«Մովսես Գ Տաթևացի»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Մովսես Գ Տաթևացի''', (աղբյուրներում հիշատակվում է նաև որպես` Մովսես Գ Սյունեցի, Աճանանցի, Խոտանանցի, ծնվել է [[1578]], գ. Խոտանան (Սյունիք) – [[1632]], [[Երևան]], ամփոփվել է [[Հովհաննես Կոզեռն|Կոզեռն]]ի գերեզմանոցում), Ամենայն հայոց կաթողիկոս [[1629]] թվականից։ Հաջորդել է [[Դավիթ Դ Վաղարշապատցի|Դավիթ Դ Վաղարշապատցուն]]:։ Կրթություն ստանալով Տաթևի վանքում` [[1592]] թվականին ձեռնադրվում է կուսակրոն աբեղա, մեկնում Ամիդ և մինչև [[1606]] թվականը աշակերտում Սրապիոն Եդեսացուն (Ուռհայեցի):։ [[1610]] թվականից [[Երուսաղեմ]]ում դարձել է Ս. Հարություն տաճարի լուսարար:լուսարար։ [[1613]] թվականին վերադառնում է Տաթև, մտնում [[Սյունյաց Մեծ անապատ]]:։ Նախքան կաթողիկոս դառնալը՝ հիմնել է դպրոցներ, զբաղվել դրանց բարեկարգման հարցերով, կարգավորել Սյունիքի վանքերը։ Մոտ [[1620]] թվականին Երևանում քարոզում է [[Կաթողիկե (Սուրբ Աստվածածին) եկեղեցի (Երևան)|Ս. Կաթողիկե]] եկեղեցում, վերաշինում Երևանի Ս. Անանիա առաքյալ անապատը, կարգավորում է Այրարատի եկեղեցիներն ու վանքերը, վերաբացում [[Հովհաննավանք]]ի և [[Սաղմոսավանք]]ի վանական դպրոցները։ [[1623]] թվականին ձեռնադրվում է եպիսկոպոս, [[1626]] թվականին Սպահանում է։ Պարսից

Մովսես Գ Տաթևացին շահից ստանում է իր կաթողիկոսության հաստատման և Ս. Էջմիածնի վանքի պարտքի զիջման հրովարտակներ:հրովարտակներ։ Իր աշակերտների և հետևորդների ([[Փիլիպոս Ա Աղբակեցի|Փիլիպոս Աղբակեցի]], Խաչատուր Կեսարացի, Եսայի Կարճավանցի