'''Պոպուլյացիոն գենետիկա''' կամ '''պոպուլյացիաների գենետիկա''', — [[գենետիկա]]յի մի բաժին, որը ուսումնասիրում է [[ալլել]]ների բաշխման հաճախականությունը և դրանց փոփոխությունները էվոլյուցիայի շարժիչ ուժերի` [[մուտագենեզ]]ի, բնական ընտրության, [[գեների դրեյֆի]], գաղթի գործընթացների ազդեցության տակ: Այն նաև ուշադրություն է դարձնում ենթապոպուլյացիոն կառուցվածքին և պոպուլյացիայի տարածական կառուցվածքին: Պոպուլյացիոն գենետիկան փորձում է բացատրել հարմարվողականությունն ([[ադապտացիա]]ն) ու մասնագիտացումը և հանդիսանում է էվոլյուցիայի [[սինթետիկ]] տեսության հիմնական բաղադրիչներից մեկը: Պոպուլյացիոն գենետիկայի ձևավորման վրա առավել մեծ ազդեցություն են ունեցել [[Սյուել Ռայթ]]ը (անգլ. Sewell Wright), [[Ռոնալդ Ֆիշեր]]ը (անգլ. Ronald Fisher), [[Ջոն Հոլդեյն]]ը (անգլ. John Haldane) և [[Սերգեյ Սերգեյեվիչ Չետվերիկով]]ը, իսկ [[Գոդֆրի Հարդին]] (անգլ. Godfrey Harold Hardy) և [[Վիլհելմ Վայբերգ]]ը ձևակերպել են վճռորոշ օրինաչափությունները, որոնք որոշում են ալլելների հաճախականությունները պոպուլյացիաներում:
==Կիրառման ոլորտ և տեսական մաս==
Հնարավոր է էվոլյուցիայի ժամանակակից սինթետիկ տեսության առավել նշանակի ֆորմալ նվաճումն է հանդիսանում պոպուլյացիոն գենետիկայի մատեմատիկական հիմքերի ձևավորումը: Որոշ հեղինակներ անգամ գտնում են, որ պոպուլյացիաների դինամիկայի մաթեմատիկական բացատրությունը էվոլյուցիայի [[սինթետիկ]] տեսության հիմքն է:
