«Դելֆի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դելֆիի հնագույն տաճարը կառուցվել է [[մ.թ.ա. 9–րդ դար]]ում։ Ըստ առասպելի ինքը՝ Ապոլլոնն է ընտրել Դելֆին իբրև իր սրբավայրը այն բանից հետո, երբ այստեղ սպանել է [[Պիթոն]]ին։ Ապոլլոնի ցանկությամբ լեգենդար ճարտաչապետներճարտարապետներ [[Տրոփոնիոս]]ն ու [[Ագամեդես]]ըն են նախագծել տաճարը։ <br />
Շուտով Դելֆիում կուտակվում է մեծ հարստություն։ Տաճարի նշանակությունը առավել ևս մեծանում է գաղութարարության ժամանակ։ Հունական ոչ մի գաղութ չէր հաստատվում առանց Դելֆյան պատգամատան խորհրդի և հավանության։ Դելֆիի տաճարի և նրա քրմերի ազդեցությունը տարածվել էր [[Հունաստան]]ի սահմաններից դուրս։ <br />
Այն բանից հետո, երբ Դելֆիի հին տաճարը այրվեց, [[մ.թ.ա. 5–րդ դար]]ում, այն վերականգնվեց առավել մեծ շքեղությամբ։ Հետագայում Դելֆիի տաճարը բազմիցս կողոպտվել է պատերազմների և սոցիալական ցնցումների ժամանակ և վերջնականապես ավերվել ու փակվել է [[Թեոդոսիոս 1]] կայսեր օրոք շուրջ [[390]]։ <br />
20–րդ. դ. սահմանագծին հնագիտական պեղումները Դելֆիում բացեցին տաճարի, թատրոնի, ձիարշավարանի, ընծայաբերված հուշարձանների մնացորդներ, մեծ թվով արձանագրություններ և նպաստեցին վերականգնելու Դելֆյան սրբավայրի ընդհանուր տեսքը։ <br />
Պարսպապատ սրբազան վայրի կենտրոնում, բարձր հողահարթակի վրա կանգնած է եղել դորիական վոճովոճով կառուցված Ապոլլոնի տաճարը։ Մուտքի դարպասներից դեպի տաճար տանում էր սալարկած ճանապարհը։ Արևելյան ժայռոտ պարսպի ստորոտում գտնվող [[Կաստալյան աղբյուր]]ի սրբազան ջուրը լցվում էր քարե որմնախորշը, որտեղ ուխտավորները լվացվում էին։ Սրբազան համարվում էր նաև մյուս աղբյուրը՝ Կասսոտիոսը։Կասոտիոսը։ հարավայինՀարավային կողմը,կողմի լեռնալանջին, սանդղևանդներով տեղադրված են եղել մեծ թվով գանձարաններ, մեծաթիվ արձաններ և հուշարձաններ կանգնած են եղել ճանապարհի երկու կողմում։ Տաճարի մուտքի առաջ կանգնած է եղել Ապոլլոնի արձանը։ <br />
Այլ սրբությունների միջև գտնվում էր կիսաբոլոր քարը՝ [[օմփալոս]]ը, որը համարվում էր երկրի պորտը։ Տաճարի խորհրդավոր մասում գտնվում էր պատգամատունը։