Պորտուգալիայի գետեր
Վիքիմեդիայի նախագծի ցանկ
Պորտուգալիայի գետերը համեմատաբար խիտ ցանց են կազմում։ Երկրի տարածքում գտնվում են Պիրենեյան թերակղզու ամենամեծ գետերի ստորին հատվածները ` Դուերո, Տախո և Գվադիանա։ Գետերը հիմնականում սնվում են անձրևաջրերով։ Գետերը բնութագրվում են ձմռան ու գարնան ջրի մակարդակի բարձրացումը և ամռանը մակարդակի իջեցումը։ Բարձր լեռներում գետերը հոսում են նեղ խորը հովիտներում, ունեն սառը անկում և ունեն հիդրոէլեկտրակայանի մեծ պաշարներ։ Ցածրադիր վայրերում լայնորեն կիրառվում են ոռոգման[1] համար։
Առավել խոշոր երկայնքով գետերի ցանկ[2] խմբագրել
Ստորև ներկայացված է Պորտուգալիայի ամենաերկար գետերի ցանկը՝
| № |
Գետեր | Պորտուգալերեն անվանումը | Պորտուգալիայի տարածքի երկարությունը, կմ |
ընդհանուր երկարությունը, կմ |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Դուերո | Douro | 322 | 895 |
| 2 | Տախո | Tejo | 277 | 1007 |
| 3 | Գվադիանա | Guadiana | 260 | 865 |
| 4 | Մոնդեգու | Mondego | 220 | 220 |
| 5 | Զեզերե | Zêzere | 215 | 215 |
| 6 | Սարրայա | Sorraia | 190 | 190 |
| 7 | Սադու | Sado | 175 | 175 |
| 8 | Տամեգա | Tâmega | 150 | 180 |
| 9 | Վոգա | Vouga | 136 | 136 |
| 10 | Միրա | Mira | 130 | 130 |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Главный редактор А. М. Прохоров. Большая советская энциклопедия. Третье издание. Том 20. ПЛАТА - ПРОБ. — М.: «Советская энциклопедия», 1978. — С. 388.
- ↑ Europos valstybių gamtinė geografija, Petras Lingė. Kronta, 2007 m., ISBN 978-9955-734-17-8