Յոզեֆ Վակեռլե (գերմ.՝ Joseph Wackerle. մայիսի 15, 1880(1880-05-15)[1][2][3][…], Գարնիշ-Պարտենկիրխեն, Վերին Բավարիա, Բավարիա, Գերմանական կայսրություն - մարտի 20, 1959(1959-03-20)[4][5], Գարնիշ-Պարտենկիրխեն, Վերին Բավարիա, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[6]), գերմանացի քանդակագործ։

Յոզեֆ Վակեռլե
գերմ.՝ Joseph Wackerle
Ծնվել էմայիսի 15, 1880(1880-05-15)[1][2][3][…]
ԾննդավայրԳարնիշ-Պարտենկիրխեն, Վերին Բավարիա, Բավարիա, Գերմանական կայսրություն
Մահացել էմարտի 20, 1959(1959-03-20)[4][5] (78 տարեկան)
Վախճանի վայրըԳարնիշ-Պարտենկիրխեն, Վերին Բավարիա, Բավարիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[6]
Քաղաքացիություն Գերմանիա
Մասնագիտությունքանդակագործ և համալսարանի դասախոս
ԱշխատավայրKönigliche Kunstgewerbeschule München?
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԲավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա
 Joseph Wackerle Վիքիպահեստում

Կյանք խմբագրել

Վակերռեի պապը փայտագործ էր, իսկ հայրը՝ շինարար։ Նա կրթություն է ստացել կիրառական արվեստի դպրոցում և Մյունխենի կերպարվեստի ակադեմիայում։ 26 տարեկանում նշանակվել է Մյունխենի Նիմֆենբուրգի ճենապակյա գործարանի գեղարվեստական ղեկավար։ 1913-1917-ական թվականներին աշխատել է Բեռլինի դեկորատիվ արվեստի թանգարանում որպես ուսուցիչ։ Այնուհետև դասախոս էր Մյունխենի ակադեմիայում, որտեղ դասավանդեց մինչև 1950 թվականը[7]։

 
Նեպտունի շատրվան Մյունխենի Ալտեր Բոտանիշեր Գարթենում

1937 թվականին Յոզեֆ Գեբելսը, ով Ռեյխի մշակույթի սենատորն էր, Վակրելին շնորհեց Գերմանիայի արվեստի և գիտության ազգային մրցանակ։ 1940 թվականին իր ծննդյան 60-ամյակի առթիվ Ադոլֆ Հիտլերը «Գյոթե»–ի արվեստի և գիտության մեդալ ընծայեց Վակերլին։ Նացիստական իշխանությունների կողմից նա բարձր գնահատվեց որպես նկարիչ, իսկ 1944 թվականի օգոստոսին Ադոլֆ Հիտլերը նրան անվանակոչեց և ավելացրեց գերմանական ամենակարևոր քանդակագործների ցուցակում, որը նրան ազատեց ռազմական պարտականություններից։

 
Դուբլինի Սուրբ Ստեֆանի «Կանաչի երեք ճակատագրերը», որը նվիրել են Գերմանիայի կառավարությունը, շնորհակալություն հայտնելով Շամրոքի գործողության համար:

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո Վակերը շարունակեց իր գեղարվեստական կարիերան և բարձր էր գնահատվում Մյունխենի տարածքում։ 1953 թվականին Մյունխեն քաղաքի կողմից նրան շնորհվեց «Վիզուալ» արվեստների առաջխաղացման մրցանակ[8]։

Նա մահացել է 1959 թվականին և թաղված է Պարթենկիրխենի գերեզմանատանը[9]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Joseph Wackerle (նիդերլ.)
  2. 2,0 2,1 Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  3. 3,0 3,1 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
  4. 4,0 4,1 4,2 Salzburgwiki (գերմ.)
  5. 5,0 5,1 5,2 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  6. 6,0 6,1 6,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #119334216 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
  7. Ernst Klee: Das Kulturlexikon zum Dritten Reich. Wer war was vor und nach 1945 (The Cultural Encyclopedia of the Third Reich. 1945). S. Fischer, Frankfurt am Main 2007, pg. 634.
  8. «The winners and prize-winners of the Visual Arts Promotion Prize by the city of Munich from 1947 to today». muenchen.de - Das offizielle Stadtportal. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ նոյեմբերի 8-ին. Վերցված է 2012 թ․ օգոստոսի 25-ին.
  9. Gerd Otto-Rieke: Gräber in Bayern (Graves in Bavaria). Munich 2000. P.18.

Նշումներ խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Յոզեֆ Վակեռլե» հոդվածին։