Պապուա Նոր Գվինեա

Պապուա Նոր Գվինեա, պետություն Օվկիանիայում։ Գտնվում է Խաղաղ օվկիանոսի հարավարևմտյան հատվածում և զբաղեցնում է Նոր Գվինեա կղզու արևելյան հատվածը, Բիսմարկի կղզիները, Սողոմոնյան կղզիների հյուսիսային հատվածը և այլ կղզային տարածքներ։ Մակերեսը կազմում է 462 840 կմ², իսկ բնակչությանը թիվը 2009 թվականին՝ 6 մլն։ Մայրաքաղաքաը Պորտ Մորսբին է։ Զբաղեցնում է Նոր Գվինեա կղզու արևելյան մասը, Բիսմարկի, Լուիզիադա կղզեխմբերը, Սողոմոնի կղզիների հյուսիսային մասը, Տրոբրին, Դ’Անտրկաստո, Մուրուա կղզիները և մոտ 200 մեծ ու փոքր այլ կղզիներ։ Երկրի կենտրոնում, արևմուտքից արևելք, ձգվում են 3000-4000 մ բարձրության (առավելագույնը՝ 4 506 մ, Վիլհելմ լեռ) լեռնաշղթաները։ Կան բազմաթիվ գործող և հանգած հրաբուխներ։ Հաճախակի են երկրաշարժերը։ Ընդերքում կան նավթի ու գազի, պղնձի, ոսկու, երկաթի, նիկելի, կապարի, մանգանի, պլատինի հանքավայրեր։ Կլիման հասարակածային և մերձհասարակածային է։ Գետերը ջրառատ են, հարուստ՝ ջրաէներգետիկ պաշարներով։ Կենդանական և բուսական աշխարհները բազմազան են։ Աճում է ավելի քան 20 հազար բուսատեսակ, որոնց մեծ մասը բնաշխարհիկ է։ Տարածված են մշտադալար անտառները, լեռներում խիստ արտահայտված է վերընթաց գոտիականութունը։ Կենդանիներից կան գորշուկ, ծառի ագեվազ և կուսկուս պարկավորներ, օձեր, մողեսներ, ջրերում՝ կոկորդիլոս, կրիա։ Բազմաթիվ ու բազմատեսակ են թռչունները (կազուարներ, դրախտահավեր և այլն)։

Պապուա Նոր Գվինեա Independent State of Papua New Guinea Independen Stet bilong Papua Niugini
Պապուա Նոր Գվինեայի դրոշ Զինանշան
Կարգավիճակ	համագործակցության թագավորություն, կղզային պետություն, երկիր, ինքնիշխան պետություն, կղզեխմբային պետություն և սահմանափակ միապետություն
Ներառում է	Central Province?, Chimbu Province?, Eastern Highlands Province?, East New Britain Province?, East Sepik Province?, Enga Province?, Gulf Province?, Մադանգ, Manus Province?, Milne Bay Province?, Morobe Province?, Նոր Իռլանդիա, Oro Province?, Բուգենվիլի ինքնավար շրջան, Southern Highlands Province?, Western Province?, Western Highlands Province?, Արևմտյան Նոր Բրիտանիա, Sandaun Province?, National Capital District?, Hela Province? և Jiwaka Province?
Պետական լեզու	անգլերեն, Tok Pisin?, Hiri Motu? և Papua New Guinean Sign Language?
Մայրաքաղաք	Պորտ Մորսբի
Օրենսդիր մարմին	National Parliament of Papua New Guinea?
Երկրի ղեկավար	Չարլզ III
Կառավարության ղեկավար	Ջեյմս Մարապե
Մակերես	462 840 կմ²
Ազգաբնակչություն	▲8 935 000 մարդ (2020)
Խտություն	13 մարդ/կմ²
Հիմն	O Arise, All You Sons?
Կարգախոս	A million different journeys և Miliwn o Deithiau Gwahanol
Հիմնադրված է	1975 թ.
Արժույթ	Պապուա Նոր Գվինեայի կինա
Կենտրոնական բանկ	Bank of Papua New Guinea?
Ժամային գոտի	UTC+10, UTC+11 և Pacific/Port_Moresby?
Հեռախոսային կոդ	+675
Ինտերնետ-դոմեն	.pg
Մարդկային ներուժի զարգացման ինդեքս	0,558
papuanewguinea.travel

Նոր Գվինեա կղզու հարավարևելյան մասը՝ Պապուան, եղել է Մեծ Բրիտանիայի գաղութը, իսկ հյուսիսարևելյան մասը զավթել է Գերմանիան։ 20-րդ դարի սկզբից Նոր Գվինեան պատկանել է Ավստրալիային։ 1949 թվականին Պապուան և Նոր Գվինեան վարչականորեն միավորվել են։ Երկիրն անկախ է հռչակվել 1975 թվականի սեպտեմբերի 16-ին։ Երկրի հիմնական բնակիչները պապուասներն ու մելանեզացիներն են, որոնք խոսում են ավելի քան 70 լեզվով ու բարբառով։ Խոշոր քաղաքներն են՝ Պորտ Մորսբին, Լաեն, Մադանգը։

