'''Խաչիկյան Յակով''' Իվանի ([[հուլիսի 7]], [[1921]], Զալալօղլի (այժմ՝ ք. [[Ստեփանավան]])), հայ փիլիսոփա, գեղագետ:գեղագետ։ Փիլիսոփայական գիտությունների [[դոկտոր]] ([[1969]]), [[պրոֆեսոր]] ([[1970]]):։ Ավարտել է Երևանի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը ([[1949]]):։ [[1942]]-[[1945]] թ.-ին մասնակցել է [[Հայրենական մեծ պատերազմ]]ին:ին։ [[1953]] թ.-ից աշխատել է ՀՍՍՀ ԳԱ փիլիսոփայության և իրավունքի սեկտորում, [[1962]]-[[1969]] թթ.-ին ղեկավարել սեկտորի գեղագիտության խումբը:խումբը։ [[1969]]-[[1973]] թթ.-ին ՀՍՍՀ ԳԱ փիլիսոփայության և իրավունքի ինստիտուտի դիրեկտորի տեղակալն էր, [[1973]]-[[1976]] թթ.-ին՝ դիրեկտորը, [[1976]] թ.-ից ՀԿԿ Կենտկոմի գիտության և ուսումնական հաստատությունների բաժնի վարիչն է:է։ Գիտական աշխատությունները նվիրված են գեղագիտության տեսության և պատմության, արվեստի իմացաբանական հարցերին, բուրժուական արվեստի քննադատությանը, գեղագիտական դաստիարակությանը:դաստիարակությանը։ Նրա նախաձեռնությամբ և մասնակցությամբ կազմվել են «Էսթետիկայի հարցեր» (հ. 1-2, 1967-1972), «Հայ էսթետիկական մտքի պատմությունից» (հ. 1-2, 1974-1976):։
