«Հայկական կավ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հայկական կավ''', հայկավ (հուն.՝ βωλos ՚αρբενια, լատ.՝ bolus Armenius, արաբ.՝ տին Էրմանի, թուրք.՝ կիլ Էրմանի և այլն), մուգ կարմիր կամ դեղին կավաքար, որն անցյալում օգտագործվել է որպես վերքեր չորացնող, արյունահոսությունը դադարեցնող բուժամիջոց, մաղձաբեր ևն։

<br />

Հայ միջնադարյան մատենագրության մեջ հայկական կավը հիշատակվում է նաև հայհող, սիս, հայկավակ անուններով։ Հայկական կավի՝ որպես ոսկրախտի բուժման միջոցի, մաղձաբերի ու հակաթույնի մասին են վկայում [[Մխիթար Հերացի|Մխիթար Հերացու]] և [[Ամիրդովլաթ Ամասիացի|Ամիրդովլաթ Ամասիացու]] աշխատությունները։

{{ՀՀՀ}}