Սիրո պատմություն (մյուզիքլ)
«Սիրո պատմություն» (անգլ.՝ Love Story), մյուզիքլ, գրվել է կոմպոզիտոր Գովարդ Գուդոլի կողմից, իսկ պիեսի հեղինակը Ստիվեն Քլարկն է։ Մյուզիքլի երգի բառերը գրել են Գուդոլն ու Քլարկը։ Մյուզիքլը համարվում է Էրիկ Սիգալի Սիրո պատմություն ռոմանի և վերջին էկրանիզացիայի հիմքը։ Երաժշտական համարներից ևս մեկը օգտագործվում է որպես երաժշտություն։ Այն գրվել է Ֆրանսիս Լեի կողմից «Սիրո պատմություն» մյուզիքլի էկրանիզացիայի համար, որի համար կոմպոզիտորը ստացել է «Օսկար»՝ «Ֆիլմի լավագույն երաժշտություն» անվանակարգում և «Ոսկե գլոբուս»[1]։ Մյուզիքլը չի ընդհատվում անտրակտով։ Նվագախումբը կազմված է դիրիժոր-դաշնակահարից և լարային յոթներգությունից։ Պրեմիերան կայացել է 2010 թվականին Մեծ Բրիտանիայի Չիչեստեր քաղաքի Միներվա թատրոնում։ Մի քանի հաջողված շաբաթներից հետո մյուզիքլը ներկայացվել է Լոնդոնի Դաչիս թատրոնում[2][3]։ «Սիրո պատմություն» մյուզիքլի ռուսական տարբերակը դառնում է ոչ անգլերեն երկրորդ բեմադրությունը։
| «Սիրո պատմություն» | |
|---|---|
| Տեսակ | դրամատիկ-երաժշտական ստեղծագործություն |
| Երաժշտություն | Հովարդ Գուդոլ |
Սյուժե խմբագրել
Գործողությունները կատարվում են 1963 թվականից 1967 թվականներին՝ Քեմբրիջ, Բոստոն, Կրանստոն, Նյու Յորք քաղաքների միջև։ Հերոսներից մեկը՝ Օլիվեր Բերետ IV-ը սերում էր հարուստ և հարգված ընտանիքից։ Նրա ծնողները Հարվարդի համալսարանի շրջանավարտներ էին։ Ռեդկլիֆա համալսարանի գրադարանում նա հանդիպում է Ջենիֆեր Կավիլերին՝ քոլեջի աշխատանքային դասարանի խելացի աշակերտուհուն և սիրահարվում նրան։ Երիտասարդները որոշում են քոլեջն ավարտելուց հետո ամուսնանալ։ Օլիվերի հայրը դեմ լինելով նրանց շփմանը՝ խզում է իր բոլոր կապերը որդու հետ։
Առանց հոր ֆինանսական աջակցության երիտասարդները դժվարությամբ էին կարողանում վճարել Հարվարդի համալսարանի ուսուցման և Քեմբրիջի շրջանում գտնվող իրենց հասարակ բնակարանի վարձերը։ Ջենիֆերը ստիպված է լինում աշխատել մասնավոր դպրոցում՝ որպես ուսուցչուհի։ Ավարտելով ուսումը, Օլիվերը գործի է անցնում շատ հայտնի իրավաբանական կազմակերպությունում և ընտանիքը տեղափոխվում է Նյու Յորք։ Ընտանիքի վիճակը բարելավվում է և զույգը որոշում է երեխաներ ունենալ։ Որոշ ժամանակ անց նրանք հանդիպում են մասնագետին, ով ստուգելով անալիզների պատասխանները Օլիվերին տեղեկացնում է Ջենիֆերի անբուժելի հիվանդության մասին, որից էլ նա շուտով կմահանա։
Օլիվերը փորձում է պահպանել նորմալ կյանքի տեսանելիությունը, Ջենիֆերին չպատմելով իր վիճակի մասին։ Այնուամենայնիվ, բժշկի հետ զրույցից հետո Ջենիֆերին հաջողվում է իմանալ սեփական հիվանդության մասին։ Օլիվերն ու Ջենիֆերը հաշվում էին միասին անցկացրած օրերը։ Նրանք որոշում են սկսել թանկարժեք թերապիայի կուրս, բայց շուտով Օլիվերը ի վիճակի չի լինում վճարել հիվանդանոցի մեծաքանակ ծախսերը։ Հուսահատությունից դրդված, նա որոշում է խնդրել հոր աջակցությունը։ Հոր հարցին՝ արդյոք չի խղճում նա, որ այդ աղջիկը «դժբախտության մեջ» է, Օլիվերը կտրուկ պատասխանում է «այո», չպատմելով ողջ ճշմարտությունը Ջենիֆերի ծանր վիճակի մասին։
