«Վառելիք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վառելիքներ են կոչվում այն նյութերը, որոնց այրումը նպատակահարմար է մեծ քանակությամբ ջերմություն ստանալու համար: Բնական վառելիքները լինում են '''կարծր''', '''հեղուկ''' և '''գազային''': Վառելիքներն առաջացել են նախորդ երկրաբանական դարաշրջանում, երբ բարդ բիոքիմիական և ֆիզիկամեխանիկական պրոցեսների ազդեցությամբ տեղի է ունեցել օրգանական աշխարհի ածխացման պրոցես: Վառելիքի արժեքավորությունը որոշվում է նրա այրման ջերմությամբ: Վառելիքի այրվող կազմը ունի պայմանական հասկացողություն, քանի որ նրա մեջ են մտնում չայրվող [[ազոտ]] և [[թթվածին]]: Այրվում են [[ածխածին]]ը (C), [[ջրածին]]ը (H) և [[ծծումբ]]ը (S): Ընդ որում ջերմության 90 տոկոսը և այրման տևողության 90 տոկոսը ստացվում է ածխածնի այրումից: 1կգ ածխածնի այրումից ստացվում է '''8000'''ԿԿալ ջերմություն, 1կգ ջրածնի այրումից` '''3200'''ԿԿալ, իսկ 1կգ ծծումբի այրումից` '''3000'''ԿԿալ: