«Համերգային ֆլեյտա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Առանց խմբագրման ամփոփման
|
=== Վերածնունդ (1400-1600)===
1400-ական թվականներին ֆլեյտան լայն տարածում է գտնում զինվորական նվագախմբերի շնորհիվ: Առաջինը շվեյցարական բանակն է այս գործիքը ընդգրկում զինվորական նվագախմբի կազմ, այնուհետև այն նաև տարածում է գտնում այլ երկրներում՝ [[Ֆրանսիա
16-րդ դարում համերգային ֆլեյտան ընդգրկվում է նաև թատերական պիեսների նվագախմբերի կազմում կատարելով հիմնականում սոլո պարտիաներ:
[[պատկեր:Traverso 003.jpg|right|280px|thumb|Բարոկո ժամանակաշրջանի համերգային ֆլեյտա]]
16-րդ և 17-րդ դարերում գոյություն ունեին տարբեր չափսերի և տարբեր կառուցվածքներ ունեցող ֆլեյտաներ:
Այս ժամանակահատվածի կոմպոզիտորները՝ [[Յոհան Սեբաստիան Բախ]], [[Գեորգ Տելեման]], [[Գեորգ Ֆրիդրիխ Հենդել]], [[Անտոնիո Վիվալդի
1707 թվականին ֆրանսիացի [[Ժաք Մարտին
=== Դասական դարաշրջան (1760-1820) ===
[[պատկեր:Flute player.jpg|thumb|right|240px|Ֆլեյտահարուհի]]
Համերգային ֆլեյտան իր կարևորության գագաթնակետին հասավ 19-րդ դարի առաջին կեսին՝ ռոմանտիկ երաժշտության ժամանակաշրջանում: Ի հայտ եկան բազմաթիվ ֆլեյտահարներ որոնք սկսեցին հանդս գալ որպես սոլո երաժիշտներ: Առաջին վիրտուոզ ֆլեյտահարներից է [[Ֆրիդրիխ
Այս ժամանակաշրջանում համերգային ֆլեյտան հիմնականում հայտնի էր Եվրոպայում:
Ֆլեյտան իր հնչողությամբ գրավել է բազմաթիվ կոմպոզիտորների որոնք արդեն 19-րդ դարի վերջում այս գործքին նվիրում էին սոլո ստեղծավորգություններ՝ առանց որևէ նվագակցությամբ: Այս կոմպոզիտորներից մեկը ֆրանսիացի [[Կլոդ
=== Քսաներորդ դար ===
[[պատկեր:Western concert flute.jpg|thumb|1911 թվականի համերգային ֆլեյտայի ընդհանուր տեսքը]]
Քսաներորդ դարում ֆլեյտահարները շարունակում էին իրենց ակտիվ
19-րդ դարի սկզբին ֆլեյտան ենթարկվում է մի քանի կարևոր փոփոխությունների: Այն սկսում է պատրաստվել մետաղից և 1830-ական թվականների գործածության մեջ է մտնում նվագի նոր տեխնիկա՝ բոեմյան տեխնիկան: Այս նվագի նոր ձևը առաջարկել է գերմանացի վիրտուզ ֆլեյտահար Թեոբալդ Բոեմը: Նծագը հին նվագից շատ է տարբերվում և շատ ավելի բարդ: Բոլոր նվագախմբերի ֆլեյտահարները ընդունեցին այս ձևը: Փոխվում է նաև ֆլեյտայի չափսը: Նոր ֆլեյտաները ավելի մեծ և ծանր էին: Այս ամենով հանդերձ նոր համերգային ֆլեյտաների հնչողությունը ավելի բարձր և սուր էր և դրա պատճառով շատ ֆլեյտահարներ իրենց հավանությունը չտվեցին այս նոր սիստեմին: Սիստեմը ամբողջովին գործածության մեջ մտավ բավականին ուշ:
Պրոֆեսինալ երաժշտության բնագավառում ֆլեյտայի հեշտ սիստեմը վերացավ 19-րդ դարի վերջերին: Այն դեռ շարունակում էր գոյություն ունենալ սիրողական նվագախմբերում մինչև 1930-ական թվականները: Այսօր հին սիստեմի ֆլեյտաները օգտագործվում են միայն ժողովրդական երաժշտություններում՝ [[Իռլանդիա]], [[Կուբա]]:
== Օգտագործումը նվագախմբում ==
Նվագախմբում պարտադիր օգտագործում է երկու ֆլեյտա: Տարբեր ստեղծագործություններում կարող են հանդիպել նաև պիկոլո ֆլեյտան կամ ալտֆլեյտան: Այս երկու գործիքների ավելացման դեպքում ֆելյտահարը կարող է լինել երկու ֆլեյտաներ նվագողներից որևէ մեկը, որը նվագում է նաև [[պիկոլո
Նվագախմբում համերգային ֆլեյտայի պարտիան շատ կարևոր է և հիմնականում սոլո է: Իսկ մնացած դեպքերում այն կրկնապատկում է
| |||