Սարգիս Բալյան

հայ քանդակագործ, ճարտարապետ

Սարգիս Բալյան (1835[1], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն - 1899, Կոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն), օսմանացի քանդակագործ։

Սարգիս Բալյան
արմտ. հայ.՝ Սարգիս Պալեան
Sarkis Balyan.png
Ծնվել է1835[1]
ԾննդավայրԿոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է1899
Վախճանի վայրըԿոստանդնուպոլիս, Օսմանյան կայսրություն
ՔաղաքացիությունFlag of the Ottoman Empire (1844–1922).svg Օսմանյան կայսրություն
Ազգությունհայ
ԿրթությունՍենտ Բարբի քոլեջ
Ստեղծագործություն(ներ)Adile Sultan Palace?, Բեյլերբեյի պալատ, Davutpaşa Barracks?, Dolmabahçe Clock Tower?, Էսմա սուլթանի առանձնատուն, Feriye Palace?, Գալաթասարայի վարժարան, Թոփքափը ամրոց և Malta Kiosk?
Մասնագիտությունճարտարապետ և քանդակագործ
Ծնողներհայր՝ Կարապետ Բալյան
Commons-logo.svg Sarkis Balyan Վիքիպահեստում

Հայտնի հայ քանդակագործներ Բալյանների ընտանիքից։

ԿենսագրությունԽմբագրել

Ծնվել է 1835 թվականին Ստամբուլում։ Քանդակագործ Կարապետ Բալյանի[2] և նրա կին Նազիկ Բաբայանի չորս որդիներից երկրորդն է։ Նրա եղբայրներ Նիկողոսը, Հակոբը և Սիմոնը նույնպես քանդակագործներ են եղել։ Սարգիսը և Նիկողոսը միասին սովորել են փարզյան նկարչական լիցեյում, սակայն Նիկողոսի հիվանդության պատճառով հարկադրված վերադառնում են Ստամբուլ[3]։ Ստամբուլ վերադառնալուց հետո Սարգիսը միանում է հոր ծրագրին՝ Բեյլերբեյի ամրոցի կառուցմանը։ Հոր մահից հետո զբաղվել է Ադիլե սուլթանի ամրոցի վերանորոգմամբ։ Նրա պրոֆեսիոնալ կարիերան սկսվեց Հակոբի մահից հետո 1875 թվականին և Աբդուլ Համիդ II֊ի գահակալումից հետո։ Իր քաղաքական հայացների պատճառով նրան աքսորում են Եվրոպա, որտեղ նա անցկացնում է 15 տարի, որից հետո վերադառնում է Օսմանյան կայսրություն[4]։

Քաղաքացիական գործունեությունԽմբագրել

Նա հայկական Պատրիարքարանի ասամբլիայի անդամներից էր, և ակտիվորեն օգնում էր հայկական մշակույթի ղեկավարներին։

Հայտնի ստեղծագործություններԽմբագրել

Մահվան վայրԽմբագրել

Թաղված է հայկական Բագլարբաշիի գերեզմանոցում։

ՊատկերասրահԽմբագրել

Տես նաևԽմբագրել

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. 1,0 1,1 StructuraeRatingen: 1998.
  2. Культурное наследие Турции. Карапет Амира Бальян
  3. «Династия Бальян»։ Армяне Стамбула։ Արխիվացված է օրիգինալից 2013-02-27-ին։ Վերցված է 2013-06-30 
  4. Pamukciyan Kevork (2003)։ Ermeni Kaynaklarından Tarihe Katkılar IV - Biyografileriyle Ermeniler։ Istanbul: Aras Yayıncılık