'''Խաչիկյան Յակով''' Իվանի ([[հուլիսի 7]], [[1921]], Զալալօղլի (այժմ՝ ք. [[Ստեփանավան]])), հայ փիլիսոփա, գեղագետ։ Փիլիսոփայական գիտությունների [[դոկտոր]] ([[1969]]), [[պրոֆեսոր]] ([[1970]])։ Ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը ([[1949]])։ [[1942]]-[[1945]] թվականին մասնակցել է [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ին։ [[1953]] թվականից աշխատել է ՀՍՍՀ ԳԱ փիլիսոփայության և իրավունքի սեկտորում, [[1962]]-[[1969]] թթվականին ղեկավարել սեկտորի գեղագիտության խումբը։ [[1969]]-[[1973]] թթվականին ՀՍՍՀ ԳԱ փիլիսոփայության և իրավունքի ինստիտուտի դիրեկտորի տեղակալն էր, [[1973]]-[[1976]] թթվականին՝ դիրեկտորը, [[1976]] թվականից ՀԿԿ Կենտկոմի գիտության և ուսումնական հաստատությունների բաժնի վարիչն է։ Գիտական աշխատությունները նվիրված են գեղագիտության տեսության և պատմության, արվեստի իմացաբանական հարցերին, բուրժուական արվեստի քննադատությանը, գեղագիտական դաստիարակությանը։ Նրա նախաձեռնությամբ և մասնակցությամբ կազմվել են «Էսթետիկայի հարցեր» (հ. 1-2, 1967-1972), «Հայ էսթետիկական մտքի պատմությունից» (հ. 1-2, 1974-1976)։
