«Խենթ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, replaced: բ: → բ։, ը: → ը։ (6), ի: → ի։, լ: → լ։, խ: → խ։, կ: → կ։ (2), մ: → մ։, ն: → ն։ (5), ջ: → ջ։, վ: → վ։ oգտվելով ԱՎԲ
չ clean up, replaced: : → ։ (5) oգտվելով ԱՎԲ
Տող 9.
 
==Ծառայությունը ռուսական բանակում==
Հետպատերազմյան տարիներին շարունակել է ծառայությունը ռուսական բանակում, կատարել է հետախուզական առաջադրանքներ, թարգմանչի պարտականություններ, ավելի ուշ զբաղվել է թիկունքային սպասարկման խնդիրներով, բարձրացել սպայական աստիճանակարգով և արժանացել գնդապետի կոչման։ Ծառայել է [[Թիֆլիս]]ում և [[Սանկտ-Պետերբուրգ]]ում։ Ծառայությունից արձակվելուց հետո վերադարձել է [[Հայաստան]]:։
 
==Գործունեություն==
Տող 15.
 
== Զավակները ==
Առաջին կնոջից Աննա Տեր-Թադևոսյանից (ամուսնացել է [[1870]] թվականին), ունեցել է Եղիսաբեթ աղջկան (ծն. 1874 թվականի նոյեմբերի 12-ին), [[Արսեն Տեր-Պողոսյան]] (ծն. 1875 թ-ի մայիսի 19-ին) ([[Ապարանի հերոսամարտ]]ի կազմակերպիչներից), Արտաշ (ծն. 1877 թվականի հունիսի 12-ին) և [[Վասակ Տեր-Պողոսյանը]] (ծն.1878 թին) (ՀԽՍՀ ֆինանսների ժողովրդական կոմիսար) որդիներին, երկրորդ կնոջից Սրբուհուց` Հումբերտ, Պավել որդիներին և Խենթուշ աղջկան։ Մահացել է Էջմիածնում [[1911]] թվականի ամռանը։ Թաղման արարողությանը մասնակցել են Էջմիածնի, [[Աշտարակ]]ի ու [[Ապարան]]ի գավառամասերի գյուղերի գյուղապետեր ու գյուղացիներ, կառավարական պաշտոնյաներ, Էջմիածնի միաբանության վարդապետներ, եպիսկոպոսներ, գյուղերի քահանայական դասը։ Թաղման հոծ թափորը հերոսի մարմինը հողին է հանձնել Էջմիածնի Սուրբ Գայանե եկեղեցու ձախակողմյան պատի տակ։ Սկզբնապես գերեզմանին դրվել է փոքր տուֆ քարից խաչքար-տապանաքար, որի վրա փորագրված են եղել միայն «Խենթ» և դրա տակ «Վարդան» բառերը։ Հետագայում Ամենայն Հայոց [[Վազգեն Ա Բուխարեստցի]] կաթողիկոսի հրամանով խաչքար-տապանաքարի առջև տեղադրվել է բազալտից սալաձև տապանաքար, որի վրա փորագրված է.«Խենթ, Սամսոն Տեր-Պողոսյան, 1846-1911, Վարդան» (այստեղ ծննդյան թվականը սխալ է, 1875 թվականը ճշտվել է ըստ գյուղի եկեղեցու ծխամատյանի):։ Կենսագրական տեղեկություններից ներքև քանդակված են իրար խաչված զույգ դաշույններ:դաշույններ։ Հայրենի Արագյուղի գերեզմանոցի սկզբնամասում [[1974]] թվականին տեղադրվել է Սամսոն Տեր-Պողոսյանի Խենթի կիսանդրին։
 
== Պարգևներ ==
Տող 21.
 
== Գրականություն ==
* [[Րաֆֆի]], Խենթը (առաջին հրատարակություն):։ [[Շուշի]], [[1881]] թ., 400 էջ։ Առանձին, այլ վեպերի հետ ունեցել է հայերեն 15, ռուսերեն` 7, վրացերեն` 2, մոլդավերեն` 1, այլ օտար լեզուներով` 6 հրատարակություն։
* [[Տիգրան Պետրոսյանց|Տիգրան Հայազն]], Խենթերը։ Երևան, [[2009]] թ., էջ 26-28:28։
 
[[Կատեգորիա:Հայ ռազմական գործիչներ]]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Խենթ» էջից