Նոր Թատրոն (ռուս.՝ Новый театр), դրամատիկական թատրոն Մոսկվայում, գործել է 1930-1940 թվականներին։

Նոր թատրոն
Հիմնադրման ամսաթիվ1932

Պատմություն

խմբագրել

Պետական Նոր թատրոնը հիմնադրվել է Փոքր թատրոնի հիման վրա, ստեղծել է 1925 թվականին Ֆ. Ն. Կավերինը։ Թատրոնը բացվել է 1932 թվականի նոյեմբերի 13-ին (կամ նոյեմբերի 16-ին)[1] և 1932 թվականին մեծ տարածք է ստացել Ռիկովի անվան ակումբում ԽՍՀՄ ԿԸՀ, Սերաֆիմովիչի 2 փողոցում։ Շուտով Նոր թատրոնը զրկվել է Կառավարության տան իր դահլիճից։ Սկսվեց անհաջողությունների գիծը, երկար, համարյա կես տարի, ներկայացումներ, որտեղ թատրոնը ցույց է տվել իր լավագույն հին ներկայացումները. «Կինոսիրավեպ», «Առանց մեղքի մեղավորները»։ 1935 թվականի մարտին թատրոնը տեղափոխել է նախկին «Ռոտ ֆրոնտ»-ի ակումբի մի խոքր տարածք։ Վիթխարի գունագեղ պաստառների ստեղծելու պլանները անկատար մնացին։ Նախկին քաղտաժանակիրների և ազատ աքսորականների ընկերության ցրումից հետո 1935/1936 թվականին տվել է ներկայացումներ Տաժանակրության և աքսորի կենտրոնական տան դահլիճում (Վորովսկոյի փողոց, տուն 31[2]), որտեղ մինչև այդ տեղակայված էր Պատմա-հեղափոխական թատրոնը[3]։

1936 թվականի աշնանը Նոր թատրոնը միավորվել է Մոսկվայի Գեղարվեստական աշխատանքային թատրոնի հետ՝ վերանվանվելով Մոսկվայի դրամատիկական թատրոն, որը հայտնի է որպես Մոսկվայի դրամատիկական թատրոն Ֆ. Ն. Կավերինի գլխավորությամբ[4] և տեղափոխվել է Նովոսլոբոդսկի փողոց, տուն 37, Կալյաևի անվան ակումբ[5]։

Թատերախումբ

խմբագրել

Ռեժիսորներ

խմբագրել
  • Կավերին, Ֆյոդր Նիկոլաևիչ
  • Վեչեսլավ, Սերգեյ Միխաիլովիչ

Դերասաններ

խմբագրել

Ներկայացումներ

խմբագրել
  • «Աշխարհի չեմպիոն» (1933) Մ.Դ. Ռոմա-ի պիեսի հիման վրա (նկարիչ Ե. Մ. Մանդելբերգ)
  • «Конец — делу венец» (1933/34)
  • «Կինոսիրավեպ»
  • «Առանց մեղքի մեղավոր են»
  • «Замоскворечье»
  • «Սրտի այն կողմը» Յու. Կ. Սմոլիչաի պիեսի հիման վրա (նկարիչ Ա. Ֆ. Բոսուլաև, կոմպոզիտոր` Յու. Ս. Մեյտուս)
  • «Ուրիել Ակոստա» (1934) Կառլ Գուցկովի պիեսի հիման վրա (կոմպոզիտոր Ա. Ա. Կրեյն)
  • «Парижский тряпичник» (1935) Ֆելիքս Պիաի պիեսի հիման վրա
  • «Վախկոտը» по пьесе Ա. Ա. Կրոնի պիեսի հիման վրա (նկարիչ Բ. Ռ. Էրդման)

Գրականություն

խմբագրել
  • Друзина М. Ф. Н. Каверин — рыцарь студийности / Студийные течения в советской режиссуре 1920 – 1930-х годов: Сборник научных трудов / Ред.-сост. В. М. Миронова, отв. ред. Д. И. Золотницкий. — Л., 1983 — 134 с.
  • Крон А. А. О старших товарищах Արխիվացված 2015-01-08 Wayback Machine
  • Снежницкий Л. Д. Режиссёрские искания Ф. Н. Каверина // Каверин Ф. Н. Воспоминания и театральные рассказы — М.: Всероссийское театральное общество, 1964 — 411 с.

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Шмидт Т. Строительство дома ЦИК и СНК ("Дома на Набережной") // Вестник архивиста : информационный бюллетень. — 2002. — № 1. — С. 195—202. Архивировано из первоисточника 10 Դեկտեմբերի 2014.
  2. Вся Москва — 1936
  3. Смысловский И. А.Мемуары, гл. 17(չաշխատող հղում)
  4. Шнеер А. Московский драматический театр // Театральная энциклопедия (под ред. П. А. Маркова). — М.: Советская энциклопедия, 1961—1965. — Т. 3.
  5. Москва. Краткая адресно-справочная книга. — М.: Московский рабочий, 1938 — С. 125