Ստուգաբանություն

"Պապուա" անվանումը գալիս է մալայերեն "պապուվա" բառից, որը նշանակում է "գանգուր" (մեկ այլ վարկածի համաձայն՝ "օրանգ Պապուա"-ից՝ "գանգուր սևագլուխ մարդ": Նոր Գվինեա կղզուն այս անունը տվել է պորտուգալացի Ժորժի դի Մենեզիշը 1526 թվականին՝ նշելով տեղի բնակիչների մազերի ձևը։ 1545-ին կղզին այցելեց իսպանացի ծովագնաց Ինիգո Օրտիզ դե Ռետեսը և նրան տվեց "Նոր Գվինեա" անվանումը, քանի որ, նրա կարծիքով, տեղացիները նման էին Աֆրիկայի Գվինեայի աբորիգեններին (նա կարող էր նմանություն տեսնել նոր կղզու ափերի ուրվագծերի և Աֆրիկյան Գվինեայի տարածքի միջև)։ 1546-ին կղզին վերանվանվեց "Նոր Գվինեա", իսկ 1547-ին այն վերանվանվեց "Նոր Գվինեա":

Եվրոպական գաղութացման սկզբից մինչև անկախություն ձեռք բերելը երկիրը մի քանի անգամ փոխել է իր պաշտոնական անվանումը։ Հարավ-արևելյան մասը 1884-1906 թվականներին կոչվել է բրիտանական Նոր Գվինեա, իսկ 1906-1949 թվականներին՝ Պապուա (Ավստրալիայի վերահսկողության տակ)։ Հյուսիս-արևելյան մասը նախ Գերմանիայի գաղութն էր և 1884-1920 թվականներին կոչվում էր գերմանական Նոր Գվինեա (1914 թվականից՝ Ավստրալիայի վերահսկողության տակ), իսկ 1920-1949 թվականներին, Ազգերի Լիգայի որոշման համաձայն, վերանվանվել է Ավստրալիայի ենթամանդատ Նոր Գվինեայի տարածք։ 1949 թվականին Ավստրալիայի երկու գաղութները միավորվեցին մեկում՝ Պապուա և Նոր Գվինեայի տարածքում։ 1972 թվականին նահանգը ստացել է Պապուա Նոր Գվինեայի տարածք անվանումը։ 1975 թվականից Պապուա Նոր Գվինեա անունը պաշտոնական դարձավ նոր անկախ պետության համար։

Ֆիզիկա-աշխարհագրական բնութագիր

Աշխարհագրական դիրքը և ռելիեֆը

Պապուա Նոր Գվինեա նահանգը գտնվում է Խաղաղ օվկիանոսի արևմտյան մասում, Ավստրալիայի հյուսիսում և հասարակածից ոչ հեռու։ Երկիրը զբաղեցնում է Նոր Գվինեա կղզու արևելյան մասը, որը գտնվում է Բիսմարկի արշիպելագի հյուսիս-արևելքում (որն իր մեջ ներառում է նոր Բրիտանիայի, նոր Իռլանդիայի խոշոր կղզիները, ինչպես նաև Ծովակալության կղզիները, Տաբարը, Լիհիրը, Տանգան, Ֆենին, Սենտ Մատիասը և այլն), Սողոմոնի կղզիների հյուսիսային մասը (ամենամեծ կղզիներով Բուգենվիլ և Բուկան), որը գտնվում է հիմնական կղզու հարավ-արևելքում, Տրոբրին, Դ’Անտրկաստո, Մուրուա, Լուիզիադա արշիպելագը, ինչպես նաև մոտակա այլ կղզիներ և խութեր (ընդհանուր առմամբ ավելի քան 600)։

Պապուա Նոր Գվինեան լվանում է Արաֆուրի, Մարջանի, Սողոմոնի և Նոր Գվինեայի ծովերը, ինչպես նաև Խաղաղ օվկիանոսը։ Ավստրալիայից երկիրը բաժանված է Տորեսի նեղուցով, մոտ 160 կմ լայնությամբ։ Պետությունն ունի ցամաքային սահման միայն Ինդոնեզիայի հետ (արևմուտքում), որը գծված է 141 միջօրեականի երկայնքով և միայն մի փոքր հատվածում շեղվում է դեպի արևմուտք՝ Ֆլայ գետի հետ միասին։ Ավստրալիան ունի մոտ 1000 կմ երկարություն, իսկ Ավստրալիան՝ մոտ 1000 կմ լայնություն։ Ծովով սահմանակից է Ավստրալիային (հարավում), Սողոմոնյան կղզիներին (հարավ-արևելքում), Նաուրուին (Արևելքում) և Միկրոնեզիայի Դաշնային Նահանգներին (հյուսիսում)։

