Ռայո Պիյրոյա (էստ․՝ Raio Piiroja, հուլիսի 11, 1979(1979-07-11)[1][2][3], Պյառնու, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), էստոնացի ֆուտբոլիստ (կենտրոնական պաշտպան) և ֆուտբոլային ֆունկցիոներ։ Հանդես է եկել Էստոնիայի հավաքականի կազմում 1998 թվականից մինչև 2013 թվականը։ Հինգ անգամ ճանաչվել է Էստոնիայի լավագույն ֆուտբոլիստ։ 2014 թվականի նոյեմբերին դարձել է «Պյառնու» ֆուտբոլային ակումբի նախագահ։

Ռայո Պիյրոյա
Քաղաքացիությունը  Էստոնիա
Ծննդյան ամսաթիվ հուլիսի 11, 1979(1979-07-11)[1][2][3] (44 տարեկան)
Ծննդավայր Պյառնու, Էստոնական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Հասակ 190 սանտիմետր
Դիրք պաշտպան
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի Ակումբ Խաղ (Գոլ)
1995—1996 Էստոնիա Տերվիս 8 (1)
1997—1999 Էստոնիա Լելլե 20 (3)
1999—2004 Էստոնիա Ֆլորա 102 (14)
2003  Նորվեգիա Վոլերենգա 11 (1)
2004—2011 Նորվեգիա Ֆրեդրիկստադ 158 (12)
2011—2012 Նիդերլանդներ Վիտես 2 (0)
2012—2013 Էստոնիա Ֆլորա 0 (0)
2013—2014 Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն Չենդու Բլեյդս 18 (1)
2014 Էստոնիա Ֆլորա 0 (0)
Ազգային հավաքական
1998—2013 Էստոնիա Էստոնիա 114 (8)
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Կարիերա խմբագրել

Ակումբային խմբագրել

1999-2004 թվականներին Ռայո Պեյրոյան խաղացել է Տալլինի «Ֆլորա» ակումբում, որի հետ նա երկու անգամ դարձել է Էստոնիայի չեմպիոն և մեկ անգամ նվաճել երկրի Սուպերգավաթը։ 2003 թվականին 11 ամսով վարձավճարով տեղափոխվել է նորվեգական «Վոլերենգա» ակումբ՝ հետագա գնման իրավունքով[4]։ 2005 թվականին պաշտպանը տեղափոխվել է նորվեգական «Ֆրեդրիկստադ» ակումբ, որի կազմում խաղացել է 8 մրցաշրջան։ Նորվեգական ակումբի կազմում 2006 թվականին նվաճել է Նորվեգիայի գավաթը, 2008 թվականին արժանացել առաջնության արծաթե մեդալի։ Այնուհետև հանդես է եկել Հոլանդիայի առաջնության «Վիտես» ակումբի կազմում, բայց վնասվածքների պատճառով կարողացել է անցկացնել ընդամենը երկու խաղ[5]։ 2012 թվականին՝ մեջքի վիրահատությունից հետո, վերադարձել է Տալլինի «Ֆլորա» ակումբ[6]։ 2013 թվականի մրցաշրջանն անցկացրել է առաջին լիգայի «Չենդու Բլեյդս» չինական ակումբում[7][8]։ 2014 թվականի հոկտեմբերին խաղացողը հայտարարել է, որ առողջական խնդիրների պատճառներով ավարտում է խաղացողի կարիերան։ Նրա հրաժեշտի հանդիպումը կայացել է մարտի 31-ին Լիլլեկյուլի մարզադաշտում և եղել է հանդիպումը Էստոնիայի և Իսլանդիայի հավաքականների միջև[9]։

