Պետրոս Քալանթարյան
Պետրոս Հովհաննեսի Քալանթարյան (հոկտեմբերի 20, 1735[1], Նոր Ջուղա, մարզ 5, Սպահան, Իրան[1] - անհայտ[1]- անհայտ), Ռուսաստանում բժշկական կրթություն ստացած առաջին հայ բժիշկը։
 | |
|---|---|
| Ծնվել է | հոկտեմբերի 20, 1735[1] |
| Ծննդավայր | Նոր Ջուղա, մարզ 5, Սպահան, Իրան[1] |
| Մահացել է | անհայտ[1] |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | բժիշկ |
ԿենսագրությունԽմբագրել
1764 թվականին ավարտել է Սանկտ Պետերբուրգի հոսպիտալային դպրոցը և 9 տարի աշխատել որպես զինվորական բժիշկ, 1773 թվականին զորացրվել է, տեղափոխվել Մոսկվա, աշխատել է Լազարյան ճեմարանում։ 1789 թվականին գրել է «Բժշկարան համառոտ» աշխատությունը (հրատարակվել է 1793 թվականին, Նոր Նախիջևան)։ Գիրքը բաղկացած է բժշկարանից և լատիներեն-հայերեն բժշկական տերմինների բառարանից։ Առաջնակարգ տեղ է տրված հայկական բնաշխարհի դեղաբույսերին։
ԳրականությունԽմբագրել
- Վարդանյան Ս. Ա., Բժիշկ Պետրոս Քալանթարյանը և XVIII դարի հայ բժշկագիտության մի քանի հարցեր.- «Պատմա-բանասիրական հանդես», 1986, № 2, էջ 139-149։ Archived 2015-09-26 at the Wayback Machine.
[[Կատեգորիա:]]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 12. — էջ 384.