Նոր Գվինեա կղզին և երկրի մյուս կղզիների մեծ մասը ունեն լեռնային ռելիեֆ։ Տարածքի զգալի մասի բարձրությունը օվկիանոսի մակարդակից ավելի քան 1000 մ է, իսկ Նոր Գվինեայի որոշ գագաթներ հասնում են 4500 մ-ի, այսինքն՝ հավերժական ձյան գոտի։ Լեռնաշղթաներից շատերը հրաբուխների շղթաներ են։ Պապուա Նոր Գվինեայում կա 18 ակտիվ հրաբուխ։ Նրանց մեծ մասը գտնվում է երկրի հյուսիսում։ Ուժեղ, երբեմն աղետալի երկրաշարժերը նույնպես կապված են հրաբխային ակտիվության հետ։

Նոր Գվինեա կղզու արևելյան մասի հիմնական լեռնաշղթաները սկսվում են Ինդոնեզիայի հետ սահմանից 50 կմ հեռավորության վրա (Սթար լեռներ, որոնք ձնառատ լեռների շարունակությունն են), աստիճանաբար ընդլայնվելով մինչև 250 կմ կենտրոնական մասում (Կենտրոնական Ռեյնջի լեռնաշղթա, Բիսմարկի լեռնաշղթա երկրի ամենաբարձր կետով՝ Վիլհելմ լեռ 4509 մ բարձրություն, Շրյոդերի լեռնաշղթա, Մյուլլերի լեռնաշղթա և այլն)։ Նոր Գվինեա կղզու արևելյան մասի հիմնական լեռնաշղթաները Ավելի հարավ-արևելք, լեռները նեղանում և իջնում են (անցնում են Օուեն-Սթենլիի լեռնաշղթան, առավելագույն բարձրությունը՝ 4072 մ Վիկտորիա լեռը), իսկ կղզու հարավ-արևելյան ծայրում ընկղմվում են ջրի տակ։ Որոշ գագաթներ բարձրանում են ջրից վեր՝ ձևավորելով Լուիզիադա արշիպելագը [19]։ Այս լեռների հյուսիսային լանջերը կտրուկ են, իսկ հարավային լանջերը՝ մեղմ։ Կենտրոնական Ռեյնջի լեռնաշղթայի հարավային նախալեռնային գոտին սովորաբար կոչվում է Պապուա Սարահարթ։ Որքան մոտ է ծովին, այնքան ցածր է այս սարահարթը և աստիճանաբար անցնում է ճահճային ցածրավայր։

Կենտրոնական լեռներին զուգահեռ, հյուսիսային ափամերձ լեռների ցածր լեռնաշղթաները Ինդոնեզիայից մտնում են Պապուա Նոր Գվինեայի տարածք՝ մասամբ Բևանի լեռներ (մինչև 1960 մ բարձրություն), Տորիչելի լեռներ (ամենաբարձր կետը Սուլեն լեռն է, 1650 մ բարձրություն), արքայազն Ալեքսանդր լեռներ (ամենաբարձր կետը Տուրու լեռն է, 1240 մ բարձրություն) ափամերձ լեռներն ավարտվում են ցածրադիր վայրերով (Սեպիկ և Ռամու գետերի հովիտներ)։ Այս լեռների մի մասը հաճախ համարվում է Ադելբերտ լեռները (ամենաբարձր կետը Մենգամ լեռն է՝ 1718 մ բարձրությամբ), որոնք ընկած են Ռամ գետի աջ ափին՝ գետաբերանից ոչ հեռու, ինչպես նաև Ֆինիստեր և Սարուվագեդ լեռները, որոնք գտնվում են Հուոն թերակղզում, ամենամեծ բարձրությունը՝ 4121 մ (Բանգետա լեռ)։ Բացի հիմնական կղզուց, զգալի լեռնաշղթաներ կան նոր Բրիտանիայի կղզիներում (Ուայթմանի լեռնաշղթա, Նականի և Բայինգ լեռներ, 2334 մ ամենաբարձր բարձրությամբ՝ Ուլավուն հրաբուխ) և Նոր Իռլանդիա (Շեյնիցի և Վորոնի լեռնաշղթաներ, մինչև 2340 մ բարձրություններ)։

Երկրաբանություն

Պապուա Նոր Գվինեան գտնվում է երկրաբանորեն ակտիվ տարածաշրջանում՝ Ավստրալիայի (հյուսիս շարժվող 7 սմ/տարի արագությամբ) և Խաղաղ օվկիանոսի (արևմուտք շարժվող 10 սմ/տարի արագությամբ) լիտոսֆերային թիթեղների հանգույցում։ Նոր Գվինեա կղզին գտնվում է Ավստրալիայի ափսեի Հյուսիսային ծայրում և հանդիսանում է նախապատմական սուպերմատերիկ Սահուլի (Մեգանեզիա) մի մասը։ Երկրաբանական առումով երկիրը բաժանված է երկու հիմնական երկրաբանական Նահանգների՝ Ֆլայ պլատֆորմը, որը գտնվում է Ավստրալիայի ափսեի վրա և Նոր Գվինեայի օրոգեն գոտին, որը գտնվում է սալերի հանգույցում։