Ազգային հավաքական խմբագրել

Էստոնիայի ազգային հավաքականում Ռայո Պիյրոյան սկսել է խաղալ 1998 թվականին[10]։ 2013 թվականի հոկտեմբերին՝ Թուրքիայի հավաքականի դեմ խաղում, հերթական անգամ ստացել է ազդրի վնասվածք։ Այդ խաղից հետո այլևս հավաքական չի հրավիրվել։ Ընդհանուր առմամբ, Ռայոն Էստոնիայի հավաքականի կազմում անցկացրել է 113 հանդիպում և խփել 8 գոլ[11]։ 2015 թվականի մարտի 31-ին հավաքականի հետ անցկացրել է իր հրաժեշտի հանդիպումը՝ մասնակցելով Իսլանդիայի հավաքականի դեմ խաղին, որի ընթացքում խաղադաշտում անցկացրել է 13 րոպե։ Խաղն ավարտվել է ոչ-ոքի՝ 1։1 հաշվով։ Այդ ժամանակ ֆուտբոլիստը դարձավ Էստոնիայի հավաքականի յոթերորդ անդամը, որի պատվին անցկացվել է հրաժեշտի խաղ[12]։

«Պյառնու» ակումբի նախագահ խմբագրել

2014 թվականի նոյեմբերին Ռայո Պեյրոյան դարձել է «Պյառնու» ֆուտբոլային ակումբի նախագահ, որը 2015 թվականին կատարել է նորամուտն Էստոնիայի Պրեմիեր լիգայում[13]։

Ելույթների վիճակագրություն խմբագրել

Ակումբային խմբագրել

2017 թվականի մայիսի -ի դրությամբ
Ակումբ Մրցաշրջան Առաջնություն Գավաթ Մայրցամաք․ Այլ Ընդհանուր
Դիվիզիոն Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր Խաղեր Գոլեր
Պյառնու 1995/96 Էստոնիայի առաջնություն 8 1 8 1
Տերվիս 1996/97 Առաջին լիգա
Լելլե 1997/98 Էստոնիայի առաջնություն 9 0 9 0
1998 6 1 6 1
1999 7 2 7 2
Ընդհանուր 22 3 22 3
Ֆլորա 1999 Էստոնիայի առաջնություն 11 2 2 0 1 0 14 2
2000 26 1 2 0 28 1
2001 24 2 1 0 25 2
2002 26 9 2 0 0 0 25 2
2004 15 3 2 0 3 0 25 2
Ընդհանուր 102 17 9 0 4 0 115 17
Տերվիս 2000 Առաջին լիգա 1 0 1 0
Վալգա 2001 Առաջին լիգա 1 0 1 0
Վլերենգա (վարձավճար) 2003 Նորվեգիայի առաջնություն 11 1 3 0 3 0 2 1 19 2
Ֆրեդրիկստադ 2004 Նորվեգիայի առաջնություն 9 0 9 0
2005 12 1 12 1
2006 25 0 2 3 27 4
2007 22 3 2 0 24 3
2008 23 2 23 2
2009 25 2 2 1 1 0 28 3
2010 Առաջին դիվիզիոն 28 4 3 2 31 6
2011 Նորվեգիայի առաջնություն 15 0 16 0
Ընդհանուր 159 12 24 3 4 1 4 2 191 15
Վիտես 2011/12 Նիդեռլանդների բարձրագույն դիվիզիոն 2 0 0 0 0 0 2 0
Չենդու Բլեյդս 2013 Չինաստանի Առաջին լիգա 18 1 18 1
Ընդհանուր կարիերայում 324 35 27 3 16 1 10 3 377 42

Միջազգային վիճակագրություն խմբագրել

2017 թվականի մայիսի 25-ի տվյալներով

Հավաքական Մրցաշրջան Խաղեր Գլեր
  Էստոնիայի հավաքական
1998 1 0
1999 5 1
2000 6 1
2001 13 1
2002 9 0
2003 8 0
2004 12 1
2005 6 0
2006 5 0
2007 9 2
2008 8 0
2009 10 1
2010 7 1
2011 9 0
2012 1 0
2013 4 0
2015 1 0
Ընդհանուր 114 8

