Ռուբեն Հասան-Ջալալյան

հայ հասարակական գործիչ, բանաստեղծ

Ռուբեն Հասան-Ջալալյան (1840[1][2], Երևան, Ռուսական կայսրություն[1][2] - 1902[1][2], Երևան, Ռուսական կայսրություն[1][2]), հայ բանաստեղծ, հասարակական գործիչ։

Ռուբեն Հասան-Ջալալյան
Ծնվել է1840[1][2]
ԾննդավայրԵրևան, Ռուսական կայսրություն[1][2]
Վախճանվել է1902[1][2]
Վախճանի վայրԵրևան, Ռուսական կայսրություն[1][2]
Մասնագիտությունբանաստեղծ և հասարակական գործիչ
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունԼազարյան ճեմարան[1], Մոսկվայի կայսերական համալսարան[1] և Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարանի արևելյան ֆակուլտետ[1]
Ռուբեն Հասան-Ջալալյան Վիքիդարանում

Ավարտել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանը և Պետերբուրգի համալսարանի արևելագիտական ֆակուլտետը։ Բանաստեղծություններ է տպագրել «Հյուսիսափայլում» («Արաքս և Կուր գետերի գանգատը», 1861, «Կյանք», 1862, և այլն)։ 1880-ական թվականներին Երևանում կազմակերպել է «Հայասեր-ազգասեր» միությունը, որի հիմնական նպատակը արևմտահայության ազատագրումն էր։ 1884 թվականին ցարական կառավարությունը նրան աքսորել է։ Վերադառնալուց հետո Հասան-Ջալալյանը փաստաբան է աշխատել Վաղարշապատում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 246  
Այս հոդվածի նախնական տարբերակը կամ նրա մասը վերցված է Հայկական համառոտ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։