Ֆլայ պլատֆորմը ցածրադիր վայր է, որը կազմված է նստվածքային նստվածքներով, որոնք կուտակվել են Մեզոզոյան դարաշրջանից մինչև չորրորդական ժամանակաշրջան։ Նոր Գվինեայի օրոգեն գոտին բաղկացած է տարբեր դեֆորմացված նստվածքային, մետամորֆային և հրաբխային ապարներից (ներառյալ ներխուժողները)։ Այս գոտին ներառում է ծալման տարածքներ (Պապուական, Նոր Գվինեայի մոտալուտ գոտի, Օաուն-Սթենլիի մոտալուտ գոտի), կղզու Աղեղներ (Մելանեզյան Աղեղներ) և Ներքին փոքր ծովային ավազաններ։

Պապուանի ծալված շրջանը՝ Կենտրոնական ռեյնջի լեռնաշղթաներով և Պապուա սարահարթով, ձևավորվում է ժայռերի հորիզոնական սեղմումով և ծածկված է միոցենի ժամանակի նստվածքային կարբոնատային նստվածքների հաստ շերտով։ Նոր Գվինեայի վերահաս գոտին գտնվում է պապուանի ծալքից հյուսիս և ռելիեֆով ներկայացված է ափամերձ լեռներով։ Այն կազմված է հիմնականում նստվածքային և հրաբխային ապարների մետամորֆիզմի ժամանակ միջին ճնշումների ժամանակ առաջացած գնեիսներով։ Ավելի քիչ տարածված են բարձր ճնշումների ժամանակ առաջացած գնեյսները։ Հարավային մասում ակտիվությունը նկատվել է ուշ կավճե ժամանակաշրջանում, իսկ հյուսիսային մասում՝ էոցեն — օլիգոցենում (տորիչելի լեռներում գաբրոյի և բազալտի ներխուժող հանքանյութերի ձևավորմամբ)։ Այս գոտին ձևավորվել է երկու փուլով. Օուեն-Սթենլիի վերահաս գոտին ձևավորվել է պապուանի ծալված շրջանից հարավ-արևմուտք՝ ժամանակակից ռելիեֆում քիչ նկատելի տեղաշարժի արդյունքում։ Գոտին կազմված է նստվածքային ապարներից, որոնք կուտակվել են կավճե ժամանակաշրջանից մինչև միոցեն, բարձր ճնշման մետամորֆային ապարների ներառումներով։ Մելանեզյան աղեղի կղզիները (Նոր Բրիտանիա, Նոր Իռլանդիա, Ծովակալության կղզիներ և այլ փոքր կղզիներ) հիմնականում կազմված են էոցեն-օլիգոցենի ժամանակի ներխուժող հրաբխային ապարներով՝ ավելի հին ժայռերի մնացորդների փոքր ներդրումներով։ Այս կղզիները, որոնք գտնվում են Հյուսիսային Ամերիկայի արևմտյան մասում, ունեն ավելի քան 10000 կմ երկարություն։ Միոցենում և վաղ պլիոցենում այս տարածքում հրաբխային գործընթացները թուլացան, և կղզիների մակերեսը ծածկված էր կարբոնատային նստվածքների շարքով։ Պլիոցենի ժամանակից մինչ օրս հրաբխային ակտիվություն է նկատվում միայն նոր Բրիտանիայում և Ումբոյ — Մանամ կղզիների շղթայում։ Լավաներն ունեն հիմնականում կարբոնատային բաղադրություն։

Օգտակար հանածոներ

Երկիրն ունի որոշ օգտակար հանածոների արդյունաբերական նշանակալի պաշարներ։ Օգտակար հանածոների (ոսկու) հանքավայրերից առաջինը հայտնաբերվել է դեռևս 1888 թվականին Վանատինաի կղզում, սակայն այն շուտով սպառվել է։ 2008 թվականի դրությամբ արտադրվում է պղնձի, ոսկու, մոլիբդենի, արծաթի, տելուրի, նիկելի, կոբալտի, բնական գազի, նավթի և ցեմենտի հումքի արդյունաբերական արդյունահանումը։

Հայտնի են պղնձի 4 խոշոր հանքավայրեր՝ Նենա (Սանդաունի նահանգ, պաշարները գնահատվում են 32 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 2,3% պղնձի պարունակությամբ), Օք-Թեդի (արևմտյան նահանգ, պաշարները գնահատվում են 510 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 0,69% պղնձի պարունակությամբ), Պանգունա (Բուգենվիլ ինքնավար շրջան, պաշարները գնահատվում են 710 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 0,4% պղնձի պարունակությամբ), Ուաֆի (Մորոբեի նահանգ, պաշարները գնահատվում են 19 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 1,4% պղնձի պարունակությամբ)։ Արդյունաբերական արդյունահանումը կատարվում է միայն Օկ-Տեդի դաշտում, որտեղ զարգացումը կատարվում է բաց եղանակով։ 2008 թվականին այս հանքավայրից արդյունահանվել է 187 000 տոննա պղինձ։ Պանգունի հանքավայրը չի մշակվում 1989 թվականի մայիսից ՝ կղզում քաղաքացիական բախումների պատճառով։ Նախատեսվում է վերսկսել արդյունահանումը։

