«Պողոս Մակինցյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Պողոս Մակինցյան''' ([[1884]], [[ապրիլ]] - [[1937]]), հայ գրականագետ, թարգմանիչ, պետական-քաղաքական գործիչ, հրապարակախոս:հրապարակախոս։ Եղել է [[ԽՍՀՄ գրողների միություն|ԽՍՀՄ գրողների միության]] անդամ և հայերենի լատինատառ ուղղագրության ջատագով:ջատագով։ [[1921]]-ին տեղափոխվել է Հայաստան և նշանակվել [[ՀԽՍՀ]]-ի Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսար, և նույն թվականին հանդիսացել [[Կարսի պայմանագիր|Կարսի պայմանագրի]] ստորագրողներից մեկը:մեկը։

Ծնվել է [[Ներքին Ագուլիս]] գյուղաքաղաքում:գյուղաքաղաքում։ [[1906]]-ին ավարտել է [[Մոսկվայի Լազարյան ճեմարան]]ը, [[1912]]-ին` [[Մոսկվայի համալսարան]]ի պատմաբանասիրական ֆակուլտետը:ֆակուլտետը։ [[1910]]-[[1912]]-ին [[Մոսկվա]]յում [[Վահան Տերյան]]ի և այլոց հետ հրատարակել է [[«Գարուն» ալմանախ]]ը:ը։ Համալսարանն ավարտելուց հետո [[1915]]-ին հրավիրվել է [[Էջմիածին]] և գրականության դասեր տվել Գևորգյան ճեմարանում:ճեմարանում։ Ապա փոխադրվել է [[Երևան]] և ռուսաց լեզու դասավանդել թեմական և Գայանյան դպրոցում:դպրոցում։ [[1918]]-ին մեկնել է [[Մոսկվա]]: Այստեղ աշխատել է ՌՍՖՍՀ ազգությունների ժողկոմատում որպես ժողկոմի տեղակալ` հայկական գործերի գծով, [[1919]] - [[1920]]-ին` ՌՍՖՍՀ լուսավորության ժողկոմատի ազգային փոքրամասնությունների բաժնի վարիչ, [[1920]] - [[1921]]-ին Համառուսաստանյան արտակարգ հանձնաժողովի` ազգային փոքրամասնությունների մամուլի բյուրոյի վարիչ:վարիչ։ [[1921]]-ին, [[Ալեքսանդր Մյասնիկյան]]ի առաջարկությամբ տեղափոխվել է [[Հայաստան]], նշանակվել ներքին գործերի ժողկոմ, միաժամանակ աշխատել որպես ժողկոմխորհի նախագահի տեղակալ:տեղակալ։ [[1919]]-ին հանդես է գալիս մի նախաձեռնությամբ, որը ավարտին չի կարողանում հասցնել՝ փորձում էր հայերենի ուղղագրությունը դարձնել լատինատառ:լատինատառ։ [[1921]] - [[1922]]-ին եղել է Հայաստանի լուսավորության ժողկոմ:ժողկոմ։ [[1922]] - [[1925]]-ին դիվանագիտական աշխատանք է կատարել Կ. Պոլսում, [[1925]] - [[1927]]-ին` [[Միլան]]ում և [[Փարիզ]]ում:ում։ Կյանքի վերջին տարիներին եղել է ՍՍՀՄ ԳԱ Անդրկովկասյան մասնաճյուղի գիտական քարտուղարը:քարտուղարը։ Մահացել է [[1937]]-ին:ին։

Պողոս Մակինցյանի գրականագիտական հոդվածները ցրված են պարբերական մամուլում և առանձին հրատարակությունների առաջաբաններում:առաջաբաններում։ Դրանցից է [[«Գարուն» ալմանախ]]ի ([[Մոսկվա]]) [[1912]]-ի համարում տպագրված «Դիմագծեր» հոդվածը, որը նվիրված է [[Հովհաննես Թումանյան]]ին և [[Ավետիք Իսահակյան]]ին:ին։ [[1916]]-ին [[«Մշակ» թերթ]]ում տպագրվել է նրա «Գրական մանրուքներ» հոդվածաշարը:հոդվածաշարը։ Մակինցյանը օգնել է [[Մաքսիմ Գորկի|Մաքսիմ Գորկուն]]` «Հայ գրականության ժողովածու»-ի (լույս է տեսել [[ռուսերեն]], [[1916]]-ին) կազմման ժամանակ:ժամանակ։ Նա օգնել է նաև [[Վալերի Բրյուսով]]ին «Հայաստանի պոեզիա» անթոլոգիան կազմելու համար:համար։ Կազմել, հրատարակության է պատրաստել [[Վահան Տերյան]]ի երկերի ժողովածուի չորս հատորյակը ([[1923]]-[[1925]]):։ [[Հայերեն]]ից [[ռուսերեն]] է թարգմանել [[Հովհաննես Թումանյան]]ի «Գիքորը», [[Շիրվանզադե]]ի «Քաոս»-ը, [[Գուրգեն Մահարի|Գուրգեն Մահարու]] «Մանկություը», [[Մկրտիչ Արմեն]]ի «Հեղնար աղբյուրը»։<ref>{{cite book|author=Հայկ Խաչատրյան|title=Գրական տեղեկատու|publisher=«Սովետական գրող»|location=Երևան|year=1986|page=էջ 354-355}}</ref>

* [[Միգել դե Սերվանտես]], Դոն Կիխոտ, Երևան, Պետհրատ, [[1934]], 192 էջ:էջ։

* [[Միգել դե Սերվանտես]], Դոն Կիխոտ, Երևան, Հայպետհրատ, [[1962]], 199 էջ:էջ։