«Ստոիցիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ստոիցիզմը''' ստոյիկականությունն է, կամ ստոիկյան դպրոցի [[փիլիսոփայություն]]ը:ը։ Գլխավոր տեղը ստոյիկյան փիլիսոփայության մեջ գրավում է բարոյագիտոթյունը, որը հենվում է ֆիզիկայի (բնափիլիսոփայության) և տրամաբանության վրա: Աշխարհը (տիեզերք), ըստ Ստոիցիզմի, անվերջ դատարկության մեջ գտնվող շնչավոր գնդաձև մարմին է, բանական էակ, որն իր բոլոր մասերը կազմակերպում է նպատակահարմարորեն ստեղծված մի ամբողջի մեջ:մեջ։ Իրական գոյություն ունեն միայն մարմինները:մարմինները։ Ինքնին միասնական աշխարհում կա երկու սկզբնապատճառ՝ պասսիվ և ակտիվ։

Աշխարհի ինքնազգացումը տեղի է ունենում շրջապտույտներով. յուրաքանչյուր շրջան վերջանում է «բոցավառումով» (ամեն ինչ վերածվում է կրակի), և նոր շրջանը սկսվում է այն բանով, որ «ստեղծարար կրակը» (աստված-լոգոս) ծնում է չորս տարրերը՝ կրակը, ջուրը, օդը, հողը, իսկ դրանցից՝ մյուս բոլոր մարմինները:մարմինները։ Լոգոսը համաշխարհային զարգացումը կառավարող բնական օրենքն է:է։ Մարդու հոգին համաշխարհային բանական հոգու մասն է, այն նյութական է, թափանցում է ողջ մարմնի մեջ և մահվանից հետո լքում մարմինը:մարմինը։ Ճանաչողությունը ծագում է զգայությունների և պատկերացումների հիման վրա: Մարդու երջանկության իմաստը բնությանը, լոգոսին համապատասխան ապրելն է:է։

Ստոյիկների բարոյական իդեալը առաքինության և անխռովության հասած իմաստունն է. Նրա բոլոր արարքները ճիշտ են, նա կամավին հետևում է իր ճակատագրին:ճակատագրին։ Ստոիցիզմի տրամաբանությունը (մշակել է Քրիսպոսը) Բովանդակում է ներկա իմաստով իմացաբանությունը, լեզվի մասին ուսմունքը և բուն տրամաբանությունը:տրամաբանությունը։ Տրամաբանության մեջ ուսումնասիրվել են պարզ և բարդ ասույթները (ճշմարիտ կամ կեղծ լինելու իմաստով), դրանց տրամաբանական շաղկապները, մտահանգման տեսակները:տեսակները։

[[Կատեգորիա:հույնՀույն փիլիսոփաներ]]