Պերֆեկցիոնիզմ
Պերֆեկցիոնիզմ, հոգեբանության մեջ մատնանշում է դիրքորոշում, որ հարկավոր է (կամ հնարավոր է) հասնել լավագույն արդյունքին։ Պաթոլոգիկ դրսևորման դեպքում նշանակում է համոզմունք, որ աշխատանքի ոչ կատարյալ արդյունքը անթույլատրելի է։ Կարող է ի հայտ գալ իբրև անձնային որակ կամ նևրոտիկ խանգարում։
Ուղղվածություն
խմբագրելՊերֆեկցիոնիզմը կարող է ուղղված լինել.
- սեփական անձին - մշտական ինքնաքննադատություն և կատարելության ձգտում,
- այլ մարդկանց - շրջապատողներին ներկայացվող բարձր պահանջներ,
- ամբողջ աշխարհին - համոզմունք, որ աշխարհում ամեն ինչ պետք է լինի ճիշտ[1],
- սոցիալապես վերագրվող պերֆեկցիոնիզմ - այլ մարդկանց նորմերին և սպասելիքներին համապատասխանելու պահանջմունք։
Նկարագրություն
խմբագրելՊերֆեկցիոնիզմը կարող է դրսևորվել.
- ցանկացած գործողություն իդեալին մոտեցնելու ձգտմամբ,
- մանրախնդրությամբ, մանրուքների նկատմամբ չափազանցված ուշադրությամբ,
- սուբյեկտի դեպրեսիվ վարքագծի ագրեսիվ ձևով։
Դրսևորումներ
խմբագրել- չափազանց բարձր ստանդարտներ (հանգեցնում է սեփական գործունեության արդյունքներով չբավարարվածության),
- կենտրոնացում սխալների վրա,
- կասկածներ գործունեության կատարման որակի վերաբերյալ,
- զգայունակություն բարձր սպասելիքների նկատմամբ,
- ընկալունակություն քննադատության նկատմամբ,
- անհավասարակշռություն իրեն և ուրիշներին գնահատելու մեջ,
- կարգախոս՝ «ամեն ինչ կամ ոչինչ»։
Պատճառներ
խմբագրելԿարեն Հորնին նշում է.
Պերֆեկցիոնիզմը հանդիսանում է «իդեալականացված կերպարի» անբաժան մասը[2]։ |
Իրեն որպես սեփական իդեալ դիտարկող նևրոտիկը սկսում է դաժանորեն քննադատել իրեն, երբ գտնում է մի բան, որը հակասում է այդ համոզմունքին։ Օրինակ՝ եթե իր պատկերացման համաձայն ինքը շատ տաղանդավոր է, սակայն հանկարծ չի կարողանում բանաստեղծություն գրել կամ գրել իդեալական բանաստեղծություն, սկսում է քննադատել իրեն՝ միաժամանակ արհամարհելով։
Կարծելով, որ ինքն իդեալական է, նա սկսում է մտածել, որ շրջապատողները և, առհասարակ, ամբողջ աշխարհը իրեն պետք է այդպես վերաբերվեն։
Նևրոտիկը միաժամանակ շատ զգայունակ է դառնում քննադատությունների նկատմամբ և ձգտում է խուսափել այն ամենից, ինչը կարող է խաթարել իր մասին իդեալական պատկերացումները և պատրանքները։
Եթե ստեղծված իդեալը չի ենթարկվում քննադատությունների, գնահատողական վերաբերմունքի, այն կարող է կրել այլ բնույթ։ Օրինակ՝ իդեալը հավերժական ձգտում է հասնել իդեալին։ Այսինքն՝ այն անհասանելի է։ Սակայն եսասիրության կամ այլ քայքայող մտքերի և հույզերի ազդեցությունը կարող են դեգրադացնել մարդուն։
Հոգեթերապիա
խմբագրելՀոգեթերապիայի ժամանակ առաջադրվում են հետևյալ խնդիրները[2]` սեփական անձի մասին պատրանքային պատկերացումների քայքայում, սեփական անձի ընդունում այնպիսին, ինչպիսին կա։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԳրականություն
խմբագրել- Тал Бен-Шахар. Парадокс перфекциониста — М.: «Манн, Иванов и Фербер», 2013. — С. 256
- Хайнц Мария. Перфекционистка из Москвы. Роман о лечении от перфекционизма. Электронное издание, 2013. 214 С