Սեթ Հարությունյան
հայ բանասեր
Սեթ Գրիգորի Հարությունյան (օգոստոսի 1 (13), 1862[1][2], Նեսվետայ, Եկատերինոսլավի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1][2] - ապրիլի 21, 1936[1][2], Վաղարշապատ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]), հայ բանասեր, մանկավարժ։
| Սեթ Հարությունյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | օգոստոսի 1 (13), 1862[1][2] |
| Ծննդավայր | Նեսվետայ, Եկատերինոսլավի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1][2] |
| Մահացել է | ապրիլի 21, 1936[1][2] (73 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Վաղարշապատ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան (1888)[1] |
| Մասնագիտություն | բանասեր և ուսուցիչ |
| Աշխատավայր | Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան[1][2] |
Կենսագրություն խմբագրել
Ավարտել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանը (1888), որտեղ դասախոսել է 1888-1889 թվականներին և 1894-1906 թվականներին։ Դասավանդել է Շուշիի, Արմավիրի, Վաղարշապատի դպրոցներում, Երևանի ռուսաց սեմինարիայում։ Զբաղվել է հայ քննական-բաղդատական բնագրագիտությամբ և Մանուկ Աբեղյանի հետ 1913 թվականին հրատարակել Մովսես Խորենացու «Հայոց Պատմություն»-ի քննական տեքստը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 3.
 | Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեթ Հարությունյան» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 6, էջ 322)։ 
|