«Ռաբիս»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ռաբիս''' կամ '''Ռաբիզ'''. [[Հայաստան]]ի և որոշ չափով [[հայկական սփյուռք]]ի մեջ շատ տարածված երաժշտական ոճ։ոճ, ինչպես նաև կենսաոճ{{փաստ}}։ Այն հաճախ քննադատվում է որպես ծացրակարգ մշակութային երևույթ։{{փաստ}}

Ռաբիս հասկացությունը գործածության մեջ է մտել [[Խորհրդային Միություն|Խորհրդային Միության]] ժամանակաշրջանում: Արվեստի աշխարհն ի մի բերելու և արվեստագետներին մեկ կազմակերպության մեջ միավորելու նպատակով, 1920-ական թվականների սկզբին ստեղծվեց [[ՍՍՀՄ]] արվեստի աշխատողների արհմիությունը և, համապատասխանաբար, ռաբիսի հայաստանյան տարածքային բաժինը։ Հայաստանում ռաբիսի առաջին անդամներից են եղել [[Ալեքսանդր Սպենդիարյան]]ը և [[Հայկանուշ Դանիելյան]]ը։ Որոշ ժամանակ անց ստեղծագործական միություններ կազմավորվեցին, իսկ դրանից հետո արվեստագետներն ու գրողները ըստ ոլորտների առանձնացան և ռաբիսը աստիճանաբար վերածվեց հարսանիք և հուղարկավորություն սպասարկող սիրողական երաժիշտների հիմնարկի ու կարճ ժամանակում դարձավ այստեղ-այնտեղ թափառող, քոչվորական երգի հավաքագրման ու զարգացման կենտրոն:<ref name=culture/>

Ներկա ռաբիս երաժշտությունը, ըստ քննադատությունների, արաբական կամ թուրքական ծագում ունի:{{փաստ}} Հատուկ են կլկլակոկորդ ձայները [թուրք - արաբական մելիզմներ], ոչ հայեցի հնչերանգները և շեշտադրությունները:<ref name=culture>{{cite web|url=http://culture.azg.am/?lang=AR&num=2007100606|title=Ազգ օրաթերթ - մշակույթ - Ազգային մշակույթը հարկավոր է պահպանել ինչպես Երկրի պետական սահմանը|author=Բերդ Բաբայան|date=2007-10-06|accessdate=2009-04-28}}</ref> Դա ընդհանրապես հիմնված է հանրամատչելի բալադի վրա՝ սիրո թեմայով: Ռաբիսի երգիչները, մի քանի բացառություններով, տղամարդիկ են: Ռաբիսի ներկա հայտնի երգիչներից են՝ [[Արամ Ասատրյան]]ը, [[Թաթուլ Ավոյան]]ը (Թաթուլ) և [[Հայկ Ղևոնդյան]]ը (Սպիտակցի Հայկո):

Դրանց շարքում են՝ {{փաստ}}