2008 թվականին երկրում արդյունահանվել է 65 տոննա ոսկի։ ԱՄՆ Երկրաբանական ծառայության տվյալներով՝ Պապուա Նոր Գվինեան ոսկու արդյունահանման ոլորտում աշխարհում զբաղեցնում է 11-րդ տեղը, իսկ ոսկու ընդհանուր պաշարները գնահատվում են 2300 տոննա։ Ամենամեծ հանքավայրերն են՝ Լիհիրը (Նոր Իռլանդիայի նահանգ, պաշարները գնահատվում են 188 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 3,6 գ/տ ոսկու պարունակությամբ; 2008 թվականին արդյունահանվել է 24 տոննա ոսկի), ՕԿ-Թեդին (պաշարները գնահատվում են 510 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 0,63 գ/; 2008 թվականին արդյունահանվել է 16 տոննա ոսկի), Պանգունա (պաշարները գնահատվում են 710 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 0,49 գ/տ ոսկու պարունակությամբ), Պորգերա (Էնգա նահանգ, պաշարները գնահատվում են 65,4 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 4,6 գ/տ ոսկու պարունակությամբ։ 2008 թվականին արդյունահանվել է 19 տոննա ոսկի), Տոլուկումա (Կենտրոնական նահանգ, պաշարները գնահատվում են 700 հազար տոննա հանքաքար՝ 13,3 գ/տ ոսկու պարունակությամբ, արդյունահանվել է 2 տոննա ոսկի) և այլն։ Արդյունահանումը կատարվում է ինչպես բաց քարհանքերում, այնպես էլ հանքերում։ Երկրաբանական հետազոտության արդյունքների հիման վրա տեղի է ունենում նոր հանքավայրերի հայտնաբերում, որոնցից շատերը կարող են ունենալ արդյունաբերական նշանակություն։

Երկրի արծաթի ամենամեծ հանքավայրը Միսիմայի հանքավայրն էր, որը գտնվում է Միլն Բեյ նահանգի համանուն կղզում։ 1991 թվականին դրա վրա արդյունահանվել է 100 տոննա արծաթ։ Հանքավայրն ուներ 35,7 մլն տոննա հանքաքարի պաշարներ՝ 11,0 գ/տ արծաթի պարունակությամբ[24]։ Պաշարների սպառման պատճառով 2001 թվականին հանքը փակվել է[27]։ 2008 թվականին 52 տոննա արծաթ է արդյունահանվել երկու հանքավայրերում՝ ՕԿ-Թեդի հանքավայրում (48 տոննա արծաթ) և Պորգերա հանքավայրում (4 տոննա արծաթ)։ Պանգունի խոշոր հանքավայրը մնում է կոնսերվացված (պաշարները գնահատվում են 530 միլիոն տոննա հանքաքար՝ 1,18 գ/տ արծաթի պարունակությամբ)։ Հայտնի են նաև մոլիբդենի (պաշարները գնահատվում են 21300 տոննա), տելուրի, նիկելի և կոբալտի (հաղորդվում է տարեկան 20 տարվա ընթացքում 31500 տոննա նիկել և 3300 տոննա կոբալտ արդյունահանելու պատրաստակամության մասին) արդյունաբերական նշանակություն ունեցող հանքավայրերը, որոնք դեռ չեն մշակվում։

Պապուա Նոր Գվինեան ունի նաև ածխաջրածինների զգալի պաշարներ։ 2008-ին այստեղ արտադրվել է 135 միլիոն մ³ գազ և նավթի մի քանի հանքավայրեր՝ հիմնականում Քութուբու լճի տարածքում (2008-ի դրությամբ պաշարները գնահատվում են 12,1 միլիոն տոննա; հում նավթի արդյունահանումը՝ 12,400 միլիոն բարել)։ Բնական գազի հանքավայրերը հիմնականում գտնվում են Քութուբու լճի տարածքում (2008 — ի դրությամբ պաշարները գնահատվում են 12,1 միլիոն տոննա; հում նավթի արդյունահանումը՝ 12,400 միլիոն բարել)։

Հիդրոլոգիա

Պապուա Նոր Գվինեայի կազմի մեջ մտնող կղզիներում բավականին խիտ գետային ցանց կա։ Գետերը ծագում են լեռներից և հոսում օվկիանոս։ Հորդառատ անձրևների ժամանակ գետերը թափվում և հեղեղում են մեծ տարածքներ՝ շատ տարածքներ վերածելով ճահիճների։ Նոր Գվինեա կղզում հատկապես շատ ճահիճներ կան։ Մալարիայի տարածումը նույնպես կապված է ճահճային տարածքների լայն տարածման հետ։