Հիվանդասենյակի անկողնում պառկած ժամանակ Ջենիֆերը խնդրում է ամուսնուն, իրեն չմեղադրել ոչնչում և ասում, որ մահանալուց առաջ ամուր գրկի իրեն։
Բեմադրություններ խմբագրել
Չիչեստեր (2010) խմբագրել
2010 թվականի մայիսի 29-ին Միներվայի թատրոնում տեղի է ունենում «Սիրո պատմություն» մյուզիքլի համաշխարհային պրեմիերան։ Այն ցուցադրվում է մի ամբողջ ամիս, վերջնական ցուցադրությունը տեղի է ունենում 2010 թվականի հուլիսի 26-ին։ Ներկայացման ժամանակ գլխավոր դերերը մարմնավորում էին Էմմա Վիլյամսը (Ջենի), Մայքլ Զավերը (Օլիվեր), Փիթեր Պոլիկարպուն (Ֆիլ)։
Լոնդոն (2010) խմբագրել
Չիչեստերում ունեցած հաջողությունները հիմք հանդիսացան մյուզիքլը ցուցադրելու նաև լոնդոնյան Ուեսթ-Էնդում[4]։ Միջոցառումները սկսվեցին նոյեմբերի 27-ին, իսկ պրեմիերան կայացավ 2010 թվականի դեկտեմբերի 6-ին լոնդոնյան Դաչիս թատրոնում։ Լոնդոնում կայացած ներկայացումները տևեցին 10 շաբաթ և ավարտվեցին 2011 թվականի փետրվարի 26-ին։ Բրիտանական օրիգինալ բեմադրությունների պրոդյուսերներ դարձան Ադամ Շպիգելը, Սթիվեն Ուելեյ-Կոենը։ Որպես պրոդյուսեր հանդես եկավ նաև բրիտանական թատրոնի հանրահայտ դերասան Մայքլ Բոլը։ Ներկայացման ռեժիսոր է դառնում Ռեյչել Կավանը, իսկ Փիթեր Մակինտոշը պատրաստում է դեկորացիաներն ու համազգեստները։ Լոնդոնում կայացած ներկայացման ավարտից հետո պրոդյուսերները հայտարարում են գալիք բրիտանական մյուզիքլների և մի շարք միջազգային բեմադրությունների մասին[5]։
Ֆիլադելֆիա (2012) խմբագրել
Մյուզիքլը իր 204-րդ եթերաշրջանը բացում է Ֆիլադելֆիայի Վոլնատ-ստրիթ թատրոնում։ Ներկայացումը տևում է երկու ամիս՝ 2012 թվականի սեպտեմբերին և հոկտեմբերին։ Ամերիկյան բեմադրությունը համարվում է բրիտանական ներկայացման կրկնօրինակը։ Ջենիի դերը մարմնավորում է Ալեքսանդրա Սիլբերը, իսկ Օլիվերինը՝ Ուիլ Ռեյնոլդսը[6]։
Եդինբուրգ (2013) խմբագրել
2013 թվականի օգոստոսին ֆեստիվալի ժամանակ Պարադիզ-ին-Ագուստինզ թատրոնը ցուցադրում է մյուզիքլի իր տարբերակը։ Այն տևում է երկու շաբաթ։
Նիդերլանդներ (2013) խմբագրել
Հոլանդական տարբերակը համարվում է մյուզիքլի առաջին ոչ անգլերեն մեկնակերպը։ Նախնական ցուցադրությունները սկսվում են 2013 թվականի նոյեմբերի 7-ին, իսկ պրեմիերան հետաձգվում է մինչև նոյեմբերի 30-ը, Ֆրիկա Բարտելսի կոտրվածքի պատճառով, ով խաղում էր գլխավոր դերում[7]։ Ջենիի կերպարը մարմնավորում էր Սելինդա Շոենմակերը։ Բացառություն էր համարվում Նիդերլանդներում կայացած բեմադրությունը, որի ժամանակ պիեսի երկու ակտեր ընդարձակվում են. մի քանի դրամատիկական պահեր դառնում են ավելի երկար, ավելացվում է մեկ երաժշտական համար, որը դառնում է առաջին ակտի վերջնամասը։ Այնուամենայնիվ մի քանի քաղաքներում ներկայացումը իրականացվում էր առանց դադարների։
Ռուսաստան (2013) խմբագրել
Ռուսական բեմադրությունը նման չէ օրինալին։ Ռուսական մյուզիքլում ստեղծվում են նոր՝ ավելի մասշտաբային դեկորացիաներ, հետաքրքիր լուծումներ և համազգեստներ։ Մյուզիքլի ռուսերեն պրեմիերան կայացել է 2013 թվականի նոյեմբերի 8-ին Վլադիկավկազում և դարձել այդ շրջանի բնակչության կյանքում եղած ամենաքաղաքակիրթ միջոցառումը[8]։
Ռուսական ներկայացումներ խմբագրել
Հեղինակներ խմբագրել
