'''Կոռիկոս''' ({{lang-tr|Kız Kalesi}}; {{lang-el|Κώρυκος}}), հայկական ծովային բերդ ներկայիս [[Թուրքիա|Թուրքիայի Հանրապետության]] [[Մերսին նահանգ]]ի [[Կըզկալեսի]] քաղաքի մոտ,
Կուռիկաս նավահանգստային բերդաքաղաք Կիլիկյան Հայաստանում, Միջերկրական ծովի ափին, Սելևկիայից 45կմ հյուսիս- արևելք:արևելք։ Հիմնադրվել է Սելևկյանների տիրապետության ժամանակ:ժամանակ։ Թորոս երկրորդ իշխանի գահակալման տարիներին (1145-59) Կոռիկոսը միացավ Կիլկյան Հայաստանին:Հայաստանին։ 1190-ականին Կոռիկոսի կառավարիչն էր իշխան Կիռ Սահակը:Սահակը։ 1206-ին Լևոն երկրորդը հիմնավորապես ավարտեց Կոռիկոսի վերակառուցումները:վերակառուցումները։ 1210-ից Կոռիկոսի կառավարիչն էր արքունի մեծ մարաջախտ Վահրամը:Վահրամը։ Լևոն երկրորդի մահից հետո Վահրամը փորձեց տիրել Հայոց գահը, սակայն պետության խնամակալ Կոստանդին Հեթումյան պայլը մահապատժի ենթարկեց նրան և Կոռիկոսը հանձնեց իր եղբայր Օշինին:Օշինին։ Վերջինս մինչև իր մահը զբաղվեց Կոռիկոսի շինարարական աշխատանքներով, որդուն` Գրիգոր պայլին, ժառանգելով ճոխացած ու շենացած բերդաքաղաք:բերդաքաղաք։ Ծովային բերդի ամրությունները տակավին կանգուն են:են։ Կոռիկոսում պահպանվել են բնակելի ու հասարակական շենքերի, թաղածածկ մատուռների, գմբեթավոր տաճարների մնացորդներ:մնացորդներ։ Կոռիկոսի ավերակներն այժմ թուրքերն անվանում են Քորկոս:Քորկոս։
