'''Երուխան''', Երվանդ Պողոսի Սրմաքեշխանլյան (հուլիս [[1870]] - [[1915]]), հայ գրող, հրապարակախոս, թարգմանիչ և մանկավարժ:մանկավարժ։
== Կենսագրություն ==
Ծնվել է [[1870]] թվականին [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսում]]:։ Սովորել է ծննդավայրի Ներսեսյան և Կեդրոնական վարժարաններում:վարժարաններում։ [[1890]] թվականից աշխատել է «Արևելք» խմբագրությունում:խմբագրությունում։ [[1891]]-[[1896]] թվականներին «Արևելք»-ի և «Մասիս»-ի էջերում հրատարակել է մի շարք նովելներ՝ շարունակելով ու զարգացնելով [[1880]]-ական թվականների արևմտահայ ռեալիստական գրականության ավանդույթները:ավանդույթները։ 1896 թվականի հայկական կոտորածների օրերին տեղափոխվել է [[Բուլղարիա]], [[1904]] թվականին անցել [[Եգիպտոս]]:։ Տարագրության մեջ ([[1899]]-[[1908]]) շարունակել է գրական, խմբագրական աշխատանքը, զբաղվել մանկավարժությամբ ([[Վառնա]]յի, [[Ալեքսանդրիա]]յի, [[Կահիրե]]ի ազգային վարժարաններում):։ Գաղթական, Ե. Գաղթական, Աշուղ ծածկանուններով [[Կոստանդնուպոլիս|Կոստանդնուպոլսի]] «Բյուզանդիոն» թերթում հոդվածներ է տպագրել հայ գաղթականների կյանքից:կյանքից։ [[1908]] թվականին Երիտթուրքական հեղափոխությունից հետո, վերադարձել է [[Կոստանդնուպոլիս]], նշանակվել է «Արևելք» թերթի խմբագիր, միաժամանակ դասավանդել ազգային Կեդրոնական, իսկ [[1913]] թվականից՝ [[Խարբերդ]]ի ազգային վարժարաններում:վարժարաններում։ Սպանվել է [[Խարբերդում]] [[1915]] թվականին՝ [[Մեծ Եղեռն]]ի ժամանակ:ժամանակ։