- Պրոդյուսեր - Իմեջին Պրոդաքշն ընկերություն (Imagine Productions)
- Ռեժիսոր - Ալեքսեյ Ֆրանդետի
- Երաժշտական ղեկավար - Արմեն Պողոսյան
- Պիեսների և երգերի թարգմանության հեղինակ - Ալեքսեյ Ֆրանդետի
- Բեմադրող-նկարիչ - Տիմոֆեյ Ռյաբուշինսկի
- Լույսի նկարիչ - Իվան Վինդոգրադով
- Հագուստի նկարիչ - Անաստասիա Բուգաեվա
- Սանրվածքի և գրիմի նկարիչ - Մարիա Դյակովա
Դերասանական կազմ խմբագրել
- Ջենի՝ Եկատերինա Նովոսելովա, Վալերիա Լանսկայա
- Օլիվեր՝ Պավել Լեվկին, Ստանիսլավ Բելյաև
- Ֆիլ՝ Ալեքսանդր Կոլցով, Ալեքսեյ Սարիչև
- Օլիվեր Բերետ III՝ Անդրեյ Վալց
- Էլիսոն Բերետ՝ Ելենա Մոիսեեվա
- Անսամբլ՝ Կիրիլ Ռոմանով, Նիկիտա Ռադչենկո, Լյուդմիլա Կրիվոշեյ, Օլեսյա Ռեենտովա
Երաժշտական կազմ խմբագրել
- Ստեղնաշարային գործիքներ՝ Ռոման Շկետիկ
- Ջութակ՝ Իվան Մուրատիդի, Սեմեն Դենիսով
- Ալտ՝ Արտյոմ Վալենտինով
- Թավջութակ՝ Սերգեյ Բուլղադարյան
- Կոնտրաբաս՝ Ալեքսանդր Մուրավյով
- Կիթառ՝ Իլյա Մախով
Ռուսական ներկայացման տարբերություն խմբագրել
Ռուս բեմադրողների առաջարկով Օլիվերի և Ջեննիի վեճից հետո պիեսը վերադառնում է բեմ, որի ժամանակ Ջենին առանց կաշկանդվելու ասում է՝ «Love means never having to say you're sorry» (հայերեն թարգմանությամբ՝ «Սերն այն է, երբ հարկավոր չէ ասել "կներես"»)[9]։ Այժմ այդ տեսարանը կիրառվում է բոլոր երաժշտական մյուզիքլներում։
Երաժշտական համարներ խմբագրել
| Անգլերեն տարբերակ | Հոլանդական տարբերակ | Հայերեն տարբերակ |
|---|---|---|
| What Can You Say? | Wat Neem Je Mee? | Ի՞նչ կարող եմ ասել նրա մասին |
| Jenny's Piano Song | Jenny's Piano Lied | Ջեննիի երգ |
| Winter's Night | Ijspaleis | Ջմեռային օր |
| Jenny's Piano Song (Reprise) | Jenny's Piano Lied (Reprise) | Ջեննիիի երգ (ռեպրիզ) |
| The Recital | De Uitvoering | Համերգ |
| What Happens Now? | Wat Doen We Nou? | Եվ հիմա ի՞նչ |
| Nocturnes (Pre-Echo) | Nocturnes (Pre-Echo) | Երգեր (նախազգացում) |
| — | Wat Neem Je Mee? (Reprise I) | — |
| Phil's Piano Song | Phil's Piano Lied | Ֆիլի երգ |
| Summer's Day | Zonbalkon | Ամառային օր |
| Pasta | Pasta | Մածուկ |
| Everything We Know | Liefde Vol Historie | Օրերն առանց քեզ |
| The Tide Has Turned | Wie Doet Ons Wat? | Ընդմիջման ժամ |
| Nocturnes | Nocturnes | Երգեր |
| Everything We Know (Reprise) | Liefde Vol Historie (Reprise) | Օրերն առանց քեզ (ռեպրիզ) |
| What Can You Say? (Reprise) | Wat Neem Je Mee? (Reprise II) | Ի՞նչ կարող եմ ասել նրա մասին (ռեպրիզ) |
Ալբոմի օրիգինալ ձայնագրության հեղինակն է բրիտանական Faber Music ստուդիան։
Գրախոսություն և քննադատություն խմբագրել
Չիչեստերում կայացած պրեմիերայից անմիջապես հետո indielondon.co.uk կայքը տեղադրեց նյութ. դրա մեջ նշվում էր, որ մյուզիքլը գրվել է Սթիվեն Քլարկի ռոմանի վերամշակմամբ, Ռեյչել Կեվանի հմտորեն շրջանակված ռեժիսուրայով, որը ներկայացումը դարձնում էր ավելի իրական[10]։
Evening Standardի տեսաբան Ֆիոնա Մաունտֆորդը, գրեց օրիգինալ ներկայացման մասին. «Գովարդ Գուդոլն ու Սթիվեն Քլարկը ստեղծեցին մի նոր հիասքանչ մյուզիքլ.... Ներկայացումն ավարտվեց հանդիսատեսի խլացնող օվացիաներով և հուզմունքով, որն ըստ երևույթին նշանակում էր նոր ճանապարհորդություն դեպի Ուեսթ Էնդ[4]։
