Յակով Լազարև

Յակով Արկադիի Լազարև (փետրվարի 28, 1912(1912-02-28), Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն), հայ խորհրդային դիվանագետ, ունեցել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի աստիճան (դեկտեմբերի 11, 1970)։

Յակով Լազարև
Ծնվել է	փետրվարի 28, 1912(1912-02-28) (111 տարեկան)
Ծննդավայր	Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտություն	դիվանագետ

Աշխատանքային գործունեություն

Ավարտել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի մինիստրության բարձրագույն դիվանագիտական դպրոցը (1947, Մոսկվա)։ Աշխատել է Թուրքիայի սովետական դեսպանությունում (1947-1952), ԽՍՀՄ արտաքին գործերի մինիստրության Մերձավոր և Միջին Արևելքի երկրների և Աֆրիկայի բաժիններում (1952-1967՝ ընդմիջումներով)։ 1955-1957 թվականներին եղել է ՎԴՀ-ում սովետական դեսպանության առաջին քարտուղար, 1959-1962 թվականներին՝ խորհրդական Լիբանանում, 1967-1974 թվականներին՝ ԽՍՀՄ դեսպան Վերին Վոլտա Հանրապետությունում։ 1974 թվականից աշխատել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի մինիստրության կենտրոնական ապարատում։

Մասնակցել է ՄԱԿ-ի 1958 թվականի Գլխավոր ասամբլեայի արտահերթ նստաշրջանին, ՅՈԻՆԵՍԿՕ-ի 1964 թվականի 4-րդ տարածաշրջանային (արաբական երկրներ) կոնֆերանսին։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի, «Պատվո նշան» շքանշաններով։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 469)։