Կլիմա

Երկրի կլիման արևադարձային է, տարածքի մեծ մասում՝ խոնավ։ Տարվա ընթացքում ջերմաստիճանի փոփոխությունները աննշան են։ Միջին օրական ջերմաստիճանը մոտ 26° է։ Սեզոնները տարբերվում են միայն տեղումների քանակով՝ չոր սեզոն և անձրևոտ սեզոն։ Տարբեր վայրերում այս եղանակները ընկնում են տարբեր ամիսների ընթացքում։

Սակայն տաք կարելի է համարել միայն առափնյա շրջանների կլիման։ Լեռնային շրջաններն իրենց կլիմայով զգալիորեն տարբերվում են հարթավայրերից։ Այնտեղ ջերմաստիճանը ցածր է, տեղումներն ավելի շատ են։ 2500-3000 մ-ից բարձր օդի միջին օրական ջերմաստիճանը 10 °C-ից ոչ ավելի է։ Այնտեղ գրեթե ամբողջ ժամանակ մակերեսային, անձրևոտ անձրև է գալիս, երբեմն կարկուտ է գալիս։ Այդ տարածքները բնակեցված չեն։

Ֆլորա և ֆաունա

Պապուա Նոր Գվինեայի բուսականությունն ու կենդանական աշխարհը հարուստ են և բազմազան։ Այնտեղ աճում են ավելի քան 20 հազար տեսակի բույսեր։ Նոր Գվինեա կղզու ափերի երկայնքով ձգվում է մանգրային բուսականության լայն (տեղ-տեղ մինչև 35 կմ) գոտի։ Ճահճացած այս տարածքն ամբողջովին անանցանելի է, և այն կարելի է հատել միայն գետերով նավարկելով։ Գետերի երկայնքով աճում են վայրի շաքարեղեգի թփուտներ, իսկ ճահճային վայրերում՝ սագոյի արմավենու պուրակներ։

Խիտ, խոնավ անձրևային անտառները, որոնք ձևավորվել են հարյուրավոր ծառատեսակների կողմից, բարձրանում են լեռների լանջերը։ Սակայն այժմ այնտեղ կան նաև տնկարկներ և բանջարանոցներ։ Աճում են կոկոսի արմավենիներ, բանան, շաքարեղեգ, սեխ, պալարներ՝ տարո, յամ յամ, կասավա և այլ մշակաբույսեր։ Բանջարանոցները փոխարինվում են անտառներով։ Հողակտորները մշակվում են ընդամենը 2-3 տարի, այնուհետև 10-12 տարով գերաճում անտառով։ Այսպիսով, պտղաբերությունը վերականգնվում է։

1000-2000 մ-ից բարձր անտառները կազմի մեջ դառնում են ավելի միապաղաղ, դրանցում սկսում են գերակշռել փշատերևները, հատկապես արաուկարիաները։ Այս ծառերը տնտեսական նշանակություն ունեն.նրանց փայտը արժեքավոր շինանյութ է։ Այնուամենայնիվ, սղոցված անտառի առաքումը դժվար է լավ ճանապարհների սակավության պատճառով։

Նոր Գվինեայի լեռնաշխարհը ծածկված է թփերով և մարգագետիններով։ Միջլեռնային ավազաններում, որտեղ կլիման ավելի չոր է, տարածված է խոտածածկ բուսականությունը, որն առաջացել է անտառների տեղում հիմնականում հրդեհների հետևանքով։

Երկրի կենդանական աշխարհը ներկայացված է սողուններով, միջատներով և հատկապես բազմաթիվ թռչուններով։ Կաթնասունների կենդանական աշխարհը, ինչպես հարևան Ավստրալիայում, բնութագրվում է միայն պարկավորների ներկայացուցիչներով՝ բանդիկուտ (պարկավոր փորսուղ), վալաբի (ծառի Կենգուրու), կուսկուսներ և այլն։ Անտառներում և ափին կան բազմաթիվ օձեր, ներառյալ թունավոր և մողեսներ։ Ծովային ափերին և մեծ գետերում հանդիպում են կոկորդիլոսներ և կրիաներ։ Թռչուններից բնորոշ են կազուարները, Դրախտի թռչունները, պսակակիր աղավնիները, թութակները, մոլախոտերի հավերը։ Եվրոպացիները կղզի են բերել ընտանի հավեր, շներ և խոզեր։ Վայրի խոզերը, ինչպես նաև առնետները, դաշտային մկները և որոշ այլ կենդանիներ լայնորեն տարածվել են ամբողջ երկրում։

Պատմություն

Եվրոպական գաղութացման ժամանակ ներկայիս Պապուա Նոր Գվինեայի տարածքը բնակեցված էր պապուասներով և մելանեզացիներով։ Նրանք ապրում էին քարե դարում՝ զբաղվելով որսորդությամբ, ձկնորսությամբ և հավաքմամբ։

