«Վազգեն Հակոբյան (պատմաբան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

| ԱԱՀ =Վազգեն Արտաշեսի Հակոբյան

| պատկեր =

| չափ =

| նկարագրում =

| հպատակություն = {{դրոշավորում|Ռուսական կայսրություն}}</br>{{դրոշավորում|ԽՍՀՄ}}

| կրոն = {{դրոշավորում|ՀԱԵ}}

| ազդել է =

| գրքեր =

| ծնողներ =

'''Վազգեն Արտաշեսի Հակոբյան''' (14. 2. [[1913]], Լեռնանցք (այժմ՝ գյուղ [[Լեռնագյուղ]], [[ՀՀ]] [[Շիրակի մարզ]]ում) - 5. 5. [[1982]], [[Երևան]]), պատմաբան, աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտոր (1967), պրոֆեսոր (1972)։ Ավարտել է ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետը (1941)։ 1969-1974-ին դասախոսել է [[Կիրովական]]ի մանկավարժական ինստիտուտում, 1971-82-ին՝ [[ՀԽՍՀ]] ԳԱ պատմության ինստիտուտի բաժնի վարիչ։ Ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ ժողովրդի միջնադարյան պատմության, XVIII դարի հայ ազգային-ազատագրական շարժման խնդիրներին, տարբեր աղբյուրների քննությանը։ «Մանր ժամանակագրություններ XIII-XVIII դդ.» (հատոր 1-2, 1951-56) ժողովածուում ներկայացրել է 85 ժամանակագրություն, որոնց մեծ մասն առաջին անգամ դրել է շրջանառության մեջ։ Կազմել և հրատարակել է «Կանոնագիրք Հայոց»-ի երկու հատորները (1964-71, Մեսրոպ Մաշտոցի անվան մրցանակ, 1974), «Հայերեն ձեռագրերի ԺԷ դարի հիշատակարանները» (հատոր 1-3, 1974-84, 1-ին հատորը՝ Ա. Հովհաննիսյանի հետ), մասնակցել XVIII դարի հայ-ռուսական հարաբերությունների պատմությանը նվիրված փաստաթղթերի («Հայ-ռուսական հարաբերությունները XVIII դարի առաջին երրորդում», հատոր 2, մաս 1-2, 1964-67, [[ռուսերեն]]) և «Մեսրոպ Մաշտոց» (1962) ժողովածուների ստեղծմանը։