Սեն Մեդար (եկեղեցի)
Սեն-Մեդար (ֆր.՝ Église Saint-Médard – Սուրբ Մեդարդի եկեղեցի), կաթոլիկ եկեղեցի Փարիզում։ Գտնվում է Լատինական թաղամասում՝ Մուֆթար փողոցում (V շրջան)։ Պատմական հուշարձան է 1906 թվականից[2]։
| Սեն Մեդար | |
|---|---|
 | |
| Հիմնական տվյալներ | |
| Տեսակ | եկեղեցի |
| Երկիր |  Ֆրանսիա |
| Տեղագրություն | Փարիզի 5-րդ շրջան[1] |
| Դավանանք | կաթոլիկություն |
| Թեմ | Փարիզի արքեպիսկոպոսություն |
| Ժառանգության կարգավիճակ | դասակարգված պատմական հուշարձան[1] |
| Նվիրված | Medardus? |
| Անվանված | Medardus? |
| Ճարտարապետական ոճ | Գոթիկա |
 | |
 | |
 Église Saint-Médard (Paris) Վիքիպահեստում | |
| saintmedard.org | |
Պատմություն խմբագրել
Եկեղեցին գտնվում է Լիոնի հնագույն ճանապարհի և Բիևրա գետակի (ներկայում հոսում է գետնի տակով) հատման վայրում։ Ամենայն հավանականությամբ, Սուրբ Նուայոնցուն նվիրված մատուռն այդտեղ գոյություն է ունեցել 9-րդ դարից։ Ավելի ուշ՝ 1163 թվականին, կառուցվել է Սուրբ Ժնևի աբբայությանը պատկանող համանուն եկեղեցին[3]։
Հաջորդ դարերում եկեղեցին բազմիցս վերակառուցվել է։ 16-րդ դարում աշխատանքներն ընդհատվել են կրոնական պատերազմների պատճառով և վերսկսվել են միայն 1561 թվականին՝ այն բանից հետո, երբ բողոքականները կաթոլիկների դեմ պայքարի ընթացքում թալանել են եկեղեցին։ Նրանց պարտավորեցրել են փոխհատուցել վնասը, և ստացված գումարներն ուղղվել են եկեղեցու վերականգնմանը[4]։
17-րդ դարից սկսած Սեն Մեդար եկեղեցին, որը գտնվում էր Փարիզի Պոր Ռոյալ աբբայությունից ոչ հեռու, սկսել են այցելել յանսենիստներ։ Նրանց թվում են եղել Պիեռ Նիկոլը, Բլեզ Պասկալը և սարկավագ Ֆրանցիսկ Փարիզցին[3]։ 18-րդ դարի սկզբին սարկավագը, որը հայտնի էր իր բարեպաշտությամբ և ասկետիզմով, թաղվել է եկեղեցու մերձակա գերեզմանատանը։ Դրանից կարճ ժամանակ անց նրա գերեզմանի վրա սկսվել են տեղի ունենալ հրաշագործ բուժումներ, որոնք յանսենիստները շտապել են վերագրել հանգուցյալ սարկավագին։ Աղոթողների մոլեռանդությունն այնպիսի սահմանների է հասել, որ նրանք բառացիորեն ջղաձգության մեջ են ընկել՝ էին պառկելով սրբի գերեզմանի վրա, ինչի արդյունքում կոչվել են կոնվուլսիոներներ[5]։ Անկարգությունները դադարեցնելու համար Լյուդովիկոս XV-ը հրամայել է փակել գերեզմանատունը։ Հաջորդ օրը գերեզմանատան դարպասների վրա հայտնվել է կատակով գրված գրություն՝ «De par le Roy, défense à Dieu de faire miracle en ce lieu» («Թագավորի անունով Աստծուն արգելվում է հրաշքներ գործել այս վայրում»)[3][6]։
18-րդ դարի երկրորդ կեսին եկեղեցու բարեկարգման աշխատանքները շարունակվել են ճարտարապետ Լուի-Ֆրանսուա Պտի-Ռադելի ղեկավարությամբ։ Ֆրանսիական մեծ հեղափոխության շրջանում եկեղեցին բազմիցս փակվել է և վերաբացվել, 10 ամսվա ընթացքում այն հայտարարվել է «Աշխատանքի տաճար»[3]։
19-20-րդ դարերի ընթացքում եկեղեցին ընդլայնվել է և վերականգնվել։ Ներկայումս այն գործող կաթոլիկ տաճար է[3]։ Նախկին գերեզմանոցի տեղում գտնվում է փոքրիկ պուրակ[7]։
Ճարտարապետություն և ինտերիեր խմբագրել
Քանի որ եկեղեցին կառուցումը ձգվել է երկար տարիներ, նրանում համադրված են ուշ գոթական ոճի և Վերածննդի տարրեր[6]։ Միակ նավն ունի հինգ թռիչք, կողքերին տեղակայված են մի շարք կապելլաներ[2]։ Եկեղեցում պահպանվել է XVIII դարի փայտե կամար, չնայած այն ի սկզբանե ստեղծվել էր որպես ժամանակավոր[3]։
Եկեղեցու գլխավոր տեսարժանություններից մեկը Ֆիլիպ դե Շամպանին վերագրվող և մահացած Քրիստոսին պատկերող նկարն է[8]։ Ուշագրավ են նաև ապակենկարները, երգեհոնները և մկրտության ավազանները[2]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 base Mérimée (ֆր.) — ministère de la Culture, 1978.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Observatoire du patrimoine religieux
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «Visite de l'église Saint-Médard». Paroisse Saint-Médard (ֆրանսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2017-20-10-ին.
- ↑ Patrick Hemmler. Énigmes, légendes et mystères du vieux Paris. — Editions Jean-paul Gisserot, 2008. — С. 98.
- ↑ «Конвульсионеры». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ 6,0 6,1 Франция. Лингвострановедческий словарь / Под ред. Л. Г. Ведениной. — М.: Интердиалект+ : АМТ, 1997. — С. 376. — ISBN 5-89520-003-6
- ↑ Pierre Kjellberg. «Eglise Saint-Médard». Les rues de Paris. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մարտի 9-ին. Վերցված է 2017 թ․ հունվարի 17-ին.
- ↑ «Le Christ mort, de Philippe de Champaigne». Paroisse Saint-Médard (ֆրանսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2017-20-10-ին.
Գրականություն խմբագրել
- Marcel Brongniart La paroisse Saint-Médard au faubourg Saint-Marceau. — A. et J. Picard, 1951.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Saint-Médard (Paris) — Eglise et cimetière». Tombes-sépultures.com (ֆրանսերեն). Վերցված է 2017-20-10-ին.
- «Église Saint-Médard» (ֆրանսերեն). Observatoire du patrimoine religieux. Վերցված է 2017-20-10-ին.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեն Մեդար (եկեղեցի)» հոդվածին։ |