Ձեռքբերումներ խմբագրել

Թիմային խմբագրել

«Ֆլորա»

  • Էստոնիայի չեմպիոն (2) – 2001, 2002
  • Էստոնիայի Սուպերգավաթի դափնեկիր (1) – 2002

«Ֆրեդրիկստադ»

  • Նորվեգիայի առաջնության արծաթե մեդալակիր (1) – 2008
  • Նորվեգիայի գավաթակիր (1) – 2006[14]

Անձնական խմբագրել

  • Էստոնիայի լավագույն ֆուտբոլիստ (5) – 2002[14], 2006[14], 2007, 2008, 2009[15]

Պետական մրցանակներ խմբագրել

Անձնական կյանք խմբագրել

Կինը՝ Մերի, նախկին դահուկորդ է։ Ազատ ժամանակ Ռայո Պիյրոյան զբաղվում է ձկնորսությամբ[17][18].

2014 թվականին Ռիյո Պիյրոյան Նորվեգիայում դատապարտվել է 8 ամսվա պայմանական ազատազրկման հարկերից խուսափելու պատճառով[19]։ 2016 թվականի հունիսին լույս է տեսել «Raio Piiroja. Õhuvõitleja», գիրքը, որի հեղինակն է մարզական լրագրող Գունար Պրեսը[20]։

Ծանոթագրություն խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Էստոնական մարզական կենսագրական բառարան (эст.)
  2. 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
  3. 3,0 3,1 Արգենտինական ֆուտբոլի տվյալների շտեմարան (իսպ.)
  4. Игорь САВЕЛЬЕВ (2003 թ․ փետրվարի 3). «Пийроя едет в Норвегию». moles.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  5. Михаил Малкин (2014 թ․ հոկտեմբերի 13). «Уходит эстонский капитан». ru.uefa.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  6. «Райо Пийроя будет играть за клуб Flora». Postimees. 2012 թ․ նոյեմբերի 9. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  7. «Дом летающих клинков». sports.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  8. «Уходит эстонский капитан. Euro-2016. Отборочный турнир». sport-express.ua. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  9. «Экс-капитан сборной Эстонии завершит карьеру прощальным матчем». Postimees. 2014 թ․ հոկտեմբերի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  10. «Получивший травму Райо Пийроя подумывает о завершении карьеры в сборной». rus.err.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  11. «Бывший капитан сборной Эстонии Райо Пийроя завершил карьеру футболиста». Delfi. 2014 թ․ հոկտեմբերի 13. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  12. «Прощай, футбол – привет, рыбалка!». Postimees. 2015 թ․ ապրիլի 2. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ ապրիլի 2-ին. Վերցված է 2015 թ․ ապրիլի 2-ին.
  13. «Райо Пийроя стал президентом пярнуской футбольной команды». rus.err.ee. 2014 թ․ նոյեմբերի 11. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ նոյեմբերի 12-ին. Վերցված է 2014 թ․ նոյեմբերի 12-ին.
  14. 14,0 14,1 14,2 Игорь САВЕЛЬЕВ (2006 թ․ նոյեմբերի 20). «Райо Пийроя – лучший футболист Эстонии». moles.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2014 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
  15. «Лучшим футболистом Эстонии 2009 года выбран Райо Пийроя». postimees. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  16. «Фото: футбольный боец получил из рук президента ЭР государственную награду». postimees. 2016 թ․ փետրվարի 24. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ փետրվարի 25-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 25-ին.
  17. «Не спортом единым: эстонский футболист ловит рыбу для местных кафе». postimees. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  18. «Райо Пииройа». uefa.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  19. «Бывший капитан сборной Эстонии по футболу получил в Норвегии условный срок». postimees. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 25-ին.
  20. Сергей Михайлов (2016 թ․ մայիսի 31). «Вышла в свет книга про бывшего футболиста сборной Эстонии Райо Пийроя». err.ee. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 1-ին.

Գրականություն խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել