Նիկոլայ (Նիկոլոզ) Ալեքսանդրի Բերձենիշվիլի (վրաց.՝ ნიკოლოზ ბერძენიშვილი, դեկտեմբերի 27 1894 (հունվարի 8 1895)[1], Գոգոլեսուբան, Չոխատաուրի շրջան, Վրաստան[1] - հուլիսի 16, 1965(1965-07-16) կամ հուլիսի 17, 1965(1965-07-17)[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), վրացի խորհրդային պատմաբան, Վրացական ԽՍՀ Գիտությունների ակադեմիայի ակադեմիկոս (1944), Վրացական ԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1946

Նիկոլայ Բերձենիշվիլի
վրաց.՝ ნიკოლოზ ალექსანდრეს ძე ბერძენიშვილი
Ծնվել էդեկտեմբերի 27 1894 (հունվարի 8 1895)[1]
Գոգոլեսուբան, Չոխատաուրի շրջան, Վրաստան[1]
Մահացել էհուլիսի 16, 1965(1965-07-16) (70 տարեկան) կամ հուլիսի 17, 1965(1965-07-17)[1] (70 տարեկան)
Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
ԳերեզմանՄթածմինդա
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունպատմաբան
Հաստատություն(ներ)Թբիլիսիի պետական համալսարան
Գործունեության ոլորտպատմություն
ԱնդամակցությունՎրաստանի Գիտությունների ազգային ակադեմիա
Ալմա մատերԹբիլիսիի պետական համալսարան
Կոչումպրոֆեսոր
Գիտական աստիճանպատմական գիտությունների դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինվրացերեն[2]
Գիտական ղեկավարԻվանե Ջավախիշվիլի
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան
և Ստալինյան մրցանակ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ

Աշխատությունները նվիրված են Վրաստանի միջնադարյան պատմությանը։ Ուսումնասիրել է ֆեոդալական հարաբերությունների ծագումը և զարգացումը, միջնադարյան Վրաստանի պետական կառուցվածքը, հողատիրության ձևերը, հասարակական հաստատությունները, ռուս-վրացական հարաբերությունները։ Հրատարակել է Վրաստանի պատմությանը վերաբերող փաստաթղթերի ժողովածուներ։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 425