Նշան Մուրադյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Մուրադյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Նշան Հակոբի Մուրադյան ([մայիսի 1, 1908[1], Մարգարա, Էջմիածնի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - հուլիսի 27, 1982[1], Սևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ գրականագետ, քննադատ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1943 թվականից։
Նշան Մուրադյան | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 1, 1908[1] Մարգարա, Էջմիածնի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] |
Մահացել է | հուլիսի 27, 1982[1] (74 տարեկան) Սևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Գերեզման | Նուբարաշենի գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | գրականագետ |
Հաստատություն(ներ) | Եղիշե Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարան, Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոն, Հայֆիլմ և Արվեստի ինստիտուտ[1] |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
Ալմա մատեր | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1944)[1] |
Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների դոկտոր[1] (1977) |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Էջմիածնի գավառի (այժմ Արմավիրի մարզի) Մարգարա գյուղում։ 1926 թվականին ավարտել է Երևանի Կրուպսկայայի անվան կենտրոնական ցուցադրական դպրոցը։ 1929-1932 թթ. որպես հայոց լեզվի ուսուցիչ աշխատել է Վարդենիսի և Գավառի շրջանի դպրոցներում։ 1933-1945 թթ. աշխատել է Երևանի գրական թանգարանում որպես գիտաշխատող, 1947-1953 թթ.՝ Երևանի Գաբրիել Սունդուկյանի անվան թատրոնում որպես գրական բաժնի վարիչ, ապա Հայֆիլմ կինոստուդիայում որպես խմբագիր։ 1944 թվականին ավարտել է (էքստեռն) Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական մանկավարժական ինստիտուտը։ 1965 թվականին «Հովհաննես Հովհաննիսյանի արվեստը» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ 1967-1982 թթ. աշխատել է ՀԽՍՀ ԳԱ արվեստի ինստիտուտում որպես ավագ գիտաշխատող։ Մասնակցել է Միքայել Նալբանդյանի երկերի լիակատար ժողովածուի (1940-1947) և Հովհաննես Հովհաննիսյանի երկերի լիակատար ժողովածուի (1964-1968) ակադեմիական հրատարակություններին։ 1976 թվականին «Աբովյանի պոետիկան» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների դոկտորի աստիճան։ Մահացել է Սևանում, թաղվել է Երևանում[2][3]։
Ն. Մուրադյանի երկերի մատենագրություն
խմբագրել- Միքայել Նալբանդյան, Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ, 1954, 148 էջ։
- Արմեն Արմենյան, Երևան, Հայկական թատերական ընկերություն, 1959, 119 էջ։
- Հովհաննես Հովհաննիսյանի արվեստը, Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ, 1964, 198 էջ։
- Հայ նոր գրականության պատմություն, հատոր 4 (հատորի «Հովհաննես Հովհաննիսյան» գլուխը գրել է Ն. Մուրադյանը), Երևան, ՀԽՍՀ ԳԱ, 1972, 776 էջ։
- Աբովյանի պոետիկան, Երևան, «Սովետական գրող», 1979, 396 էջ։
- Նալբանդյան, կյանքը և գործը, Երևան, «Գիտելիք», 1980, 40 էջ։
- Շեքսպիրի կյանքը, Երևան, «Սովետական գրող», 1986, 100 էջ։
Աղբյուրներ
խմբագրել- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 95.
- ↑ Հայկ Խաչատրյան (1986). Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». էջ էջ 405.
- ↑ «ՆՇԱՆ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ. մարդը, գրականագետը, իմաստասերը, Ե., ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատ., 2011, 411 էջ։».
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Նշան Մուրադյան. Գրի Մշակն ու զգայուն հոգին(չաշխատող հղում)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 8, էջ 95)։ |
Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Նշան Մուրադյան» հոդվածին։ |