Հոլանդական ներկայացումը հանդիսատեսի և քննադատների կողմից նույնպես արժանացավ գովեստի։ Het Parool թերթը գրեց. «Հիասքանչ մյուզիքլ է "Սիրո պատմություն"ը։ Ոչ մի անձնական խանդավառություն, Գովարդ Գուդոլի սքանչելի երաժշտությունները... Հայտնի պատմության՝ կարճ և հրապուրիչ տարբերակ»։
Մշակույթի տեսաբան Ռոզա Կամբոլովան «Ալանիա լրատվական» հեռուստաընկերության եթերում ասաց. «Վերջին վայրկյաններին՝ բեմի մաքուր, անկեղծ զգացմունքները չէին լքում հեռուստադիտողներին։ Արցունքներ էին նաև արվեստագետների և բոլոր նրանց աչքերին, ովքեր դահլիճում էին...Հաջողությո՛ւն։»[8] gorod ամսագիրը գրեց. «Գեղեցիկի սիրահարներն առաջինից մինչև վերջին պահը լցված էին մաքուր և անկեղծ զգացմունքներով։ Հազվադեպ է լինում, երբ հեռուստադիտողները հուզվում են հենց առաջին համարից։ [...] Կենդանի նվագախումբ, հիանալի արտիսներ և շատ հաճելի ռեժիսորական նորամուծություններն երեկոն վերածել էին գեղեցիկ տոնի»[11]։
Մրցանակներ և անվանակարգեր խմբագրել
Լոնդոնյան բեմադրություններ խմբագրել
| Տարեթիվ | Մրցանակ | Կատեգորիա | Անվանակարգ | Արդյունք | Հղումներ |
|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Լոուրես Օլիվիայի մրցանակ | Լավագույն նոր մյուզիլ | Առաջադրված | [12] | |
| Մյուզիքլի լավագույն դերասան | Մայքլ Զավե | Առաջադրված | |||
| «Մյուզիքլի լավագույն դերասանուհի» | Էմմա Վիլյամս | Առաջադրված | |||
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ "Francis Lai, Official Press Kit" Արխիվացված 2013-01-07 Wayback Machine(անգլ.) francis-lai.com
- ↑ Пэддок, Терри. "'Love Story' Transfers to Duchess. Ball Produces"(անգլ.) WhatsOnStage.com, 23 июля 2010
- ↑ Джоунс, Кеннет. "'Love Story', the Musical, Will Kiss and Cry in London's West End; Michael Ball Produces"(անգլ.) Playbill.com, 8 октября 2010
- ↑ 4,0 4,1 Маунтфорд, Фиона. "Singing the songs of a doomed love affair in 'Love Story'" Արխիվացված 2011-02-10 Wayback Machine(անգլ.) Evening Standard (Лондон), 8 июня 2010
- ↑ Джирван, Эндрю. "'Love Story' Completes Run at Duchess on 26 Feb"(անգլ.) WhatsOnStage.com, 1 февраля 2011
- ↑ "Love Story, the Musical"(անգլ.) Walnut Street Theatre
- ↑ "Première Love Story uitgesteld"(չաշխատող հղում)(նիդեր.) Musicals.nl, 4 ноября 2014
- ↑ 8,0 8,1 Камболова, Роза. "Вести-Алания. Культура" Արխիվացված 2013-04-03 Wayback Machine Телеканал Россия-Алания, 9 ноября 2013
- ↑ "Frankly, My Dear, It’s A Damned Memorable Line..." American Film Institute, 22 июня 2005
- ↑ (հեղինակն անհայտ). "'Love Story' - Chichester Festival (Review)" Արխիվացված 2015-02-07 Wayback Machine(անգլ.) indielondon.co.uk, 11 декабря 2010
- ↑ (հեղինակն անհայտ)։ "«История любви», Национальный театр оперы и балета". Արխիվացված 2014-03-25 Wayback Machine Журнал gorod, №9, декабрь 2013
- ↑ "Full List: Laurence Olivier Nominees Announced" Արխիվացված 2012-10-15 Wayback Machine(անգլ.) WhatsOnStage.com, 7 февраля 2011