«Ծովք (բերդ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ծովք''', բերդ [[Մեծ Հայք]]ի [[Ծոփք]] նահանգի [[Անձիտ]] գավառում, համանուն լճի հարավ-արևմտյան ափի ժայռոտ թերակղզյակի վրա (այժմ՝ ավերակ):։ Առաջին անգամ հիշատակվում է «[[Աշխարհացոյց]]»-ում (VII դ.):։ [[Գրիգոր Մագիստրոս Պահլավունի]]ն իր մի նամակում գրում է, որ XI դարում Ծովքը պատկանում էր իր դստեր հետ ամուսնացած Պահլավունի մի իշխանի:իշխանի։ Նրան հաջորդել է ավագ որդին՝ Ապիրատը: Ապիրատը։

Ըստ մի հիշատակարանի, [[Անի]] քաղաքում՝ անապահով կացության պատճառով Հայոց կաթողիկոս [[Բարսեղ Ա Անեցի]]ն 1106-ին ապաստանեց Ապիրատ իշխանի մոտ և Ծովքի Սուրբ Նշան եկեղեցին դարձրեց կաթողիկոսանիստ: կաթողիկոսանիստ։

[[1111]]-ին Ապիրատը զոհվեց Ծովքի համար կռվում:կռվում։ Ապիրատին փոխարինեց ավագ որդին՝ Վասիլը:Վասիլը։ Մահից առաջ Բարսեղ Ա Անեցին կաթողիկոս օծեց Ապիրատի կրտսեր որդի 15-ամյա [[Գրիգոր Գ Պահլավունի|Գրիգորիսին]], որը մոտ 1116-ին եղբոր՝ [[Ներսես Շնորհալի|Ներսես Շնորհալու]] հետ, իշխան [[Գող Վասիլ]]ի հովանավորությամբ, [[Կոմմագենե]]ի [[Տլուք]] գավառում՝ երեք լճակների ափին, հիմնեց կաթողիկոսանիստ նոր դղյակ, վերջինս հայրենի Ծովքի անունով կոչեց Ծովք կամ Ծով: Ծով։

Ծովքից ոչ հեռու՝ համանուն գյուղը XIX դ. վերջին ուներ եկեղեցի (Սուրբ Նշան), 60 տուն հայ բնակիչ, որոնք զբաղվում էին գերազանցապես արհեստներով՝ ոստայնանկությամբ, դերձակությամբ, ներկարարությամբ:ներկարարությամբ։ Տեղահանվել և բնաջնջվել են [[Մեծ Եղեռն|1915-ի Մեծ եղեռն]]ի ժամանակ:ժամանակ։