Նոր Գվինեան հայտնաբերվել է 1526 թվականին պորտուգալացի ծովագնաց Ժորժի դի Մենեզիշի կողմից։ Կղզու անունը տվել է իսպանացի ծովագնաց Ինիգո Օրտիզ դե Ռետեսը 1545 թվականին՝ տեսնելով բնակչության նմանությունը Աֆրիկյան Գվինեայի բնակչության հետ։

Կղզու ուսումնասիրությունը և այնտեղ եվրոպացիների ներթափանցումը սկսվել են միայն 19-րդ դարում։ Այսպիսով, ռուս հետազոտող Ն. Միկլուխո-Մակլայը պապուացիների շրջանում ապրել է ընդհանուր առմամբ գրեթե չորս տարի (1870-ականներին և 1880-ականների սկզբին)։

19-րդ դարում Պապուա Նոր Գվինեա այցելել են այլ եվրոպացիներ՝ վաճառականներ, կետոլներ, միսիոներներ։ Եվրոպացիները Պապուա Նոր Գվինեա բերեցին առաջին երկաթե զենքերը։

1884 թվականից ի վեր կղզու հարավարևելյան մասը։ Նոր Գվինեա (Պապուա) գտնվում էր Բրիտանական կայսրության տիրապետության տակ, որը 20-րդ դարի սկզբին այն փոխանցեց Ավստրալիային։

Հյուսիս-արևելյան մասը հարակից կղզիներով՝ Բիսմարկի արշիպելագը և այլն (Նոր Գվինեա անունը հետագայում ամրագրվեց այս տարածքում) 1880-ականներին գրավվեց Գերմանիայի կողմից, Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո, 1920-ին Ավստրալիային փոխանցվեց որպես Ազգերի Լիգայի մանդատային տարածք (ավելի ուշ՝ ՄԱԿ-ի խնամակալության տարածք)։ 1920-ականների սկզբին Ավստրալիան գրավվեց, իսկ 1920-ականների սկզբին՝ որպես Ազգերի Լիգայի մանդատային տարածք։

1949-ում երկու մասերը (Պապուա և Նոր Գվինեա) վարչական առումով միավորվեցին Ավստրալիայի իշխանությունների կողմից։

1973 թվականին Պապուա Նոր Գվինեայի տարածքը ստացավ ներքին ինքնակառավարում։ 1975 թվականի սեպտեմբերին դարձել է անկախ պետություն։

1988-1997 թվականներին Բուգենվիլ կղզում տեղի ունեցավ պարտիզանական պատերազմ։ Բուգենվիլի հեղափոխական բանակը պայքարում էր կղզին Պապուա Նոր Գվինեայից առանձնացնելու համար։ Պարտիզանների դեմ պայքարելու համար Պապուա Նոր Գվինեայի կառավարությունն օգտագործել է երկրի գրեթե բոլոր զինված ուժերը (մոտ 2 հազար զինվոր և սպա), ինչպես նաև օգնություն է խնդրել Ավստրալիայից, որն ուղարկել է ոչ մեծ զորախումբ և վարձել պրոֆեսիոնալ վարձկանների խումբ։ Այս պատերազմի ընթացքում զոհվեց մոտ 20 հազար մարդ։

2012-ին մարդակեր աղանդը տապալեց ընտրությունների անցկացումը՝ ահաբեկելով տեղի բնակչությանը։

Արտաքին քաղաքականություն

Հիմնական հոդված՝ Պապուա Նոր Գվինեայի արտաքին քաղաքականություն

Պապուա Նոր Գվինեայի արտաքին քաղաքականությունը Ավստրալիայի և այլ ավանդական դաշնակիցների հետ Սերտ կապերի, ինչպես նաև հարևան երկրների հետ համագործակցային հարաբերությունների մեջ է։ Նրա տեսակետները միջազգային քաղաքական և տնտեսական հարցերի, որպես կանոն, չափավոր. Պապուա Նոր Գվինեան դիվանագիտական հարաբերություններ ունի 56 երկրների հետ։

Պապուա Նոր Գվինեան մի շարք տարածաշրջանային կազմակերպությունների անդամ է, այդ թվում։

• Ասիա-խաղաղօվկիանոսյան տնտեսական համագործակցություն (APEC);
• Ասիական զարգացման բանկ
• ԱՍԵԱՆ տարածաշրջանային ֆորում (ՀՅԴ) ԱՍԵԱՆ + 2 ձևաչափով (Ավստրալիա և Նոր Զելանդիա) - Պապուա Նոր Գվինեան ԱՍԵԱՆ դիտորդ անդամ է;
• Արևելյան Ասիայի գագաթնաժողով (ԵԱՍ) - Պապուա Նոր Գվինեան հանդես է գալիս որպես հավանական թեկնածու
• Արևելաասիական համայնք [են] (Վաս) — Պապուա Նոր Գվինեա-թեկնածու
• Խաղաղ օվկիանոսի քարտուղարություն կամ Հարավային Խաղաղ օվկիանոսի երկրների հանձնաժողով(cut);
• Խաղաղօվկիանոսյան կղզիների ֆորում (լուսանկար);
• Կոլոմբոյի Պլան;
• Ազգերի համագործակցություն;
• Խաղաղօվկիանոսյան համայնքի քարտուղարություն;
• Ասիա-Խաղաղօվկիանոսյան անվտանգության համագործակցության խորհուրդ [են] (ԱՏՍԲ);
• Շրջակա միջավայրի պաշտպանության Հարավ-Խաղաղօվկիանոսյան տարածաշրջանային ծրագիր և այլն։

