«Դաունի համախտանիշ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դաունի համախտանիշը առաջին անգամ նկարագրել է անգլիացի բժիշկ [[Լենգդոն Դաունը]] [[1876]] թվականին, ում պատվին էլ այն անվանվել է։ Բայց միայն [[1867]] թվին անգլիացի գիտնականների կողմից այն ստացավ իր ամբողջական նկարագիրը։ Իսկ [[1959]] թվականին ֆրանսիացի գենետիկները բացահայտեցին [[21]]-րդ ավելորդ քրոմոսոմի վերաբերյալ։

 

Դաունի համախտանիշի առաջացման պատճառների մասին կան զանազան ենթադրություններ, բայց դրանք հստակ որոշված չեն։ Որոշ գիտնականներ համարում են, որ տվյալ [[հիվանդություն|հիվանդության]] առաջացման պատճառ է հանդիսանում մոր մեծ տարիքը։ [[19-րդ դար]]ում տարածված էր այն կարծիքը, որ Դաունի համախտանիշը կարող է [[համաճարակ]]ի հետևանք լինել, քանի որ Դաունի համախտանիշով երեխաների ծնելիությունը ավելանում և պակասում էր որոշակի տարածաշրջաններում որոշակի ժամանակահատվածների ընթացքում։ Կա նաև վարկած, որ հաճախ հիվանդությունը պայմանավորված է ծնողների որոշակի [[գենոտիպ]]ը, որը նպաստում է [[քրոմոսոմային մուտացիաներ]]ի առաջացմանը, սակայն այս վարկածը դեռևս լավ ուսումնասիրված չէ։ Դաուն համախտանիշով հիվանդ երեխաներ շատ սակավ ծնվում են այն հազվադեպ դեպքերում, երբ մայրը, լինելով այդ հիվանդության կրող, կարողանում է երեխա ունենալ։ Այդ ժամանակ մեծ է հավանականությունը, որ նրա երեխաների [[50]]%-ի մոտ կհայտնաբերվի այդ հիվանդությունը։ Կան որոշակի տեղեկություններ այն մասին, որ հիվանդության անմիջական պատճառ կարող է հանդիսանալ [[ներքին արտազատման գեղձեր|ներքին գեղձերի]] աշխատանքի խաթարումը։