Սարգիս Բալյան

հայ քանդակագործ, ճարտարապետ

Սարգիս Բալյան (1835[1], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն - 1899, Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն), օսմանացի քանդակագործ։

Սարգիս Բալյան
արմտ. հայ.՝ Սարգիս Պալեան
Ծնվել է1835[1]
ԾննդավայրԿոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է1899
Վախճանի վայրըԿոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
Քաղաքացիություն Օսմանյան կայսրություն
Ազգությունհայ
ԿրթությունՍենտ Բարբի քոլեջ
Ստեղծագործություն(ներ)Adile Sultan Palace?, Բեյլերբեյի պալատ, Davutpaşa Barracks?, Dolmabahçe Clock Tower?, Էսմա սուլթանի առանձնատուն, Feriye Palace?, Գալաթասարայի վարժարան, Թոփքափը ամրոց և Malta Kiosk?
Մասնագիտությունճարտարապետ և քանդակագործ
Ծնողներհայր՝ Կարապետ Բալյան
 Sarkis Balyan Վիքիպահեստում

Հայտնի հայ քանդակագործներ Բալյանների ընտանիքից։

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է 1835 թվականին Ստամբուլում։ Քանդակագործ Կարապետ Բալյանի[2] և նրա կին Նազիկ Բաբայանի չորս որդիներից երկրորդն է։ Նրա եղբայրներ Նիկողոսը, Հակոբը և Սիմոնը նույնպես քանդակագործներ են եղել։ Սարգիսը և Նիկողոսը միասին սովորել են փարզյան նկարչական լիցեյում, սակայն Նիկողոսի հիվանդության պատճառով հարկադրված վերադառնում են Ստամբուլ[3]։ Ստամբուլ վերադառնալուց հետո Սարգիսը միանում է հոր ծրագրին՝ Բեյլերբեյի ամրոցի կառուցմանը։ Հոր մահից հետո զբաղվել է Ադիլե սուլթանի ամրոցի վերանորոգմամբ։ Նրա պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսվեց Հակոբի մահից հետո 1875 թվականին և Աբդուլ Համիդ II֊ի գահակալումից հետո։ Իր քաղաքական հայացների պատճառով նրան աքսորում են Եվրոպա, որտեղ նա անցկացնում է 15 տարի, որից հետո վերադառնում է Օսմանյան կայսրություն[4]։

Քաղաքացիական գործունեություն խմբագրել

Նա հայկական Պատրիարքարանի ասամբլիայի անդամներից էր, և ակտիվորեն օգնում էր հայկական մշակույթի ղեկավարներին։

Հայտնի ստեղծագործություններ խմբագրել

Մահվան վայր խմբագրել

Թաղված է հայկական Բագլարբաշիի գերեզմանոցում։

Պատկերասրահ խմբագրել

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 StructuraeRatingen: 1998.
  2. Культурное наследие Турции. Карапет Амира Бальян
  3. «Династия Бальян». Армяне Стамбула. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 27-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 30-ին.
  4. Pamukciyan, Kevork (2003). Ermeni Kaynaklarından Tarihe Katkılar IV - Biyografileriyle Ermeniler. Istanbul: Aras Yayıncılık.