Մարկ Ժիրարդեն
Սեն-Մարկ Ժիրարդեն (ֆր.՝ Saint-Marc Girardin, փետրվարի 22, 1801[1], Փարիզ[2] - ապրիլի 1, 1873[3], Մորսան-սյուր-Սեն), ֆրանսիացի գրող, մտավորական, քաղաքական գործիչ։
| Մարկ Ժիրարդեն | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 22, 1801[1] |
| Ծննդավայր | Փարիզ[2] |
| Մահացել է | ապրիլի 1, 1873[3] (72 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մորսան-սյուր-Սեն |
| Գերեզման | Պեր Լաշեզ և Grave of Saint-Marc Girardin |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, գրող, պատմաբան, լրագրող և գրական քննադատ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Q60866030?, Ֆրանսիական ակադեմիայի 23-րդ աթոռ, Q60866030? և Q60866030? |
| Անդամություն | Ֆրանսիական ակադեմիա[4], Կոստանդնուպոլսի հելլենիստական բանասիրության միություն, Greek Study Association?, Société archéologique, historique et scientifique de Soissons? և Société Franklin? |
 Marc Girardin Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Մարկ Ժիրարդենը ծնվել է 1801 թվականին Փարիզում։ Համալսարանական փայլուն կարիերայից հետո 1828 թվականին համագործակցել է Journal de Desbats-ի հետ և շուրջ կես դար աշխատել այնտեղ։ Հուլիսյան հեղափոխությունից և Լուի Ֆիլիպ I-ի Ֆրանսիայի թագավոր (ազատական Հուլիսյան միապետություն) դառնալուց հետո նշանակվել է Սորբոնի համալսարանի պրոֆեսոր և Conseil d'État-ում ռեկեմեյստեր։ Շուտով պատմության ամբիոնը փոխարինել է պոեզիայի ամբիոնով՝ Journal des Débats-ում շարունակելով ներկայացնել քաղաքական հոդվածներ, 1835-1848 թվականներին եղել է պատգամավոր։
1833 թվականին զբաղվել է կրթության գերմանական մեթոդների ուսումնասիրությամբ և հանդես է եկել զեկույցով, որտեղ սատարել է տեխնիկայի ուսուցման նոր մեթոդների անհրաժեշտությունը։ 1844 թվականին ընտրվել է Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ։
1848 թվականի փետրվարի հեղափոխության ընթացքում Ժիրարդենը կարճ ժամանակահատված եղել է նախարար, սակայն Երկրորդ Ֆրանսիական Հանրապետության ստեղծումից հետո չի վերընտրվել Ֆրանսիայի Ազգային ժողովի պատգամավոր։
Ֆրանս-պրուսական պատերազմից հետո վերադարձել է Բորդոյի խորհրդարան։ Նրա օռլեանիստական միտումները և Ֆրանսիայի երրորդ հանրապետության առարկություններն ուժեղ էին, և թեև նա սկզբում աջակցում էր Լուի-Ադոլֆ Տիերին, հետագայում դարձավ ընդդիմության առաջնորդ։
Ժիրարդենը մահացել է 1873 թվականին՝ Մորսան-սյուր-Սենում, նախքան Տիերի իշխանությունից հեռանալը։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
- «Eloge de Bossuet» (1827)
- «Tableau de la marche et des progrès de la littérature française au XVI siècle» (1828)
- «Mélanges de littérature et de morale» (Փարիզ, 1840)
- «Sur l’instruction intermédiaire en France» (Փարիզ, 1846)
- «De l’usage des passions dans le drame» (1847)
- «Souvenirs et réflexions politiques d’un journaliste» (Փարիզ, 1859)
- Ժիրարդենի դասախոսությունների մի մասը տպագրվել է «Cours de littérature dramatique»-ում (Փարիզ, 1843)
Գրականություն խմբագրել
- Flatzfield and Meunier, Les Critiques littéraires du XIXe siècle (1894)
- Ch. Labitte, Saint-Marc Girardin, in the Revue des deux mondes (Feb. 1845)
- Tamisier, Saint-Marc Girardin; étude littéraire (1876)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #116760494 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 SNAC — 2010.
- ↑ Académie française (ֆր.)
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Сен-Марк-Жирарден». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մարկ Ժիրարդեն» հոդվածին։ |