլ են տալիս իրենց «գցել» (ստորացնել) ուրիշ ազգությունների ներկայացուցիչներին, այսինքն առաջինների շարժիչ ուժը «սերն է սեփականի նկատմամբ», երկրորդներինը՝ «ատելությունը ուրիշների նկատմամբ»:։ Ահա թե ինչու ազգայնականության գաղափարաբանները միշտ հանդես են գալիս ազգերի հավասարության օգտին, այն դեպքում երբ շովինիստները հակառակն են անում՝ իրենց ազգին օժտելով հատուկ իրավունքներով:իրավունքներով։
== Տերմինի առաջացումը ==
Շովինիզմը բառը եկել է [[Նիկոլա Շովեն]]ի (ֆր. Nicolas Chauvin) անունից, ով [[Նապոլեոն Բոնապարտ]]ի կիսաառասպելական զինվորն էր:էր։ Շարունակաբար մասնակցել է [[ֆրանսիական հեղափոխություն|ֆրանսիական հեղափոխությանը]] և [[Նապոլեոնյան պատերազմներ]]ին (1799-1815):։ Չնայած, որ [[բոնապարտիզմ]]ը այնքան էլ մեծ ժողովրդականություն չէր վայելում 1815 թ.-ից հետո` Շովենը շարունակում էր մնալ Նապոլեոնի հավատարիմ հետևորդը՝ դարձածալում կրելով մանուշակ, ինչը հավատարմության նշան էր իր տապալված կայսերը:կայսերը։ Համաձայն առասպելի՝ Շովենը հավատարիմ էր մնում` չնայած աղքատությանը, անաշխատունակությանը և վիրավորանքներին:վիրավորանքներին։ Նա աստվածացնում էր կայսերը, նրան ամեն ինչում ճիշտ էր համարում և պատրաստ էր պատերազմել ամբողջ աշխարհի դեմ նրա կողքին:կողքին։
