Ռոբերտ Գադոխան Կրակովի «Գարբարնիա» ակումբի սաներից է։ 1965 թվականին նա սկսել է խաղալ «Վավել» ակումբում, սակայն նրա կազմում մեկ մրցաշրջան անցկացնելուց հետո տեղափոխվել է Վարշավայի «Լեգիա» ակումբ, որի կազմում երկու անգամ հաղթել է Լեհաստանի առաջնություններում (1968/69 և 1969/70 մրցաշրջաններում), իսկ 1973 թվականին դարձել է Լեհաստանի գավաթակիր։ 1969/70 մրցաշրջանում Ռոբերտ Գադոխան «Լեգիա» ակումբի կազմում հասել է մինչև Եվրոպայի չեմպիոնների գավաթի կիսաեզրափակիչ։
1975 թվականին Ռոբերտ Գադոխան տեղափոխվել է ֆրանսիական «Նանտ» ակումբ, սակայն վնասվածքի պատճառով չի կարողացել մշտապես հանդես գալ թիմի հիմնական կազմում։ 1976/77 մրցաշրջանում նա դարձել է Ֆրանսիայի չեմպիոն։ Ավելի ուշ Ռոբերտ Գադոխան մեկնել է ԱՄՆ, որտեղ խաղացել է NASL-ի «Չիկագո Սթինգ» և MISL-ի «Հարթֆորդ Հելիոնս» ակումբներում[3]։
Լեհաստանի ազգային հավաքականի կազմում Ռոբերտ Գադոխան առաջին անգամ խաղացել է 1967 թվականի հուլիսի 28ին՝ մասնակցելով ԽՍՀՄ հավաքականի հետ հանդիպմանը։ Ազգային հավաքականի կազմում Գադոխան 1972 թվականին դարձել է օլիմպիական չեմպիոն. այդ Օլիմպիական խաղերի ընթացքում Ռոբերտ Գադոխան խփել է 6 գոլ։ 1974 թվականին Գադոխան Լեհաստանի հավաքականի կազմում դարձել է աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր։ Ռոբերտ Գադոխային երբեք չի հաջողվել գոլ խփել Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետության դաշտերում, որտեղ անցկացվում էր առաջնությունը, սակայն նա կատարել է 7 գոլային փոխանցում, իսկ մրցաշրջանի ավարտին Sport ամագրի կողմից հայտարարվել է որպես «Ոսկե խաղակոշիկ» մրցանակի հավակնորդ։ Լեհաստանի ազգային հավաքականի կազմում իր վերջին խաղը Ռոբերտ Գադոխան անցկացրել է 1975 թվականի հոկտեմբերի 26-ին՝ մասնակցելով Իտալիայի ազգային հավաքականի դեմ խաղին, որ անցկացվում էր 1976 թվականի Եվրոպայի առաջնության նախընտրական փուլի շրջանակներում։ Ազգային հավաքականի կազմում Ռոբերտ Գադոխան անցկացրել է 62 խաղ և խփել 16 գոլ[4]։
- Աշխարհի առաջնության բրոնզե մեդալակիր - 1974
- Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն - 1972
- Լեհաստանի չեմպիոն (2) - 1968/69, 1969/70
- Լեհաստանի գավաթակիր - 1972/73
- Ֆրանսիայի չեմպիոն - 1976/77
- «Ոսկե խաղակոշիկ» մրցանակի դափնեկիր - 1974
Ծանոթագրություններ
խմբագրել
Արտաքին հղումներ
խմբագրել