'''Գարուշ Հարյանց''' - Բանաստեղծ, բեմադրիչ, դրամատուրգ, ծաղրանկարիչ:
Բանաստեղծ, բեմադրիչ, դրամատուրգ, ծաղրանկարիչ: Ծնվել է 1947 թվի Մայիսի 7-ին, Ախուրյանի շրջանի(Շիրակի մարզ)Հացիկ գյուղում: 1977-ին գերազանցությամբ ավարտել է Երևանի գեղարվեստաթատերական (ՀՀ կինոյի և թատրոնի)պետական ինստիտուտի ռեժիսուրայի ֆակուլտետը:Նույն թվին լույս է տեսել նրա բանաստեղծությունների առաջին՝ «Վարդավառ» գիրքը, իսկ 1980-ին՝ երկրորդ «Հրդեհի ծաղիկներ»-ը, որը 1992-ին արժանացել է Հայ Գրողների Միության Հովհ.Շիրազի անվան առաջին մրցանակին,1984-ին՝ երրորդ «Հայրական ժամանակ»-ը,1986-ին՝ «Եվան ու Աստղինեն» մանկականը: Անվանի գրողն աշխատել է Լենինականի (Գյումրի)Մռավյանի անվան (Վ.Աճեմյանի)պետական դրամատիկ և տեկնիկային թատրոններում, ուր բեմադըրվել են «Երեք խոզուկներ» և «Սատանան ու տոնածառը» մանկական պիեսները:1986-88 թ.թ.գլխավոր տնօրենի պաշտոնում ղեկավարել է Շիրակի գոտու(մարզ)«Սոյուզպեչա-տի» միավորումը: Երկրաշարժից հետո նա հրավիրվում է աշխատելու Երևանի հեռուստաթատրոնում իբրև խմբագիր, որտեղ էլ բեմադրվում է նրա «Ես եմ փեսան» տրագիկոմեդիան՝ ըստ Երու-խանի «Մարկոս ախպոր սերը» նորավեպի:1993-94 թ.թ.դասախոսել է հարազատ բուհում և ղեկավարել «Ուսանողական» թատրոնի աշխատանքները որպես գեղարվեստական տնօրեն:▼
== Կենսագրություն ==
▲Բանաստեղծ, բեմադրիչ, դրամատուրգ, ծաղրանկարիչ: Ծնվել է 1947 թվի Մայիսիմայիսի 7-ին, Ախուրյանի շրջանի(Շիրակի մարզ)Հացիկ գյուղում: 1977-ին գերազանցությամբ ավարտել է Երևանի գեղարվեստաթատերական (ՀՀ կինոյի և թատրոնի)պետական ինստիտուտի ռեժիսուրայի ֆակուլտետը: Նույն թվին լույս է տեսել նրա բանաստեղծությունների առաջին՝ «Վարդավառ» գիրքը, իսկ 1980-ին՝ երկրորդ «Հրդեհի ծաղիկներ»-ը, որը 1992-ին արժանացել է Հայ Գրողների Միության Հովհ. Շիրազի անվան առաջին մրցանակին, 1984-ին՝ երրորդ «Հայրական ժամանակ»-ը, 1986-ին՝ «Եվան ու Աստղինեն» մանկականը: Անվանի գրողն աշխատել է Լենինականի (Գյումրի)Մռավյանի անվան (Վ.Աճեմյանի)պետական դրամատիկ և տեկնիկային թատրոններում, ուր բեմադըրվել են «Երեք խոզուկներ» և «Սատանան ու տոնածառը» մանկական պիեսները: 1986-88 թ.թթթ. գլխավոր տնօրենի պաշտոնում ղեկավարել է Շիրակի գոտու(մարզ)«Սոյուզպեչա-տիՍոյուզպեչատ» միավորումը: Երկրաշարժից հետո նա հրավիրվում է աշխատելու Երևանի հեռուստաթատրոնում իբրև խմբագիր, որտեղ էլ բեմադրվում է նրա «Ես եմ փեսան» տրագիկոմեդիան՝ ըստ Երու-խանիԵրուխանի «Մարկոս ախպոր սերը» նորավեպի: 1993-94 թ.թթթ. դասախոսել է հարազատ բուհում և ղեկավարել «Ուսանողական» թատրոնի աշխատանքները որպես գեղարվեստական տնօրեն:
Գ. Հարյանցը 1994 թ. աշնանից մինչև հիմա ապրում և ստեղծագործում է Լոս Անջելեսում, ուր 2000թ2000 թ. հրատարակել է «Անֆիլադա» գիրք-պոեմը, իսկ 2007-ին «Հազար և մեկ համա-զարկհամազարկ» քառյակների հատընտիրը, որը արժանացել է «Հրանտ և Մանուշակ Սիմոնյաններ» առաջին ամենամյա գրական մրցանակին՝ «Տարվա լավագույն գիրք» անվանակարգում: Հեղինակի բանաստեղծություններից թարգմանվել են ռուսերեն, վրացերեն, ուկրաիներեն, սլովակերեն: Իսկ "Fhilantropy" անգլերեն գրված նրա չափածո գործն արժանացել է The International Library of Poetry կազմակերպության "Editor's Choice Award" ամենամյա մրցանակին: Բազմաժանր գրողը 2005 թվից առ այսօր Կալիֆորնիայի Հայ Գրողների Միության (ԿՀԳՄ)անփոփոխ քարտուղարն է: Այժմ հրատարակության է պատրաստում միանգամից երեք նոր գիրք՝ «Պապն ու թոռները» առականին, «Ներկա շարունակական» բանաստեղծական ժողովածուն և «Երկրաշարժի հարսնացուն» վիպակը:
