«Աթաբեկ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Աթաբեկ''', կամ '''աթաբեյ''' ([[թյուրքերեն]]ից «աթա» - հայր և «բեկ» - ցեղավար) — ժառանգական տիտղոս [[սելջուքներ]]ի մոտ, որը նշանակում էր այն մարդուն, որը կրում է սա, երկրի կամ շրջանի ղեկավարն է և առհաշիվ է միայն միապետին:միապետին։ Հաճախ աթաբեկները գահապահի դեր էին կատարում մանուկ ժառանգագորդի ժամանակ:ժամանակ։ Երբեմն աթաբեկները ամուսնանում էին իրենց վստահած մանուկ-թագավորների քույրերին կամ որբեայր մայրերին:մայրերին։ Եղել է նաև, որ աթաբեկները դարձել են անկախ ղեկավարները, նույնիսկ եղել է աթաբեկների հարստության կազմավորում:կազմավորում։ Դրա վառ օրինակն է [[Իմադ էդ Դին Զենգի]] աթաբեկն է:է։

Նույն տիտղոսը տարածում գտավ նաև [[Վրաստան|Վրացական թագավորությունում]]:։ [[Թամար]] թագուհու ժամանակ այն դարցավ [[Զաքարյաններ]]ի հայ իշխանական տոհմի ժառանգական տիտղոսը՝ սկսած աթաբեկ Իվանե Զաքարյանից: Զաքարյանից։

Հայերի մոտ «Աթաբեկ» տիտղոսը առաջին անգամ դարցավ անձնանուն մայրական գծով [[Զաքարյաններ]]ի արյունակից [[Խաչեն]]ի [[Հասան-Ջալալյաններ]] իշխանական տանը (որտեղ հիշատակված են առնվազն երեք իշխանազուններ Աթաբեկ անունով), որոնցից էլ այնուհետև առաջացավ և [[Աթաբեկյաններ]]ի տոհմը ([[Ջրաբերդ]]ի վերջին մելիքները):։