Ավստրալիա

Ավստրալիայի հետ հարաբերությունները սրվել են 2006 թվականին, երբ վարչապետ Մայքլ Սոմարեն մեղադրվեց Ջուլիան Մոչիի՝ Սողոմոնյան կղզիներ փախուստին օժանդակելու մեջ։ Մոչիի նկատմամբ Ավստրալիայում հետախուզում է հայտարարվել երեխաների նկատմամբ սեռական հողի վրա ենթադրյալ հանցագործությունների մեղադրանքով։ Ի պատասխան Ավստրալիայի կառավարությունը արգելեց Սամարայի մուտքը Ավստրալիա; Կանբերայի և Պորտ Մորսբիի միջև բոլոր բանակցությունները դադարեցվել են։ 2007-ի սեպտեմբերին հարաբերությունները հալվեցին, և 2007-ի դեկտեմբերին Ավստրալիայի նոր վարչապետ Քևին Ռադը Բալիում հանդիպեց սըր Մայքլին։ Ռադը հայտարարել է. "այս հարաբերությունները վերջին շրջանում շատ դժվար ժամանակաշրջան են ապրել։ Իրականում տեղի է ունեցել կառավարությունների միջև շփումների սառեցում՝ երկու երկրների նախարարների մակարդակով։ Ես չեմ հավատում, որ դա ընդունելի տարբերակ է ապագա հարաբերությունների համար":

Կուբա

2000-ականների վերջին Պապուա Նոր Գվինեան սկսեց ամրապնդել իր հարաբերությունները Կուբայի հետ։ Կուբան բժշկական օգնություն է ցուցաբերում երկրին։ 2008 թվականի սեպտեմբերին Պապուա Նոր Գվինեայի կառավարությունը Հավանայում կազմակերպեց Կուբայի և Խաղաղօվկիանոսյան կղզիների նախարարների առաջին հանդիպումը, որի նպատակն էր "ամրապնդել համագործակցությունը" Կուբայի և Խաղաղօվկիանոսյան կղզիների երկրների միջև, մասնավորապես կլիմայի փոփոխության հետևանքների դեմ պայքարում։

Ֆիջի

Հարաբերությունների մեկնարկի ամսաթիվը. 2005 թվականի նոյեմբերի դրությամբ Ֆիջիի Խաղաղօվկիանոսյան հարևանի հետ հարաբերությունները լարված էին, քանի որ Ֆիջիից վարձկանների որոշակի քանակ անօրինական կերպով գործում էին Բուգենվիլ կղզում՝ զինելով և պատրաստելով աշխարհազորայիններին։

Ֆրանսիա

Պաշտոնական դիվանագիտական հարաբերությունները հաստատվել են 1976թ.: Պապուա Նոր Գվինեան ՄԱԿ-ի ապագաղութացման հարցերով հատուկ կոմիտեի անդամ է։ Ֆրանսիայի կառավարությունը նշել է, որ "չափավոր" է համարում Պորտ Մորսբիի վերաբերմունքը Նոր Կալեդոնիայի ապագաղութացման հարցում, որը ինչպես և Պապուա Նոր Գվինեան, գտնվում է Մելանեզիայում։ Ֆրանսիայի Ազգային ժողովը բարեկամական հարաբերություններ է պահպանում Պապուա Նոր Գվինեայի հետ։

Ինդոնեզիա

Ինդոնեզիան Պապուա Նոր Գվինեայի հետ ունի 760 կմ երկարությամբ ցամաքային սահման, որը տասնամյակներ շարունակ լարվածության մեջ է պահում դիվանագիտական հարաբերությունները։ Ինդոնեզիան Պապուա Նոր Գվինեայում ներկայացված է Պորտ Մորսբի քաղաքում դեսպանատան և վանիմոյում հյուպատոսության կողմից։

Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետություն

Պապուա Նոր Գվինեայի անկախ պետությունը և Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետությունը (ՉԺՀ) պաշտոնական դիվանագիտական հարաբերություններ են հաստատել 1976 թվականին՝ Պապուա Նոր Գվինեայի անկախացումից անմիջապես հետո։ Այս երկու երկրները ներկայումս պահպանում են դիվանագիտական, տնտեսական և ավելի քիչ ռազմական հարաբերություններ։ Երկրների միջև հարաբերությունները բավականին ջերմ են, Չինաստանը խոշոր ներդրող է, ինչպես նաև աջակցում է Պապուա Նոր Գվինեայի զարգացմանը։

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պապուա Նոր Գվինեա» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 9, էջ 133)։